چرایی رویکرد زائران به حضور در بازارهای کربلا+تصاویر
اگرچه خریدن سوغات از اماکن زیارتی و گردشگری جزء لاینفک سفر به حساب می‌آید، اما آیا می‌توان هر کالایی را به عنوان سوغات خریداری کرده و به عزیزان منتظر به راه هدیه داد.
به گزارش خبرنگار اعزامي پايگاه اطلاع رساني حج به كربلاي معلا، خريد سوغات از سفارشات دين مبين اسلام به حساب مي‌آيد، اما بعضا زياده‌روي و عدم تشخيص نوع سوغات متناسب با شهرهاي زيارتي سبب شده كه مديران و مسؤولان سازمان حج و زيارت، زائران را به عدم خريد توصيه كنند.
متاسفانه امروز با توجه به فراواني اجناس چيني در بازارهاي عراق، بعضا مشاهده مي‌شود بعضي از زوار بيشترين وقت خود را در بازار بسر مي‌برند و اين در حالي است كه تمام اين كالاها در داخل كشور و شهر محل اقامت آنان به فراوان يافت مي‌شود.
هرچند زائران عتبات عاليات به ويژه آنها كه براي نخستين بار به اين سفر زيارتي مشرف مي‌شوند به خريد سوغاتي تمايل بسياري دارند، اما كارشناسان توصيه مي‌كنند كه همواره بردن يك هديه معنوي از يك مكان زيارتي براي اقوام و دوستان از خريد هر جنس ديگري بهتر است.
البته از قديم سوغات كربلا مهر، تسبيح و خرما بوده است و اكنون نيز زائران به خريد اين اجناس به عنوان سوغات اهتمام خاصي دارند، اما جنس‌هاي لوكس چيني آن هم با قيمت بسيار پايين! نيز هوش و حواس آنها را برده است؛ آن هم وقتي فروشندگان مغازه‌ها اسكناس‌هاي كشورمان را براي خريد كالا مي‌پذيرند.
وقتي از محمد كه فروشنده يك مغازه لباس فروشي است از كاسبي اش مي‌پرسم، شكر خدا مي‌كند و مي‌گويد زائران ايراني بيشترين مشتريان مغازه اش را تشكيل مي‌دهند و وي كه در بازار امام صادق (ع) شهر كربلا مغازه كوچكي دارد از آنها به خوبي پذيرايي مي‌كند.
اينجا به زائر تخفيف هم مي‌دهند و اين خود تمايل فرد را به خريد بيشتر بالا مي‌برد اما چه جنسي را مي‌خريم و به چه قيمتي و آيا اين جنس با همين كيفيت و همين قيمت در كشور خودمان يافت مي‌شود يا نه مسأله اي است كه بايد در جاي ديگري به آن پرداخته شود.
يك مغازه كيف و كفش فروشي كه به ظاهر اجناس آمريكايي دارد توجهم را جلب مي‌كند، از صاحب مغازه قيمت كيف‌ها و كفش را مي‌پرسم و يك مورد را نشان مي‌دهم كه قيمت كفش را ۸۰ هزار تومان و قيمت كيف را ۶۰ هزار تومان اعلام مي‌كند و البته تخفيف هم نمي‌دهد.
دو زائر همزمان وارد مغازه مي‌شوند و يك جفت كفش را پس از امتحان كردن خريداري مي‌كنند. هنگام خروج از مغازه به آنها مي‌گويم كه آيا از خريدشان راضي هستند كه يكي از آنها پاسخ مي‌دهد، اين كفش را اگر بخواهم از تهران بخرم كمتر از ۱۵۰ هزار تومان نمي‌فروشند.
توجهم بيشتر جلب مي‌شود مثل اينكه اجناس واقعا آمريكايي هستند؛ با صاحب مغازه طرح دوستي مي‌چينم و از او درباره وضع كاسبي اش مي‌پرسم، بعد از مدتي مي‌پرسم كه اين كيف و كفش‌ها ساخت كجاست كه پاسخ مي‌دهد چيني! اما مي‌گويد چيني درجه يك.
بالاتر از اين مغازه، مغازه ديگر توجهم را جلب مي‌كند كه بيشتر لوازم آرايشي مي‌فروشد؛ يك كرم دست و صورت با مارك معروف فرانسوي را نشان مي‌كنم كه البته از قيمت آن در ايران مطلع هستم، پيگير قيمتش مي‌شوم كه در كمال تعجب مي‌شنوم ۸ هزار تومان.
قيمت اين نوع كرم دست و صورت در ايران كمتر از ۳۵ تا ۴۰ هزار تومان نيست، محصول را برمي دارم تا نگاه كنم تاريخ مصرفش نگذشته باشد؛ با كمال تعجب مي‌بينم كه نه تاريخ مصرف تا ۲۰۱۶ است اما در بين توضيحاتش نوشته شده ساخت هندوستان.
از ديگر مواردي كه در خريدهاي زائران ايراني به چشم مي‌خورد، مي‌توان به خريد پارچه چادر مشكي يا چادر نماز به عنوان بهترين سوغاتي زنانه اشاره كرد، اما برخي به خريد لباس و شلوار هم علاقه دارند كه وقتي مي‌پرسم مگر اين اجناس در ايران يافت نمي‌شود، مي‌گويند قيمت اينها پول دوختش هم نمي‌شود.
در پايان با اين ديد كه هر مكاني سوغاتي خاص خودش را دارد و مي‌طلبد همان را به عنوان هديه به همراه برد، به زائران پيشنهاد مي‌كنم كه از اماكن زيارتي به ويژه نجف اشرف و كربلاي معلي جنسي را به عنوان سوغات خريداري كنند كه بيشتر از آن بوي معنويت به مشام رسد و خريد ديگر اجناس را از كشور خودمان تهيه كنند تا بعدها پشيمان نشوند.