ساعتی درفرودگاه آخرین لحظه‌های حضوردرمدینه عکس
اتوبوس‌های حجاج که از مقابل هتل‌ها حرکت می‌کند، یک مقصد بیش‌تر ندارد، از شارع مطار می‌روند به سمت فرودگاه مدینه.
به گزارش خبرنگار پايگاه اطلاع رساني حج، فرودگاهي كه چندسالي است بين‌المللي شده و نيمي از حجاج ايراني از آن طريق به كشور بازگشته‌اند.
در سالن‌ها، بليت را مي‌گيرند و مامور كنترل با خوش‌رويي خداحافظي و آرزوي سلامت مي‌كند، بعد زائران وارد صف بلندي كنترل بار و بازرسي مي‌شوند؛ كمربند و كيف و همه اشيا فلزيشان را بيرون مي‌آورند تا بوق دستگاه بلند نشود.
صداي اذان بلند شده، برخي‌ها اين پا و آن پا مي‌كنند و از صف بيرون مي‌آيند تا نماز اول وقت را بخوانند. امكان برگشتن به نمازخانه قسمت قبل نيست و حاجيان همان‌جا جهت قبله را مي‌پرسند و سف مي‌بندند.
بعد از بازرسي، بخش گذرنامه‌هاست؛ برخلاف ورود اين‌جا هم دقايق انتظار طولاني نيست و هنگام خروج از اين بخش، چند مامور قرآن به‌دست، منتظرند تا زائران را با هديه يك قرآن بدرقه كنند. اين تقريبا آخرين تماس ايراني‌ها با سعودي‌هاست.
سالن انتظار چندان بزرگ نيست، اما ظاهرا به تعداد همه صندلي براي نشستن هست؛ چند قاليچه سجاده‌اي هم براي نماز پهن‌شده و اين‌جا نماز جماعت مفصل‌تري خوانده مي‌شود. گوشه‌اي از سالن خروجي هم محل جعبه‌هاي قرآن اهدايي است كه برخي‌هاشان همراه ترجمه به اردو، اندونزيايي يا انگليسي‌اند.
نماز خوانده شده و حجاج جايشان را پيدا كرده‌اند و مي‌دانند كه حداقل ۲ ساعتي بايد اين‌جا باشند؛ حالا نوبت ديده‌بوسي‌ها و خداحافظي‌ها و عكس‌هاي يادگاري است. تبادل تلفن‌ها و عذرتقسيرگفتن‌ها هم جز دائمي اين بخش ماجراست، گويي همه مي‌دانند كه پايشان كه به فرودگاه ايران برسد، ديگر فرصتي براي اين‌كار‌ها ندارند، همه عجله دارند تا به سرعت راهي خانه‌هايشان شوند.
۲۰ دقيقه‌اي به زمان پرواز مانده، اتوبوس‌ها جلوي در صف كشيده‌اند، ظاهرا تاخير چنداني در كار نيست. پرواز سعودي است و طبق معمول، نامشخص‌بودن شماره صندلي‌ها دردسرآفرين؛ البته دردسري كه خيلي به‌طول نمي‌انجامد و همه مي‌نشينند و پرواز آماده حركت مي‌شود.
ميهمانداران با گفتن مبهم كمربند (لهجه‌اي ميانه عربي و انگليسي)، مسافران را راهنمايي مي‌كنند، چراغ‌ها خاموش مي‌شود و هواپيما پس از طي كردن مسافتي طولاني روي باند، به هوا برمي‌خيزد. فرودگاه مدينه، هر لحظه، دور و دور‌تر مي‌شود.