دعا بر امام زمان (ع) در گنجینه «صحیفه سجادیه»

به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، يكي از افتخارات شيعه داشتن گنجينه اي از نيايش‌ها و مناجات است كه از امام سجاد (ع) چهارمين پيشواي شيعيان، برجاي مانده است.
مجموعه با عظمت صحيفه سجاديه داراي سلسله مفاهيم بلند و معارف ناب ديني است كه در قالب دعا و نياش به طرز خارق العاده اي بيان شده است. اين ساختار درحالي كه قالب نيايش را حفظ كرده. مجموعه اي وسيع از مباحث اعتقادي شيعي را شامل مباحث عرفاني، اخلاقي، تربيتي، اجتماعي و سياسي، آموزش داده، يا تقويت مي‌كند. بي شك خلق چنين اثري جز از طريق ارتباط با مصدر لايتناهي الهي ممكن نيست و بدون ترديد اين خود از مصاديق حقانيت و شايستگي بي بديل صاحب اين سخنان حكايت دارد.
از ميان پنجاه و چهار دعاي اين كتاب شريف، دعاي ۴۷ و ۴۸، اشاره اي به مهدويت و مباحث مرتبط به زمانه ظهور و موضوع انتظار دارد كه در ذيل به آن اشاره شده است.
در باب وجود امام و حجت الهي در هر زمان و روزگاري
اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَيَّدْتَ دِينَكَ فِي كُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِكَ، وَ مَنَاراً فِي بِلَادِكَ بَعْدَ أَنْ وَصَلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِكَ، وَ جَعَلْتَهُ الذَّرِيعَةَ إِلَى رِضْوَانِكَ، وَ افْتَرَضْتَ طَاعَتَهُ، وَ حَذَّرْتَ مَعْصِيَتَهُ، وَ أَمَرْتَ بِامْتِثَالِ أَوَامِرِهِ، وَ الِانْتِهَاءِ عِنْدَ نَهْيِهِ، وَ أَلَّا يَتَقَدَّمَهُ مُتَقَدِّمٌ، وَ لَا يَتَأَخَّرَ عَنْهُ مُتَأَخِّرٌ فَهُوَ عِصْمَةُ اللَّائِذِينَ، وَ كَهْفُ الْمُؤْمِنِينَ وَ عُرْوَةُ الْمُتَمَسِّكِينَ، وَ بَهَاءُ الْعَالَمِينَ.
بار خدايا تو دين خود (اسلام) را در هر زمان و روزگاري به وسيله امام و پيشوايي (يكي از ائمه معصومين(ع) ) كه او را براي (گمراهان) بندگانت علامت (راهنما) و در شهرهايت نشانه (راه حق) بر پا داشته اي، تأييد و كمك كرده اي پس از آنكه پيمان (دوستي) آن امام را به پيمان (بدوستي) خود پيوسته، و او را سبب خوشنودي (افاضه رحمت) خويش گردانيده اي، و طاعت و فرمانبري از او را واجب نموده، و از فرمان نبردن از او ترسانيده اي، و بفرمانبري فرمان هايش، و باز ايستادن از نهي و بازداشتنش، و بهاين كه كسي از او پيشي نگيرد (جز پيروي از فرمان او از پيش خود كاري نكند) و از او واپس نماند (خلاف فرمانش قدمي بر ندارد) فرمان داده اي، پس او است نگهدار پناهندگان (بخود از واقع شدن در يكي از دو طرف افراط و تفريط) و پناه اهل ايمان (در رهايي از تاريكي‌هاي ناداني و شبهات) و دستاويز چنگ زدگان (از كيفرها) و جمال و نيكويي جهانيان (زيرا به راهنمايي و روش او ترازوي عدل و داد در بين مردم بر اثر مي‌گردد. ")
اشاره به ياوران ولي عصر (عج) و دعا براي ايشان…
اللَّهُمَّ فَأَوْزِعْ لِوَلِيِّكَ شُكْرَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيْهِ، وَ أَوْزِعْنَا مِثْلَهُ فِيهِ، وَ آتِهِ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَاناً نَصِيراً، وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً، وَ أَعِنْهُ بِرُكْنِكَ الْأَعَزِّ، وَ اشْدُدْ أَزْرَهُ، وَ قَوِّ عَضُدَهُ، وَ رَاعِهِ بِعَيْنِكَ، وَ احْمِهِ بِحِفْظِكَ وَ انْصُرْهُ بِمَلَائِكَتِكَ، وَ امْدُدْهُ بِجُنْدِكَ الْأَغْلَبِ.
بار خدايا پس (چون براي تو در هر روزگاري پيشوائي است به اين صفات) بولي (اولي بتصرف در امور مؤمنين) خود (كه امام اين زمان است) شكر و سپاس آنچه را بر او نعمت داده اي الهام نما (اين جمله دعاء است براي هر زمان، و بيان امام (ع) در اينجا در زمان امامتش اشاره به خود بوده سپس امام هر زماني، و مقصود تعليم و ياد دادن به شيعيان است) و مانند آن شكر و سپاس را (بر آنچه بما نعمت داده اي) به سبب آن حضرت به ما الهام كن، و او را از جانب خود سلطنت و توانايي (يا حجت و برهان آشكاري) كه (او و شيعيانش را) ياري دهنده است عطا فرما، و براي او (هر مشكل و بسته شده اي را) بگشاي گشودن آساني (كه رنج در آن نباشد) و او را به تواناترين تكيه گاه خود ياري ده، و تواناييش (يا پشتش) را محكم و استوار گردان، و بازويش را توانايي بخش (او را كمك فرما) و به ديده (مراقبت) خود رعايت و حفظش كن، و به نگهداريت نگهدارش، و به فرشتگانت (در هر زمان يا هنگام جهاد چنان كه جدش رسول خدا (ص) را در جنگ بدر ياري كردند) ياريش نما، و بله لشگر و سپاهت (مؤمنين و جهاد كنندگان در راهت) كه غلبه كننده‌ترين (لشگرها) اند كمكش فرما. "
اشاره به دستاوردها و نعمت‌هاي عصر ظهور
وَ أَقِمْ بِهِ كِتَابَكَ وَ حُدُودَكَ وَ شَرَائِعَكَ وَ سُنَنَ رَسُولِكَ، صَلَوَاتُكَ اللَّهُمَّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، وَ أَحْيِ بِهِ مَا أَمَاتَهُ الظَّالِمُونَ مِنْ مَعَالِمِ دِينِكَ، وَ اجْلُ بِهِ صَدَاءَ الْجَوْرِ عَنْ طَرِيقَتِكَ، وَ أَبِنْ بِهِ الضَّرَّاءَ مِنْ سَبِيلِكَ، وَ أَزِلْ بِهِ النَّاكِبِينَ عَنْ صِرَاطِكَ، وَ امْحَقْ بِهِ بُغَاةَ قَصْدِكَ عِوَجاً:
[fact()]و كتاب خود (محكم، متشابه، مجمل، مفضل، ناسخ و منسوخ قرآن و خواندن آن را چنان كه فرود آمده و نگهداريش را از فساد و تباهي) و احكام و راه‌ها (ي هدايت و رستگار) يت و روش‌هاي پيغمبرت را - درودهايت بار خدايا بر او و آل او باد - به وسيله او بپا دار (آشكار ساز) و آنچه از نشانه‌هاي دينت (احكام و دستورهايت) را كه ستمكاران مي‌رانده اند (پشت سرانداخته طبق آنها رفتار نمي‌كنند) به سبب او زنده گردان (هويدا ساز) و زنگ (فساد و تباهكاري) ستم (ستمكاران) را از طريقه و راهت (و نيت) به او بزداي، و به وسيله او سختي را از راهت (توانا نبودن به هدايت و راهنمايي مردم را به سوي آن كه بواسطه تسلط و غلبه ستمكاران رخ داده) دور ساز، و به سبب او عدول كنندگان از راه خود (اسلام) را از ميان بردار، و به او آنان را كه براي راه راست تو اعوجاج و كجي مي‌طبند (در ميان مردم شبهات و تأويلات باطله القاء مي‌نمايند تا آنها را گمراه نمايند) نيست و نابود گردان. "[factend()]
اشاره به اطاعت از ولي عصر (عج)
وَ أَلِنْ جَانِبَهُ لِأَوْلِيَائِكَ، وَ ابْسُطْ يَدَهُ عَلَى أَعْدَائِكَ، وَ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ، وَ رَحْمَتَهُ وَ تَعَطُّفَهُ وَ تَحَنُّنَهُ، وَ اجْعَلْنَا لَهُ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ، وَ فِي رِضَاهُ سَاعِينَ، وَ إِلَى نُصْرَتِهِ وَ الْمُدَافَعَةِ عَنْهُ مُكْنِفِينَ، وَ إِلَيْكَ وَ إِلَى رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ اللَّهُمَّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِذَلِكَ مُتَقَرِّبِينَ:
و ولي خود (امام زمان (عج) ) را براي دوستانت نرم (بردبار) گردان و دستش را بر دشمنانت بگشا (او را برايشان مسلط فرمان) و رحمت و مهرباني و عطوفت و شفقت او را به ما ببخش (او را درباره ما مهربان ساز) و ما را براي او شنوندگان فرمانبرندگان و در (بدست آوردن) رضا و خوشنوديش كوشش كنندگان و در ياري نمودن و دفاع و پشتيباني از او ياري كنندگان و به وسيله آنچه درخواست شد به سوي تو و پيغمبرت- درودهايت اي خدا بر او و آل او باد- تقرب جويان نما. "
بيان و تصويري از اوصاف منتظران و شيعيان حضرت (عج)
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى أَوْلِيَائِهِمُ الْمُعْتَرِفِينَ بِمَقَامِهِمُ، الْمُتَّبِعِينَ مَنْهَجَهُمُ، الْمُقْتَفِينَ آثَارَهُمُ، الْمُسْتَمْسِكِينَ بِعُرْوَتِهِمُ، الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلَايَتِهِمُ، الْمُؤْتَمِّينَ بِإِمَامَتِهِمُ، الْمُسَلِّمِينَ لِأَمْرِهِمُ، الْمُجْتَهِدِينَ فِي طَاعَتِهِمُ، الْمُنْتَظِرِينَ أَيَّامَهُمُ، الْمَادِّينَ إِلَيْهِمْ أَعْيُنَهُمُ، الصَّلَوَاتِ الْمُبَارَكَاتِ الزَّاكِيَاتِ النَّامِيَاتِ الْغَادِيَاتِ الرَّائِحَاتِ.
[fact()]بار خدايا درود فرست بر دوستان ايشان كه به مقام و مرتبه آنان (خلافت و رئاست عامه و فضيلت و برتريشان بر همه مردم كه تو قرار داده اي) اقرار دارند، راه روشنشان را پيروي مي‌نمايند. (طبق دستورشان رفتار مي‌كنند) دنبال آثار و نشانه هاشان مي‌روند، بدستاويز (بدين و راهنمايي) شان چنگ مي‌زنند، به دوستي شان تمسك مي‌جويند (به وجوب طاعتشان اعتقاد دارند) به امامت و پيشوايي شان اقتدا مي‌نمايند، براي امر و فرمانشان تسليم و فرمانبرانند، در طاعت و پيرويشان مي‌كوشند، ايام روزگار (دولت و ظهور خلافت) ايشان (ايام حضرت صاحب الامر، المهدي المنتظر(عج) كه دولت او دولت ايشان است) را انتظار دارند و چشم هاشان به سوي آنان دوخته اند (هميشه چشم به راه ظهور دولت ايشانند. درودهاي با بركت و نيكي و پاكيزه و فزاينده هنگام بامدادان و شبانگاهان. "[factend()]
دعا براي فرج ضمن دعاي چهل و هشتم
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، كَصَلَوَاتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ تَحِيَّاتِكَ عَلَى أَصْفِيَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ، وَ عَجِّلِ الْفَرَجَ وَ الرَّوْحَ وَ النُّصْرَةَ وَ التَّمْكِينَ وَ التَّأْيِيدَ لَهُمْ.
بار خدايا بر محمد و آل محمد درود فرست، زيرا تو (در همه افعال و كردارت) ستوده شده بزرگواري (داراي احسان و نيكي بسياري، درودي) مانند رحمت‌ها و نيكي‌ها و درودهاي تو برگزيدگانت؛ ابراهيم و آل ابراهيم، و بگشايش و دور شدن غم و اندوه و آسايش و ياري كردن و تسلط دادن و كمك كردن ايشان تعجيل و شتاب فرما. "