قم در روز ولادت امام محمدباقر(ع) غرق در نور و سرور

به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، همزمان با فرا رسيدن روز اول ماه رجب، سالروز ولادت با سعادت پنجمين اختر آسمان امامت و ولايت، امام محمد باقر (ع)، شهر مقدس قم يكپارچه غرق در نور و شادماني شد.
شهر مقدس قم در شب ميلاد امام محمد باقر (ع) حال و هواي ويژه اي به خود گرفت و مراسم جشن و سرور در حرم مطهر كريمه اهل بيت (ع)، مسجد مقدس جمكران، مساجد و تكايا و ديگر اماكن متبركه با حضور عاشقان و ارادتمندان اهل بيت عصمت و طهارت (ع) برگزار شد.
در شب ميلاد اين امام بزرگوار، هزاران نفر از زائران بارگاه كريمه اهل بيت حضرت فاطمه معصومه (س) با شركت در مجلس ويژه اي كه از سوي آستان مقدس برگزار شده بود، به جشن و شادي پرداخته و اين ميلاد با بركت را گرامي داشتند.
حرم مطهر حضرت معصومه (س) از ساعات ابتدايي شب گذشته و صبح امروز پذيراي هزاران تن از زائران و مجاوران است كه به منظور عرض تبريك ميلاد خجسته امام محمد باقر (ع) به محضر مبارك كريمه اهل بيت (ع) وارد اين مكان مقدس شده اند.
مسجد مقدس جمكران نيز در اين شب ميزبان هزاران نفر از نمازگزاران و زائران شهر قم بود كه پس از اقامه نماز مغرب و عشاء اين جشن ولادت را به ساحت مقدس امام زمان (عج) تبريك عرض كردند.
همچنين به همين مناسبت شب گذشته و امروز مراسم مختلف جشن ميلاد با حضور هزاران دلداده اهل بيت (ع) در دفاتر و بيوت مراجع تقليد و دفتر مقام معظم رهبري در قم برپا شد.
بسياري از شهروندان قمي به همراه زائران حرم مطهر حضرت معصومه (س) با در دست داشتن نقل و شيريني و تقسيم آن، ولادت با سعادت امام محمد باقر را به يكديگر تبريك و تهنيت گفته و براي جامعه اسلامي آرزوي خير و بركت مي‌كنند.
يكم رجب سالروز ولادت امام محمد باقر (ع) والامقامي از نسل پاكان است؛ امام همامي كه با علم و دانش بي انتهاي خويش، هدايتگر مردم روزگار خويش به سعادت حقيقي شد و جامعه اسلامي را با غني‌ترين آموزه‌هاي ديني آشنا كرد.
اين امام همام در نخستين روز رجب ۵۷ هجري قمري در مدينه ديده به جهان گشود. نام مبارك وي را محمد نهادند از القاب آن امام مي‌توان به باقرالعلوم به معناي شكافندهٔ علوم، شاكر، صابر و هادي اشاره كرد و كنيه ايشان ابوجعفر بود.
ايشان در طول ۱۹ سال امامت خويش با مسايلي همچون درگيري امويان با عباسيان، پيدا شدن مشاجره‌هاي سياسي و ظهور سرداران و مدعياني چون ابوسلمه خلال و ابومسلم خراساني رو به رو شد.
در اين هنگامه قاضي‌ها و متكلماني حضور داشتند كه عقايد، كلام و اخلاق را بر پايهٔ مصلحت‌هاي دستگاه حاكم شرح و تفسير مي‌كردند و آموزه‌هاي قرآني، به ويژه موضوع امامت و ولايت را به انحراف مي‌كشاندند و احاديث نبوي را جعل مي‌ساختند؛ در چنين شرايطي امام محمدباقر (ع) از شرايط مساعد روزگار سياسي خويش براي نشر آموزه‌هاي اصيل اسلامي و معارف حقه بهره برد و بدين شكل دانشگاه تشيع و علوم اسلامي را پايه ريزي و با تربيت و پرورش شاگرداني بنام و ياراني شايسته، فقه آل محمد (ص) را جمع، تدوين و تدريس كرد و با آموزش علم، فضيلت و دانش‌هاي اسلامي به مردم، مهم‌ترين مركز را براي تبادل افكار علما، دانشمندان، راويان حديث، خطيبان و شاعران به وجود آورد تا عليه ظلم و ستم حاكمان زمانهٔ خويش به مبارزه بپردازند. ايشان نقش بسيار مهمي را در نشر اخلاق و فلسفهٔ اصيل اسلامي، جهان بيني خاص قرآن و تنظيم مباني ايفا كرد.
امام محمدباقر (ع) با مومنان و دوستان بسيار گشاده رو بود و در صدقات، بخشش و آداب اسلامي همچون دستگيري از نيازمندان، عيادت از بيماران و رعايت آداب و سنت‌هاي ديني، تمام كوشش خويش را به كار مي‌برد تا سنت‌هاي حضرت محمد (ص) را به صورت عملي در ميان مردم زنده نگه دارد و مكارم اخلاقي را به آنان بياموزد.
سرانجام امام محمدباقر (ع) پس از سال‌ها تلاش در راه نشر و گسترش آموزه‌هاي اسلامي و مبارزه عليه ظلم و ستم حكومت وقت در هفتم ذيحجه ۱۱۴هجري قمري در ۵۷ سالگي در مدينه به دستور هشام بن عبدالملك مسموم شد و به مقام والاي شهادت نايل آمد و در آرامگاه بقيع به خاك سپرده شد.