می دانم که صدایم را می شنوی

دست به دعا برمي دارم و تمامي هستي را در شولاي صداقت و حرير صراحت، به دست ناپيداي باد مي سپارم تا در همه آفاق مستغرق بودن من در بحر ياد تو و توسلم را فرياد زند.
دست به دعا برمي دارم چونان دلدادهاي كه تمام هستي اش در بند عنايت يار است!
دست به دعا برمي دارم چونان سرگشته اي كه در هجوم لحظه هاي غم و الم، ليلاي خود را مي خواند و مجنون وار به تمناي عنايت و التفات، نعره نياز مي زند!
مي دانم كه تو را همواره التفاتي است به همه آناني كه ذره اي تو را عاشق اند. به آناني كه تنها تو را مي خوانند و تو را تنهاي تنها ملجا خود يافته اند. اما خوب مي دانم كه بذر التفات و شقايق عنايت تو تنها در بوستان ياد دوستانت خلاصه نمي شود و تويي كه مهربانترين مهرباناني و لطف نورانيت را بر سر همه بندگانت مي باراني و مي تاباني!
مي دانم كه صدايم را مي شنوي در تلخ ترين لحظه هايم و نگاهم را مي خواني در شادترين دقايقم. تنها دعا مي كنم كه نگاه خود را از من دريغ مداري و زمزمه هايم را به احسن نكات زندگي ام تعبير كني و به منزله عبادت و طاعتم قرار دهي ...آمين!