خاطره یک بانوی حاجی از مواجه با اهل سنت در مکه

تقريبا نزديك اذان بود كه به صفوف نماز در مسجد الحرام رسيدم.مجبور بودم هر جا پيدا كردم همانجا بنشينم.نگاهي به اطراف انداختم تا قسمتي سنگ فرش پيدا كرده تا سجده گاهم فرش نباشد.بانوئي با اشاره دست به من فهماند كنار او بنشينم.تشكر كرده و سعي كردم فرش او را كنار زده تا بنشينم.
با زبان عربي به من فهماند مشتاق است روي فرش او بنشيند تا او هم ثوابي كسب كند.با ايماء و اشاره و عربي دست و پاشكسته به او فهماندم ليس السجود علي الفراش.
پرسيد چرا؟گفتم انا شيعه.سوال كرد من هم الشيعه ؟شيعه كيست؟ من اي فرقه من مذهب السنه؟هل شافعي؟هل حنفي؟ هل مالكي؟ و يا بالاخره شيعه از كدام دسته ي تسنن است. گفتم از هيچ كدام گفت پس شما چگونه مسلمان هستيد؟ گفتم ما از اولاد امام علي اطاعت مي كنيم و شما از خلفاء. پرسيد فرق در چيست؟
گفتم در اينكه ما امامت را قبول داريم و شما خلافت را .سوال كرد بگو چرا بر فرش سجده نمي كني؟ گفتم ادم من تراب و سجده الاولي بهذه الجهه علي التراب.سجده الاخري يعني نحن من تراب و نرجع الي التراب.
نگاهي به دوستش كه تا آن لحظه به حرفهاي ما گوش مي داد ا نداخت و گفت كلامها جدا جميل. لكن نحن لاي جهه نسجد علي ا لفراش.قبول كرد من كنار او لكن روي سنگ بنشينم .لكن سوالي عميق و جديد در ذهن او ايجاد شده بود و ان اينكه اولا شيعيان چه كساني هستند؟
ثانيا چرا ما بر خاك و انها بر فرش سجده مي كنند؟ و كداميك توجيه بهتري دارند؟ اجتماع عظيم حج محل مناسبي است براي تبادل افكار تا نقشه هاي شوم استعمار را در سانسور خبري عقايد نقش بر آب كند .مهم اين است كه شيعيان جهان با اسرار حج وعبادات اشنا شده باشند.
خاطره اي از زائر حج سال 94