تعیین وقت برای ظهور امام عصر(ع) ممنوع و گناه است

به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج به نقل از ايكنا، آيت الله نجم الدين مروجي طبسي، مدرس مركز تخصصي مهدويت در برنامه "نشان صبح" به بررسي توقيت و تعيين وقت براي ظهور امام عصر(ع) مي پردازد.
بحث امروز ما بحث توقيت است، اينكه آيا وقت ظهور امام عصر مشخص است؟ آيا ائمه مشخص كردند؟ آيا ائمه خودشان مي دانند؟ آيا خود امام زمان(ع) مي داند؟ موضع ائمه در برابر كساني كه وقت تعيين مي كنند، چيست؟ آيا تاييدشان مي كنند يا برخورد مي كنند؟ وظيفه ما در برابر تعيين كنندگان وقت ظهور چيست؟ علما در ارتباط با توقيت چه فرمودند؟ آيا از علماي شيعه كساني هستند كه توقيت كرده باشند؟ از علماي عامه چطور؟
مرحوم كليني كه در دوران غيبت صغري بودند، در كتاب كافي جلد يك، بابي با عنوان "باب كراهيه التوقيت" است كه مرحوم مجلسي اين باب را توضيح مي دهند و مي گويد مراد ايشان از كراهيت حرمت است. اگر از روي علم نباشد، يعني هست كسي كه از روي علم خبر از ظهور دهد.
اين علم از علومي است كه فقط نزد خداست. زيرا علم به قيامت است و ظهور از مقدمات قيامت است. پس آيا توقيت در روايات، اشاره به ظهور امام زمان(ع) است يا اشاره به قيام يكي از ائمه يا اشاره به فرج است؟
مرحوم نعماني در غيبه باب 16، او 15 روايت در اين رابطه نقل كرده كه مفادشان نهي از توقيت است. شيخ طوسي در كتاب غيبت بحثي دارند. روايات را نقل مي كند و بياني دارند. مرحوم فيض كاشاني در وافي باب 47، مرحوم بحراني اصفهاني در عوالم ضمن وظايفي را كه بيان مي كند، بحث بدا را بيان مي كند. مرحوم شوشتري در "النجعه في شرح لمعه" مي فرمايد: تعيين وقت ظهور حرام است و رواياتي را نقل كردند، مبني بر اينكه روايات ظهور حرمت دارند.
مرحوم مازندراني مي فرمايد حمل بر كراهت، نظر كليني همين است، آيت الله صافي گلپايگاني در كتاب "منتخب" تعيين وقت ظهور را نهي مي كنند.
عده اي از علما، كتاب ها و رساله هايي در اين زمينه نوشتند و به شدت نهي كردند. مرحوم محمدباقر بهاري همداني كتابي دارند به نام "استحاله توقيت" كه توقيت را محال دانسته اند. كتاب ديگري دارند كه به زبان عربي است. در مقدمه كتاب گله مي كنند و انگيزه تاليف را بيان مي كنند، گله از بعضي از طلابي كه وقت تعيين مي كنند.
مي فرمايند: برخي از طلاب اقدام به تعيين وقت ظهور حضرت مهدي(ع) مي نمايند، بنابراين مرحوم بهاري هم با اين مشكل در جامعه روبه رو بوده و ناچار شده كتاب بنويسد و رد كند و جلوي اين انحراف را بگيرد. بعد مي فرمايد: در حالي كه هيچ سند محكمي در دست ندارند.
بايد توجه داشت كسي كه وقت تعيين مي كند، بازتاب دارد و وقتي كه داد؛ اگر محقق نشد آثار منفي دارد. عقايد مردم مورد تحريف قرار مي گيرد. بعد چند مقدمه نقل مي كند از آنچه كه گفتيم. روشن مي شود كه تعيين و خبر دادن اين اخبار فعل كسي است كه بداند در زمان خودش چه پديد مي آيد و بداند تدبير نظام را و اتفاقات را بداند و عمرها را بداند. كسي مي تواند تهديد كند كه امام فلان تاريخ ظهور مي كند كه علم به تمام امور داشته باشد.
در بشر چنين كسي نيست. چراكه علم آن مخصوص خداست، كسي كه توقيت مي كند، بايد علم به تدبير نظام را بداند تا اين را هم بداند. چنين عالمي در بين انسان ها نيست. فرمايش ايشان برگرفته از روايات است. كسي مي تواند راجع به وقت ظهور امام سخن بگويد كه علم به ظهور قيامت داشته باشد. هيچ كدام از ائمه(ع) و پيامبر(ص) نمي دانند كه ظهور چه زماني است.
اما از عامه كساني هستند كه به راحتي زمان تعيين مي كنند. آلوسي كه بغدادي و صاحب "روح المعاني" است كه وهابي زاده است؛ در جلد نه در تفسير سوره اعراف مطلبي دارد، مي گويد چند روايت نقل مي كند كه عمر دنيا هفت هزار سال است و امت پيامبر(ص) بيش از هزار سال عمر مي كند. از 500 بيشتر رد نمي شود، بعضي ها از تاليف او متاثر شده بودند و گفته اند عمر امت پيامبر(ص) هزار و 500 سال است. كساني كه در هزاره دوم زندگي مي كنند، در آخرت هستند. هزاره اول از دنيا است و هزاره دوم در آخرت است.
طبق حرف سيوطي بايد براي ظهور امام مهدي(ع) هم وقت تعيين شود، بايد راس 500 سال امام ظهور كند، رساله اي هم نام صدر الدين قونوي به نام "رساله في امر مهدي" دارد. در پايانش مي گويد ما مي دانيم كه امام كي ظاهر مي شود، ولي نمي توانيم بگوييم.
محمد بن پاينده كتابي دارد به نام "اتمام في تاريخ خروج مهدي" در اين كتاب تعيين مي كند، بعد از سال 930 ظهور مي كند. در حالي كه خودش ۴۰ سال بعد از حرفي كه زده فوت شده است...
با توجه به روايات كه زياد هم است؛ توقيت ممنوع و گناه است و در اين زمينه ما روايات متعددي داريم. در حالي كه ما هر لحظه در روز جمعه و هر آن به فرج اميد داريم. به عنايت خداوند اميد داريم تا حتي قبل از ظهور، هر يك از علامات را خداوند اراده كند و مهدي ظاهر شود.
روايت از كافي است، مرحوم كليني در جلد يك نقل مي كند خدمت امام صادق(ع) بوديم، مهزم بر حضرت وارد شد و گفت: ما منتظر امام زمان(ع) هستيم. كي مي آيند، امام گفت: آنهايي كه وقت تعيين مي كنند، دروغ مي گويند و كساني كه عجله مي كنند، اهل هلاك هستند.
اين روايت را مرحوم مجلسي در "مرآت" مي گويد و آن را از نظر سند تضعيف مي كند. بعد بيان مي كند كه كذب الوقاتون يعني كسي كه به طور قطعي تعيين وقت مي كند، مثلا سال 1500 آقا ظاهر مي شود.