با عنوان بقیع در بستر تاریخ؛
ترجمه کتاب بقیع الغرقد منتشر شد
کتاب بقیع در بستر تاریخ تألیف محمدامین پورامینی با ترجمه حسن سجادی‌پور از سوی گروه تاریخ و سیره پژوهشکده حج و زیارت منتشر شد.
به گزارش سرويس انديشه پايگاه اطلاع رساني حج، گروه تاريخ و سيره پژوهشكده حج و زيارت وابسته به حوزه نمايندگي ولي فقيه در امور حج و زيارت، كتاب «بقيع الغرقد في دراسه شامله» اثر حجت‌الاسلام محمدامين پوراميني را با ترجمه حسن سجادي‌پور منتشر كرد.
اين اثر در بخش‌هاي دانستني‌هاي بقيع، بوستان بقيع يا بقيع الغرقد، پيامبر خدا و بقيع، عترت پيامبر و بقيع، صحابه و بقيع، مشاهير مدفون در بقيع، امامان بقيع، فضيلت زيارت امامان بقيع، ديگر دفن‌شدگان در بقيع، اماكن موجود در بقيع، وقايع بقيع و بقيع در شعر عربي تنظيم شده است.
در مقدمه كتاب «بقيع غرقد» كه تاريخ را با باورهاي ديني و ميراث گذشتگان را با هويت اسلامي پيوند داده است، مي‌خوانيم: مسلمانان در طول قرن‌ها همواره به اين مكان مقدس توجه ويژه داشته، به زيارتش شتافته و بر قبور بزرگان مدفون در آن، گنبد و بارگاه‌هايي شكوهمند ساخته‌اند.
آنها كوشيده‌اند تا از اين مكان شريف كه نماد علم، جهاد و فداكاري گذشتگان است، به شايستگي محافظت كنند؛ چراكه قبور برخي امامان معصوم عليهم‌السلام، صحابه بزرگوار، اوليا و شهداي عالي مقام در آن قرار دارد.
وجود گنبد و بارگاه بر مزار بزرگان دين، به منظور بزرگداشت آنهايي است كه اسوه‌هاي علم، پارسايي و فداكاري در راه دين‌اند. محافظت از اين بناها و ارج نهادن به آنها، در واقع احترام به ساحت مقدس پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و مصداق بزرگداشت شعائر الهي است.
اين نوشتار با اين جمله كه بقيع در طول قرن‌ها همواره مورد علاقه، احترام و بزرگداشت همه مسلمانان بوده است، ادامه مي‌دهد: بسيار طبيعي به نظر مي‌رسد كه هر ملتي به ميراث تمدني خود ببالد و آن را ارج نهد و بكوشد تا بقاياي شهرها و آثار مقدس خويش را از گزند حوادث در امان دارد؛ به ويژه اگر اين ميراث كهن، در پيوند با دين و عقايد آن ملت باشد.
بي‌شك ساختن گنبد و بارگاه بر قبور امامان معصوم عليهم‌السلام و صحابه و اوليا، دليل روشني بر احترام و تكريم كساني است كه تاريخ درخشان و با عظمت اسلام را به وجود آوردند و به تعبير امام خميني، ويراني آن جز از سر كژانديشي و جهالت نبوده است.
در بخش دانستني‌هاي بقيع و ذيل عنوان كاوشي در واژه بقيع مي‌خوانيم: ابن فارس نوشته است: بقع، قطعه‌اي از زمين و جمع آن بقاع است. زمين فراخ و وسيع را بقيع گويند. البته در صورتي كه درختاني در آنجا باشد، بقيع ناميده مي‌شود. بقيع الغرقد، درختزار بوده است و پس از آنكه درختانش از بين رفته، اين اسم همچنان بر آن باقي مانده است.
اما در شرح واژه «غرقد» خليل بن احمد نوشته است: نام درختي است كه در بقيع مي‌روييده و علي رغم از بين رفتن آن، اين اسم همچنان باقي مانده است. فيروزآبادي نوشته است: غرقد، درخت بزرگ يا «خار درخت» را گويند؛ هنگامي كه بزرگ شود و چون در بقيع (گورستان مدينه) چنين درختي مي‌روييده، به بقيع الغرقد مشهور شده است.
كتاب بقيع در بستر تاريخ تأليف محمدامين پوراميني در قطع وزيري، 352 صفحه، شمارگان يك هزار نسخه و به قيمت 17500 تومان به تازگي از سوي مؤسسه فرهنگي هنري مشعر وابسته به حوزه نمايندگي ولي فقيه در امور حج و زيارت ترجمه و منتشر شده است.