سفرنامه‌ای که رهبر انقلاب را به یاد شور و حال زیارت کعبه انداخت
رهبر معظم انقلاب در وصف کتاب «سفر به قبله» هدایت‌الله بهبودی می‌نویسند: این کتاب مرا باز در شور و حال حسرت‌آلود زیارت خانه خدا و حرم رسول‌الله(ص) فرو برد.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، به نقل از مهر، هدايت‌الله بهبودي از نويسندگان محققان و روزنامه‌نگاران باسابقه در حوزه دفاع مقدس به شمار مي‌رود. محققي كه حضورش در دفتر ادبيات انقلاب اسلامي حوزه هنري در سالهاي گذشته منشا پژوهش‌ها و انتشار آثار قابل اعتناي بسياري بوده است. با اين همه ،بهبودي ،با تواضع هميشگي‌اش، هيچگاه خودش را در قامت يك مدير نديده و در هر موقعيتي سعي كرده تا آموخته‌ها و ديده‌ها و شنيده‌هاي خود را كه عمده آنها در طول سفرهايش رخ داده را در قالب كتاب بنويسد.
بهبودي از جمله متاخرين سفرنامه نويس در ادبيات انقلاب اسلامي به شمار مي‌رود. او در طول سالهاي فعاليت خود و از ميان انبوه سفرهايش، سه سفرنامه مكتوب را به ارمغان گذاشته كه هنوز نيز خواندني هستند.
بهبودي نخستين گزارش‌هاي خود را كه مي‌توان عنوان سفرنامه را نيز بر آنها گذاشت را در سال ۶۶ در قالب كتابي با عنوان «سفر به قله‌ها» نوشت. هوايي شهر تهران، حركت به سوي حلبچه و مناطق موشك خورده و بمباران شده باختران (كرمانشاه) و مهران و ادامه مسير سفر تا منطقه حلبچه، سفر به قله‌ها گزارش بازديد از مناطق آزاد شده بيت المقدس شش و پاوه و ياد شهيد چمران و بازگشت به شهر تهران موضوع گزارش‌هاي اين كتاب است. در سال ۶۶ از اين كتاب، گزارش سفر به حلبچه به همراه گزارش‌هايي از مرتضي سرهنگي و سيد ياسر هشترودي در قالب كتابي مستقل با عنوان «سفر به حلبچه » منتشر شده است.
سفرنامه بهبودي با عنوان «سفر به قبله» در برگيرنده خاطرات سفر حج اوست كه به سبك و سياق بسياري از نويسندگاني كه در سالهاي دهه شصت عازم اين سفر شدند، نوشته و در سال ۱۳۷۰ براي نخستين بار منتشر شد.
اين سفرنامه كه نخستين گزارش رسمي از حال و هواي حج پس از سال ۶۶ و كشتار حجاج ايراني در عربستان به شمار مي‌رود در خلال تهيه گزارشي نوشته شده كه بهبودي براي تهيه آن به سفر حج مي‌رود؛ گزارشي درباره وضعيت عمومي حج ايرانيان پس از سال ۶۶.
[fact()]با وجود اينكه برخي از منتقدان و مخاطبان اين كتاب عنوان مي‌كنند كه شيوه روايت بهبودي در اين اثر حس معنوي حج را منتقل نمي‌كند اما نويسنده بر اين باور بوده و هست كه كتابش نوعي حس شوريدگي را در حال و هواي سال ۱۳۷۰ در ارتباط با سفر حج در خود داراست.[factend()]
رهبر معظم انقلاب اسلامي هم بيست سال پس از انتشار اين كتاب و در پي مطالعه آن يادداشتي به اين شرح بر اين كتاب مرقوم فرمودند:
«اين كتاب مرا باز در شور و حال حسرت‌آلود زيارت خانه خدا و حرم رسول‌الله(ص) فرو برد. شور و حال و اشتياقي كه ديگر اميدي هم با آن نيست. تا به ياد دارم -از سالهاي دور جواني- هرگز دل خود را از آتش اين اشتياق، رها نيافته‌ام. اما حتي در دوران سياه اختناق كه هر روحاني بامعرفت و بي معرفتي، با رغبت و يا حتي از سر سيري، آسان مي‌توانست در خط حج قرار بگيرد ... و من نمي‌توانستم! يا بهتر بگويم: هيچ حمله‌دار و رئيس كارواني از ترس ساواك شاه، نمي‌توانست و جرأت نمي‌كرد نام مرا در فهرست حاجي‌هاي خود -چه رسد به عنوان روحاني كاروان- بگذارد. بله، حتي در آن دوران سخت هم دلم از اميد زيارت كعبه و بوسه زدن بر جاي پاي پيامبر(ص) در مكه و مدينه، خالي نمانده بود ... و اين اميد، اگرچه با حج ده روزه‌ي سال ۵۸ كه به فضل شهيد محلاتي قسمتم شد، برآورده گشت، اما آتش آن شوق سوزنده‌تر و مشتعل‌تر شد ... در سالهاي رياست جمهوري چشم اميد به پس از آن دوران دوخته بودم ... اما امروز ...؟ شور و اشتياقي بي‌سكون و اميدي تقريبا فرو مرده ... تنها تسلا به خواندن اينگونه سفرنامه‌ها يا شنيدن آنها است كه خود بازافزاينده‌ي شوق نيز هست.
[fact()]اين كتاب، شيرين، موجز، با روح و هوشمندانه نوشته شده است. زيارت قبول؛ عزيز نويسنده!»[factend()]
بهبودي اما در فضاي نويسندگي و سفرنامه‌نويسي، پس از كتاب سفر به قبله، كتابي با عنوان «سفر به روسيه» را نيز منتشر مي‌كند. گزارشي كه او از سفرش به روسيه پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي مي نويسد و روايت نخستين هيات فرهنگي ايران از كشور رها شده از دامان كمونيسم شوروري را رقم مي‌زند.
اين كتاب در سال ۷۳ از سوي انتشارات سوره مهر منتشر مي‌شود و همزاه با انتشارش با اين نقل قول از نويسنده‌اش بر سرز بان‌ها مي‌افتد كه: روسيه كشوري است با دندان هاي ريخته كه ديگر نه كمونيست است و نه ابرقدرت.
بهبودي در سالهاي اخير نيز كتابي با عنوان «جزيره سوخته» را تاليف و منتشر كرده كه شامل سفرنامه حضور او وچند نويسنده ديگر در كشور ژاپن و شهر هيروشيما و ناكازاكي مي‌شود.
بهبودي به همراه جمعي از فعالان فرهنگي ايراني با دعوت موزه صلح ژاپن در سال ۹۳ به اين كشور سفر مي‌كنند تا در مراسم گراميداشت قربانيان حمله اتمي آمريكا به اين كشور شركت كند. او در كتاب فوق كه به نقل از او مي‌توان در يك ساعت مطالعه‌اش كرد، تصويري از اين كشور طي ده روز روايت مي‌كند كه از نظر انساني و نيز نفوذ به عمق لايه‌هاي مردمي كشور تكنينك زده ژاپن بسيار قابل تامل است.