مشروح بیانات رهبر انقلاب در دیدار با قاریان
مشروح بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با قاریان و حافظان برتر شرکت‌کننده در مسابقات بین‌المللى قرآن کریم
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم (۱)
[PDF Mobile]
و الحمدلله ربّ العالمين و الصّلاة و السّلام علي سيّدنا و نبيّنا ابي‌القاسم المصطفي محمّد و علي آله الطّيبين الطّاهرين المعصومين سيّما بقيّةالله في الارضين.
[جلسه‌ي] امروز بسيار جلسه‌ي شيرين و مطلوبي بود. بهره‌مند شديم از تلاوتها و هنرنمايي‌هاي قرآني مردان و جوانان عزيزمان؛ و خوشامد عرض ميكنيم به ميهماناني كه از كشورهاي ديگر آمده‌اند؛ چه اساتيد قرآني كه حضور دارند، چه مسابقه‌دهندگاني كه تشريف دارند.
يكي از محسّنات بزرگ اين جلسات مسابقه‌ي قرآني، اُنس برادران مسلمان از كشورهاي مختلف با يكديگر است. سياستهاي مختلف استكباري خيلي سعي ميكنند ماها را از هم جدا كنند و ملّتهاي مسلمان را نسبت به هم بيگانه كنند بلكه آنها را در مقابل هم قرار بدهند؛ ملّتهاي مسلمان بايد درست عكس اين عمل كنند؛ بايد هرچه ميتوانند، از هر راهي كه ممكن است، سعي كنند اُنس خودشان را با يكديگر بيشتر كنند. يكي از راه‌ها، همين تشكيل اين‌جور جلسات است. قرآن محور است، قرآن مشترك است، نعمت بزرگ الهي است براي همه‌ي مسلمانها؛ از اين سفره‌ي اِطعام معنويِ الهي، همه با هم بايد استفاده كنند و اين جلسات قرآني، اين مسابقات قرآني، اين فرصت را ميدهد به همه كه اين كار را بكنند.
يكي ديگر از بركات اين جلسات اين است كه جوانهاي ما، مردم گوناگون، طبقات مختلف با قرآن اُنس پيدا ميكنند. اين حقيقتي است: ما از قرآن دور هستيم؛ امّت اسلامي از قرآن دور است؛ زندگي ما، واقعيّتهاي زندگي ما با حقايق قرآني خيلي فاصله دارد! ما بايد خودمان را نزديك كنيم؛ و سعادت امّت اسلامي هم به همين وابسته است كه خودش را به قرآن و مفاهيم قرآن و معارف قرآن و درسهاي قرآن نزديك كند. يكي از راه‌ها همين است كه قرآن مايه‌ي انس جوانان و مردم و زنان و مردان باشد. اين هم يكي از بركات اين مسابقات است. من تشكّر ميكنم از كساني كه اين مسابقات را راه انداختند، اداره كردند، زحماتش را متحمّل شدند و آن را مديريّت كردند.
توجّه داشته باشيد! امروز در دنيا براي ضربه‌زدن به اسلام و مسلمين، پولهاي گزافي خرج ميكنند، كارهاي بزرگي انجام ميدهند. قدرتهاي طاغوتي عالم از اسلام واهمه دارند، از جامعه‌ي يك‌ونيم‌ميلياردي مسلمين واهمه دارند، لذا همه‌ي تلاش را ميكنند -با راه‌هاي مختلف- براي اينكه قدرت را از جامعه‌ي مسلمين سلب كنند؛ ميدانند كه اسلام با مطامع آنها مخالف است. اگر صداي اسلام بلند بشود، ديگر نميشود اين‌جور به ملّتها ظلم بكنند؛ صداي اسلام را خاموش ميكنند تا بتوانند مسائل مستضعفين عالم را از يادها ببرند، مسئله‌ي فلسطين را به فراموشي بسپرند، غصب يك كشور اسلامي را به فراموشي بسپرند؛ هدفها اينها است. اگر ما به قرآن و به هدايت قرآن تمسّك كرديم، خواهيم توانست بر اين توطئه‌ها فائق بياييم؛ اگر به اين مجاهدت ادامه داديم، حتماً پيروزي متعلّق به ما خواهد بود. بايد متمسّك به قرآن شد؛ دنياي اسلام احتياج دارد به اينكه به حبل‌الله تمسّك كند، خود را محكم كند، ايستادگي خود را تضمين كند؛ امروز اين احتياج دنياي اسلام است.
ما نبايد ضعيف باشيم، ما بايد قوي باشيم. قوّت فقط به سلاح نيست، قوّت فقط به پول نيست؛ مبناي اصلي قوّت، ايمان به خدا و پايداري است. خداي متعال [ميفرمايد]: فَمَن يَكفُر بِالطّاغوتِ وَ يُؤمِن بِاللهِ فَقَدِ استَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقي لَا انفِصامَ لَها؛(۲) اگر ايمان به خدا بود و اگر كفر به طاغوت بود، اين تمسّك به عروه‌ي وثقي است، اين مايه‌ي قدرت است، مايه‌ي اقتدار است. در دنياي اسلام، اين را ما بايد ترويج كنيم؛ اين را بايد بخواهيم. متأسّفانه در دنياي اسلام كساني هستند كه به‌جاي تمسّك به قرآن، تمسّك به طاغوت ميكنند؛ آنهايي كه سياستهاي آمريكا را در اين منطقه اجرا ميكنند و برطبقِ ميل و نظر و سياستهاي آمريكا -كه طاغوت اعظم آمريكا است، شيطان اكبر آمريكا است- عمل ميكنند، متمسّك به طاغوتند، كفر به طاغوت ندارند. شرط اوّل: فَمَن يَكفُر بِالطّاغوتِ وَ يُؤمِن بِاللهِ؛ كفر به طاغوت بايد [باشد].
اينكه ملّت ايران در مقابل زياده‌خواهي و زياده‌گويي آمريكا ايستاده است، اين نقطه‌ي اصليِ اقتدارِ ملّت ايران است. ما امروز ملّت مقتدري هستيم. مسئله‌ي اسلام در ايران با مسئله‌ي فلان شخصيّت ديني يا فلان شخصيّت سياسي فرق ميكند؛ ما يك دولتيم؛ دولتي كه امكانات دارد، يك ملّت هشتادميليوني دارد، سلاح دارد، اقتصاد دارد، سياست دارد، علم دارد؛ امروز جمهوري اسلامي اين است. دشمن از اسلام مقتدر ميترسد، دشمن از اسلام شجاع ميترسد؛ از جمهوري اسلامي به اين جهت ميترسند و به اين جهت حمله ميكنند؛ حمله‌ي آنها به ما از ترس آنها است، چون ميترسند و ميدانند كه مواضع جمهوري اسلامي در دنيا مواضع اثرگذاري است؛ چون ما با ملّتهاي مسلمان صادقانه حرف ميزنيم، صادقانه عمل ميكنيم، آنچه ميگوييم آن را عمل ميكنيم و دنبالش ميرويم، وعده‌هاي طواغيت نتوانسته است جمهوري اسلامي را و ملّت ايران را فريب بدهد نه وعده‌هايشان ما را فريب داد، نه تهديدهايشان ما را ترساند؛ ما از تهديدهايشان نميترسيم، از وعده‌هايشان هم فريب نميخوريم. اين لازم است، اين را بايد دنبال كرد؛ اين آن چيزي است كه امّت اسلامي به آن احتياج دارد: كفر به طاغوت و ايمان بِالله؛ اگر اين شد، فَقَدِ استَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقي.(۳)
متأسّفانه بعضي از دولتهاي اسلامي به ملّتهاي خودشان خيانت ميكنند؛ بعضي از دولتهاي اسلامي به امّت اسلامي خيانت ميكنند، زمينه‌ي نفوذ آمريكا را فراهم ميكنند؛ با طاغوت اعظم كه رژيم ايالات متّحده‌ي آمريكا است، همكاري ميكنند؛ سياستهاي او را اِعمال ميكنند. اين گرفتاري امروز مسلمانان است، گرفتاري امروز منطقه‌ي ما است؛ اين خيلي گناه بزرگي است كه اينها مرتكب ميشوند.
آنچه وظيفه‌ي همه‌ي ملّت اسلام و همه‌ي امّت اسلام است، مبارزه براي روشنگري است؛ اين در درجه‌ي اوّل. هم علما مسئولند، هم روشنفكران مسئولند، هم تحصيل‌كرده‌ها مسئولند، هم همه‌ي كساني كه منبري دارند، تريبوني دارند مسئولند كه روشنگري كنند و حقايق دنياي اسلام را براي مردمي كه نميدانند بيان كنند؛ اين روشنگري جهاد است. جهاد فقط شمشير گرفتن و جنگ كردن در ميدان قتال نيست؛ جهاد شامل جهاد فكري، جهاد عملي، جهاد تبييني و تبليغي، و جهاد مالي است. امروز به‌خاطر اينكه اين فريضه را -فريضه‌ي تبيين را- ما درست انجام نداديم، يك عدّه‌اي دچار گمراهي‌اند و به خيال اينكه براي اسلام دارند كار ميكنند، عليه اسلام دارند كار ميكنند؛ اين گروه‌هاي تروريستي در منطقه‌ي ما كه امنيّت را از ملّتهاي مسلمان سلب كرده‌اند، آسايش را از ملّتهاي مسلمان گرفته‌اند؛ به جاي دشمن، اينها دارند با مسلمانها ميجنگند. اين گروه‌هاي تكفيري، گروه‌هاي نزديك به وهّابي‌ها كساني هستند كه زحمت دشمن را اينها به عهده گرفته‌اند، آن كاري كه دشمن ميخواهد بكند اينها دارند براي او انجام ميدهند؛ بين مسلمانها اختلاف ايجاد كرده‌اند. وقتي مسلمانها با هم سرگرم جنگ شدند قضيّه‌ي فلسطين فراموش ميشود؛ كمااينكه دارند قضيّه‌ي فلسطين را به فراموشي ميسپرند. بايد تبيين كرد، بايد روشنگري كرد، بايد كار كرد؛ از اين محافل قرآني استفاده كنيد، از اين اجتماعات قرآني استفاده كنيد. شماها كه از كشورهاي مختلف آمده‌ايد، ملّتهاي خودتان را ارشاد كنيد، آگاه كنيد؛ آنها را به تعليم قرآن، به جهاد قرآني، به تبييني كه قرآن خواسته است [هدايت كنيد]؛ لَتُبَيِّنُنَّه‌و لِلنّاسِ وَ لا تَكتُمونَه؛ (۴) اينها را برايشان بيان كنيد، روشن كنيد.
ان‌شاءالله خداي متعال زمينه را براي حركت امّت اسلامي فراهم خواهد كرد. اگر ما جهاد كنيم، اگر ما حركت كنيم، اگر ما نيّتمان را خالص كنيم، خداي متعال هم به ما كمك خواهد كرد؛ اگر ما تنبلي كنيم، اگر كاري كه بر عهده‌ي ما است انجام ندهيم، طبيعي است انتظار كمك الهي را هم نبايد داشته باشيم. خداوند متعال به كساني كه كار ميكنند و تلاش ميكنند، كمك ميكند؛ خداوند متعال به ملّتهايي كه حركت ميكنند و به انسانهايي كه تلاش ميكنند، كمك ميكند؛ تلاش كنيم، حركت كنيم، خداي متعال هم به ما كمك خواهد كرد.
و شكّي نداريم كه پيروزي از آنِ اسلام است؛ اين جبهه‌ي كفر با همه‌ي وسعت، با همه‌ي زرق‌وبرق، با همه‌ي توپ‌وتشري كه ميزنند، بالاخره در مقابل امّت اسلامي و جبهه‌ي اسلاميِ مبارز و مجاهد وادار به عقب‌نشيني خواهد شد. وَ لَو قاتَلَكُمُ الَّذينَ كَفَروا لَوَلَّوُا الاَدبارَ ثُمَّ لا يَجِدونَ وَلِيًّا وَ لا نَصيرًا؛(۵) اين سنّت الهي است و ترديدي در اين وجود ندارد. شرطش فقط اين است كه ما تلاش كنيم، ما حركت كنيم، ما راه بيفتيم، ما كار كنيم؛ اگر ما كار كرديم، اين سنّت الهي است كه دشمن بايد عقب‌نشيني كند و عقب‌نشيني هم ميكند.
اميدواريم ان‌شاءالله خداي متعال همه‌ي ما و شما را با قرآن زنده بدارد، با قرآن بميراند و در قيامت با قرآن محشور كند.
والسّلام عليكم و رحمةالله و بركاته
۱) اين ديدار در پايان سي‌وسوّمين دوره‌ي مسابقات بين‌المللي قرآن كريم برگزار شد، در ابتداي اين ديدار، حجّت‌الاسلام علي محمّدي (رئيس سازمان اوقاف و امور خيريّه) گزارشي ارائه كرد و نفرات برتر اين مسابقات و شماري از اساتيد، به تلاوت قرآن پرداختند.
۲) سوره‌ي بقره، بخشي از آيه‌ي ۲۵۶؛ «پس هركس به طاغوت كفر ورزد، و به خدا ايمان آورَد، بيقين به دستاويزي استوار، كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است...»
۳) سوره‌ي بقره، بخشي از آيه‌ي ۲۵۶؛ «... به يقين به دستاويزي استوار كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است ...»
۴) سوره‌ي آل‌عمران، بخشي از آيه‌ي ۱۸۷؛ «... پيمان گرفت كه حتماً بايد آن را [به وضوح] براي مردم بيان نماييد و كتمانش مكنيد...»
۵) سوره‌ي فتح، آيه‌ي ۲۲؛ «و اگر كساني كه كافر شدند، به جنگ با شما برخيزند، قطعاً پشت خواهند كرد و ديگر يار و ياوري نخواهند يافت».