عید نیمه شعبان عید نگاه به آینده است

[factimage()] http://farsi.khamenei.ir/ndata/news/33143/C/13950301_0133143.jpg [imagetitle()] [factimageend()]
پايگاه اطلاع‌رساني KHAMENEI.IR بيانات رهبر انقلاب اسلامي در تاريخ ۱۳۹۴/۳/۱۲ درباره عيد ولادت حضرت امام زمان(عج) را براي اولين بار منتشر كرد.
* پُر كردن عالم از نعمت عدل و داد، فضيلتي در انحصار مهدي موعود
شب ميلاد اميد تاريخ، شب ميلاد مهدي موعود، شب ولادت آن كسي كه مصداق وعده‌ي لايتخلّف الهي است، شب ميلاد آن كسي كه درباره‌ي او سخني گفته شده است كه درباره‌ي هيچ يك از پيغمبران و اولياي الهي و ائمه گفته نشده است و آن اين است كه «يَملَأُ اللَّهُ بِهِ ‌الاَرضَ قِسطاً وَ عَدلاً كما مُلِئَت ظُلماً وَ جَوراً» (۱) درباره‌ي هيچ پيغمبري چنين چيزي گفته نشده؛ حتي درباره‌ي پيغمبر آخرالزمان. آن دست توانايي كه ميتواند همه‌ي سطح عالم را از نعمت و عدل و داد برخوردار بكند، دست تواناي اوست. خداوند اين فضيلت بزرگ را براي او قرار داده است؛ نه براي ديگر اوليا، نه براي ديگر انبيا،‌ نه براي ديگر برجستگان عالم و مقربان مقام حق، فقط او است كه اين تعبير درباره‌ي او آمده است. امشب شب ولادت اين بزرگوار است. خب، عيد بزرگي است. * دو محصول «نگاه متوجّه به آينده» در عيد ميلاد مهدي موعود: * ۱- اميد
اعياد مواليد ائمّه و مواليد نبيّ اكرم و عيد مبعث پيغمبر و بقيّه‌ي اعيادي كه ما داريم، يك فرق اساسي و جوهري با اين عيد دارد؛ در آن اعياد، همه‌ي نگاه به گذشته است؛ در اين عيد، همه‌ي نگاه به آينده است. در اعياد مواليد ائمه يا عيد بعثت، از حادثه‌اي كه در گذشته اتفاق افتاده است و البته اثرات آن مثل رودخانه‌ي فيّاضي جريان در تاريخ دارد، تجليل ميكنيم؛ از گذشته تجليل ميكنيم؛ به گذشته متوجه ميشويم، اگرچه آن گذشته در زندگي كنوني ما و در آينده‌ي ما هم اثر دارد؛ اما در اين عيد، همه‌ي نگاه به آينده است؛ يعني چه نگاه به آينده است؟ يعني دو چيز را اين نگاه با خود دارد: يكي اميد، يكي تلاش. وقتي نگاه ]متوجه[ به آينده شد، اولين چيزي كه محصول اين نگاه است، اميد است. دلهاي افسرده در نهايت گرفتاري و تنگنا، يك روزنه‌ي روشن و درخشاني به يك دنياي نوراني و بهشت‌آسا در مقابل چشمشان ميبينند و به آينده اميد دارند؛ ميدانند قضيه اين‌جوري نخواهد ماند. حتّي آن وقتي كه همه‌ي دنيا از ظلم و جور پر شده باشد، يعني همه جا را ظلم و جور فرا گرفته باشد، اين روزنه‌ي اميد نه فقط بسته نميشود بلكه حتي گشاده‌تر ميشود؛ چون وعده كردند. حالا در يك دعا «بَعدَ ما مُلِئَت ظُلماً وَ جَوراً» (۲) است؛ فرق چنداني با هم ندارند. هرچه ظلم بيشتر بشود، اين اميد زنده‌تر ميشود؛ لذا معتقد به اين اميد، معتقد به عقيده مهدويت هرگز مأيوس و سرخورده و مانند اينها نميشود. ميگويد ممكن است من درك نكنم اما خواهد شد؛ ممكن است من خزي (۳) و خذلان (۴) ظالمان را نبينم، اما خزي و خذلان ظالمان حتمي است. اين، اميد است؛ اين اولين چيزي است كه از اين اعتقاد منشأ ميگيرد و در دل انسان ريشه ميدواند، و طبعا تأثيرش را در زندگي ميگذارد.
* ۲- تلاش
دومي، تلاش ]است[؛ تلاش. هر آينده‌ي قطعي متوقف به تلاش است. شما پاي يك كوهي كه قابل عبور است ايستادي، آيا رسيدن به آنجا ممكن است؟ بله. آيا رسيدن به آنجا قطعي است؟ بله؛ حتما كساني به آنجا خواهند رسيد؛ اما رسيدن به آنجا متوقف بر يك شرط است و آن، تلاش ]است[؛ ]بايد[ راه بيفتي.]اگر[ بنشيني اينجا، نگاه كني، تحسين كني، خوشحالي كني، كف بزني براي كساني كه ميروند،‌ نخواهي رسيد؛ تلاش لازم است. اين دومين شرط است. البته در همه‌ي كارهاي بزرگ تلاش لازم است. چشم كه به آينده بود، لازمه‌ي قطعي اين نگاه به آينده، ايجاد تكليف تلاش و فعاليت و مجاهدت است. ما كه معتقديم به آن روز، بايد تلاش كنيم تا آن روز تحقق پيدا كند، و تلاش ما ميتواند ان‌شاءالله آن را نزديك بكند. اين هم نكته‌ي دوّم در اين حادثه‌ي بزرگ است. ]نيمه شعبان [عيدي است براي مردم، ان‌شاءالله مايه‌ي شادي باشد. ان‌شاءالله ادعيه‌ي زاكيه‌ي آن بزرگوار، دعاي غير مردود آن بزرگوار شامل حال شما، شامل حال ملت ايران، شامل حال همه‌ي مسلمانان، شامل حال مظلومان فعلي عالم بشود؛ و ان‌شاءالله كه از بركات دعاي آن بزرگوار استفاده كنيم. پي‌نوشت‌ها: ۱) بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۳۱۶
۲) بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۳۵۹
۳) خواري
۴) درماندگي