20 شعبان - ورود عبدالرحمن بن ملجم مرادی به کوفه

به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، پس از پايان جنگ نهروان و شكست سنگين خوارج نهروان به دست سپاهيان حضرت علي(ع)، تعداد اندكي از بازماندگان خوارج از صحنه نبرد گريخته و به ديار گوناگون پراكنده گرديدند. عده اي از آنان به مكه گريخته و در پناه خانه أمن الهي مأوا گرفتند و هر از گاهي جلسه اي تشكيل داده و درباره ادامه حيات ننگين خويش و دسيسه بر ضد خلافت امام علي بن ابي طالب(ع) به گفت و گو و رايزني مي پرداختند. تا اين كه در نشستي، سه تن از آنان سوگند خورده و هم پيمان شدند تا سه زمامدار مهم عصر، يعني امام علي بن ابي طالب(ع)، معاويه بن ابي سفيان و عمرو بن عاص را از ميان بردارند و حكومت اسلامي را به شوراي مسلمانان واگذارند.
عبدالرحمن بن ملجم مرادي، كشتن امام علي(ع) را بر عهده گرفت و حجاج بن عبيدالله صريمي، معروف به بركه بن عبيدالله كشتن معاويه را و عمرو بن بكر كشتن عمرو بن عاص را در يك شب و در يك ساعت مقرر بر عهده گرفتند و براي عملي ساختن هدفشان راهي كوفه، شام و مصر شدند.(1)
عبدالرحمن بن ملجم مرادي، در بيستم شعبان سال 40 قمري وارد كوفه گرديد و در خانه اشعث بن قيس كندي سكونت يافت(2) و با راهنمايي هاي وي با دختري بنام قطام بنت علقمه، آشنا و دلباخته زيبايي هاي منحصر به فرد وي گرديد و از او خواستگاري نمود. قطام، پذيرش ازدواج وي را موكول به كشتن امام علي(ع) نمود. زيرا پدر و برادرانش در نبرد نهروان به دست سپاهيان امام علي(ع) كشته شده بودند و از اين بابت، وي كينه اميرمؤمنان(ع) را در دل پرورانده و در كمين انتقام نشسته بود.
به هر روي، عبدالرحمن بن ملجم مرادي به مدت يك ماه در كوفه اقامت نمود و راه هاي ترور امام علي(ع) را بررسي و در شب موعود، يعني شب 19 رمضان، نيت پليدش را عملي كرد و به هنگام نماز صبح، ضربت سختي بر فرق مبارك امام علي(ع) در محراب مسجد اعظم كوفه وارد گردانيد.(3)
بر اثر آن ضربت شيطاني، امام علي(ع) در شب 21 رمضان سال 40 هجري قمري به لقاء الله پيوست و تمامي دوستداران اهل بيت(ع) و عدالت جويان و حق گرايان را در ماتم نشانيد.
1- أنساب الاشراف – ترجمه اميرالمؤمنين(ع)-(احمد بن يحيي بلاذري)، ص 389؛ منتهي الآمال (شيخ عباس قمي)، ج1، ص 169
2- نهج السعاده (محمودي)، ج2، ص 708 3- أنساب الاشراف، ص 389؛ منتهي الآمال، ج1، ص 168؛ الارشاد (شيخ مفيد)، ص 20