نقدی برعملکرد کاربران فضای مجازی درباره حج و عمره
در حالی که چندی پیش شد‌ید‌اللحن‌‌ترین مطالب در فضای مجازی از سوی برخی از افراد نسبت به زائران عمره و حج به دلیل سفر به عربستان مطرح شد، فعالان فضای مجازی در قبال سفر تفریحی به سایر کشورها همچنان روی خوش نشان می‌دهند.
به گزارش ايكنا، هر انساني بر اساس علايق، سلايق و نظرات شخصي خود حق دارد از درآمد خود استفاده كند و احترام به اين سليقه و تصميم جزو فرهنگ عمومي هر كشور و ملتي بايد باشد و اصولاً ما (به طور عام) حق نداريم علايق افراد را مسخره كرده و براي خرج درآمدهايشان براي آنها تعيين تكليف كنيم. اگر اين واقعيت را قبول داريد لطفاً به چند سؤال زير جواب دهيد.
چرا پس از حوادث عمره مفرده و حج تمتع سال گذشته، تمام فضاي مجازي پر شد از مطالب شديداللحن در مورد لزوم تحريم عمره و حج، ولي پس از حملات تروريستي متعدد در تركيه، كشته شدن مسافران ايراني در فرودگاه تركيه و كودتا در اين كشور كسي در فضاي مجازي از هموطنان خود نمي‌خواهد كه براي حفظ جان خود از سفر به اين كشور خودداري و يا حداقل سفر خود را به زماني امن‌تر موكول كند؟و همچنان همه منتظر هستند پروازها به اين كشور ار سر گرفته شود؟
چرا متن بسياري از طنز‌هاي مطرح شده در فضاي مجازي ابراز شادي از كاهش هزينه تورهاي سفر به كشور تركيه است؟ چرا هيچ كس نمي‌گويد چرا ارز كشورمان به كشور خارجي برده شده و در جيب ديگران ريخته مي‌شود؟ چرا كسي از مسافران كشور تركيه نمي‌خواهد به جاي به خطر انداختن جان خود و حضور در كشوري كه با حملات تروريستي دست به گريبان است به نيازمندان كشور خود كمك كنند؟
تروريسم در همه جا محكوم است و با احترام به مردم كشور تركيه و مسافران ايراني به اين كشور، اين سؤال را فقط بايد از خودمان بپرسيم كه فرهنگ ما به كجا مي‌رود و چرا عادلانه قضاوت و اظهار نظر نمي‌كنيم؟ چرا فكر مي‌كنيم حق داريم به تصميم و خواست ديگران در خصوص نحوه زندگيشان توهين كرده و به آنها بگوييم بايد تصميم ديگري در زندگيشان اتخاذ كنند؟
چرا تفريح به نظر برخي كاربران فضاي مجازي امري مثبت اما زيارت امري منفي است؟
آيا عده‌اي از افراد حق دارند از سفر تفريحي خود لذت ببرند (تحت هر شرايطي) و تصميم شخصي آنها قابل احترام است اما مردمي كه به قصد عبادت و زيارت به سفر مي‌روند بايد از اين سفر محروم و مورد بي‌احترامي ديگران در فضاي مجازي قرار گيرند؟
اگر دين نداريم لااقل آزاده باشيم.