خاطره ای از دلدادگی آیت الله
مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی در سال 85 سفری به سرزمین وحی داشتند که گذشته از برنامه های متن این سفر، در حاشیه آن خاطره هایی به یاد ماندنی از عشق و ارادت این یار دیرین امام و رهبری به نبی مکرم اسلام (ص) و خاندان نبوت بر جای ماند که شاید کمتر بازگو شده باشد.
اصرار آيت الله هاشمي رفسنجاني در اين سفر براي عزيمت به منطقه فدك يعني همان ارثيه حضرت فاطمه (س) در اطراف مدينه النبي، سعادتي بزرگ براي همراهان وي و اين حقير كه به عنوان خبرنگار ايرنا در اين سفر حضور داشتم، فراهم آورد كه شايد ديگر در عمر خود با هيچ قيمتي نتوانيم آن را به دست آوريم.
سفر رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام براي شركت در اجلاسي در خصوص وحدت جهان اسلام در مكه مكرمه بود كه تبديل به خاطره اي با شكوه از سرزمين وحي براي آيت الله هاشمي رفسنجاني و همراهان وي و از جمله خبرنگار ايرنا شد.
پياده روي هاي شبانه اين دلداده خاندان رسالت به سمت قبرستان بقيع، فرصتي مغتنم به وجود آورد تا ايرانيان حاضر در حج عمره در مدينه النبي به ويژه بانوان، به دور از تهديد و ارعاب و آزار سعودي ها و از نزديك ترين فاصله با ائمه مظلوم بقيع راز دل بگويند و بر غم غريبي 4 امام معصوم (ع) بگريند.
بيان ارزش اين ثروت گرانبها كه به حقير نصيب شد، از عهده زبانم خارج است و جملات ياراي بازگويي شيريني آن را ندارد. در شب شهادت مادر دو گيتي از باب جبرائيل كه همواره بر روي عاشقان فاطمه (س) بسته است، وارد شديم و در كنار مضجع نوراني نبي مكرم اسلام حضرت محمد مصطفي (ص) و بيت الاحزان زهراي مرضيه (س) نشستيم و بر غم غربت خاندان پيامبر (ص) گريستيم كه همه اينها را مديون عشق و ارادت و شور و شيدايي آيت الله هاشمي رفسنجاني بوديم.
از خود سوال مي كرديم، دستيابي به اين سعادت نتيجه كدام نيكي و قدم خير است كه خداوند كريم ما را نيز در بين بندگان مخلص خود قرار داد تا بتوانيم در چنين ساعاتي با عرشيان در كنار مرقد منور نبوي هم نوا شويم، كه البته به عقيده من خداوند به بركت وجود حضرت آيت الله اين شيريني را قسمت همه ما كرد.
نقطه عطف و اوج خوشبختي ما در اين سفر در عزيمت به منطقه فدك يا همان سرزمين فاطمه (س) در اطراف مدينه بود كه اين هم با اصرار آيت الله هاشمي رفسنجاني قسمت شد.
در پوست خود نمي گنجيديم، براي ديدن آن لحظه شماري مي كرديم زيرا ما نخستين و شايد آخرين شيعياني بوديم كه پا در ارثيه پيامبر اعظم (ص) به دخت گرانقدرشان حضرت فاطمه (س) مي گذاشتيم. شايد در نزديكي اين منطقه به نام حائط وجود داشت اما نخلستان هاي آن باقي بود.
كافي بود در آن لحظات نگاهي به چشمان آيت الله هاشمي رفسنجاني داشته باشي تا شعف و شوق و شور را در ديدگان او ببيني، چشمهايش مي درخشيد و جاي جاي اين سرزمين را برانداز مي كرد و البته به واسطه مطالعاتي گسترده اي كه در خصوص اين سرزمين داشت توضيحاتي را به اطرافيان ارائه مي كرد.
مردم بومي عربستان اين منطقه را وادي فاطمه (س) مي گفتند. مسجد فاطمه (ص) هنوز پربرجا بود اما به واسطه كينه توزي خاندان لعين سعودي به مخروبه اي مبدل گشته بود. هنوز آثاري از چشمه هاي فاطمه (س) كه به آن عيون فاطمه (س) مي گفتند، باقي بود.
امير منطقه حائط يا همان فدك زهرا (س)، آيت الله هاشمي رفسنجاني و هيات همراه را بسيار تكريم و توضيحاتي را درباره اين منطقه ارائه كرد. آيت الله هاشمي رفسنجاني در جاي جاي سرزمين فاطمه (س) همراهان را به بهره مندي معنوي بيش از پيش از فرصت پيش آمده توصيه مي كرد و خود نيز در شرايط روحاني و معنوي بسر مي برد كه هر ببيننده اي را به خود جذب مي كرد.