حجت الاسلام پورموسوی:
استمرار در گناه انسان را به بدبختی دنیا و آخرت دچار می کند
استاد حوزه با بیان اینکه استمرار در گناه سبب بدبختی انسان در دنیا و آخرت است تاکید کرد: گناه همانند بیماری عفونی که اگر کنترل نشود همه سلول ها را از کار می اندازد روح انسان را به فساد و تباهی می کشاند.
به گزارش خبرنگار اعزامي پايگاه اطلاع رساني حج به عتبات عاليات، حجت الاسلام والمسلمين پورموسوي، استاد حوزه علميه در مراسم سخنراني و عزاداري در سرداب علقمي حرم مطهر حضرت ابوالفضل(ع) با بيان اينكه گناه بدترين آفت براي روح لطيف انسان است گفت: اگر براي گناهان خود چاره اي نينديشيم خسارت بزرگي در دنيا و آخرت متوجه انسان مي شود.
وي اظهار داشت: همان طور كه اگر به بيماري سرطان و يا يك بيماري عفوني رسيدگي نكنيم تمام بدن را فرا ميگيرد و اعضاي بدن را از كار مي اندازد يك گناه ماند چشم چراني، لقمه حرام و دروغ و ... هم اگر توبه نكنيم و به گناهان ادامه دهيم روح را دچار بيماري مي كند.
استاد حوزه ادامه داد: اولين اثر وضعي گناه ايجاد احساس كسالت در عبادت است و رغبت انسان به نماز و عبادت كم مي شود.
پورموسوي بيان داشت: دومين اثر وضعي گناه اين است كه انسان دچار شك مي شود و يقيني كه در قلبش وجود داشته كمرنگ شده و از بين مي رود.
وي افزود: اثر وضعي ديگر گناه انكار دين است و فرد به جايي مي رسد كه منكر وجود خدا و دين و قيامت مي شود.
پورموسوي با اشاره به روايتي از امام حسين(ع) گفت: امام در روايت فرمود 5 كار را مدنظر داشته باش و بعد هرقدر خواستي گناه كن؛ اول از زمين خدا بيرون برو، دوم از حكومت و ملك الهي بيرون برو، سوم جايي برو كه خدا تو را نبيند؛ چهارم وقتي ملك الموت سراغ جان تو آمد اگر عرضه داري به او بگو جانم را نمي دهم و پنجم وقتي ملك عذاب تو را به سمت دوزخ مي برد از او نافرماني كن و بعد هرقدر خواستي گناه كن.
وي با بيان اينكه بيرون رفتن از زمين و حكومت الهي غيرممكن است تصريح كرد: به تعبير امام خميني عالم محضر خداست؛ در محضر خدا معصيت نكنيد اما متاسفانه بي غيرتي و بي عفتي و بي بندوباري و بي حجابي به خاطر ضعف اعتقادات در جامعه زياد شده است.