احادیثی درباره زیارت امام حسین(ع) احادیثی درباره زیارت امام حسین(ع) احادیثی درباره زیارت امام حسین(ع) بعثه مقام معظم رهبری در گپ بعثه مقام معظم رهبری در سروش بعثه مقام معظم رهبری در بله
احادیثی درباره زیارت امام حسین(ع) احادیثی درباره زیارت امام حسین(ع) احادیثی درباره زیارت امام حسین(ع) احادیثی درباره زیارت امام حسین(ع) احادیثی درباره زیارت امام حسین(ع)

احادیثی درباره زیارت امام حسین(ع)

1-خیرخواهی خداوند عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ علیه ا

1-خيرخواهي خداوند
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَيْرَ قَذَفَ فِي قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَيْنِ عليه السلام وَ حُبَّ زِيَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِي قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَيْنِ عليه السلام وَ بُغْضَ زِيَارَتِهِ
امام صادقعليه السلام فرمودند: هركسي كه خداوند خيرش را بخواهد، حب امام حسين عليه السلام و حب زيارتش را در قلب او مي‌اندازد و هر كه را خداوند بديش را بخواهد، بغض نسبت به امام حسين عليه السلام و بغض زيارت آن حضرت را در قلب او مي اندازد.(وسائل الشيعه/ج14/ص496)
2-حسرت در روز قيامت
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع مَا مِنْ أَحَدٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ يَتَمَنَّى أَنَّهُ زَارَ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ ع لَمَّا يَرَى لِمَا يُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ مِنْ كَرَامَتِهِمْ عَلَى اللَّهِ
از امام صادق عليه السلام روايت شده: هيچ كس نيست در روز قيامت مگر اينكه آرزو مي كند اي كاش امام حسين عليه السلام را زيارت كرده بودم آن هنگاميكه مي بيند كه با زوار امام حسين عليه السلام چه مي كنند، چقدر نزد خداوند مورد كرامت واقع مي شوند. (وسائل الشيعه/ ج14/ص424)
3-زيارت خداوند
عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا ع قَالَ مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع بِشَطِّ الْفُرَاتِ كَمَنْ زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ
امام رضا عليه السلام فرمودند: هر كس اباعبدلله عليه السلام را كنار شط فرات زيارت كند، مانند كسي است كه خداوند را در بالاي عرش زيارت كرده است. ( تهذيب‏ الأحكام ج : 6 ص : 46)
4-همسايگي با اهل البيت(عليهم السلام)
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ أَرَادَ أَنْ يَكُونَ فِي جِوَارِ نَبِيِّهِ وَ جِوَارِ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ فَلَا يَدَعْ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ ع
امام صادق عليه السلام فرمودند:هر كه مي خواهد در جوار پيامبرش(صلي الله عليه وآله) و جوار امام علي عليه السلام و حضرت فاطمه (عليهاالسلام) باشد، زيارت امام حسين عليه السلام را رها نكند. ( وسائل الشيعه/ج14/ص425)
5-زيارتي بهتر از حج
عَنِ ابْنِ أَبِي يَعْفُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ وَ اللَّهِ لَوْ أَنِّي حَدَّثْتُكُمْ فِي فَضْلِ زِيَارَتِهِ لَتَرَكْتُمُ الْحَجَّ رَأْساً وَ مَا حَجَّ أَحَدٌ وَيْحَكَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ اتَّخَذَ كَرْبَلَاءَ حَرَماً آمِناً مُبَارَكاً قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَ مَكَّةَ حَرَماً قَالَ ابْنُ أَبِي يَعْفُورٍ قَدْ فَرَضَ اللَّهُ عَلَى النَّاسِ حِجَّ الْبَيْتِ وَ لَمْ يَذْكُرْ زِيَارَةَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع قَالَ وَ إِنْ كَانَ كَذَلِكَ فَإِنَّ هَذَا شَيْ‏ءٌ جَعَلَهُ اللَّهُ هَكَذَا أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع إِنَّ بَاطِنَ الْقَدَمِ أَحَقُّ بِالْمَسْحِ مِنْ ظَاهِرِ الْقَدَمِ وَ لَكِنَّ اللَّهَ فَرَضَ هَذَا عَلَى الْعِبَادِ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ الْإِحْرَامَ لَوْ كَانَ فِي الْحَرَمِ كَانَ أَفْضَلَ لِأَجْلِ الْحَرَمِ وَ لَكِنَّ اللَّهَ صَنَعَ ذَلِكَ فِي غَيْرِ الْحَرَمِ
از امام صادق عليه السلام روايت شده: بخدا قسم، اگر درفضيلت زيارت امام حسين عليه السلام با شما سخن مي‌گفتم، قطعا، حج را بطور كلي رها مي كرديد، و هيچكدام از شما حج نمي رفت، مگر نمي داني كه خداوند سبحان قبل از اينكه مكه را حرم خود بگيرد، كربلا را حرم امن و مبارك خود گرفت، ابن ابي يعفور عرضه داشت؛ خداوند حج بيت الله را بر مردم واجب نمود در حاليكه ذكري از زيارت امام حسين عليه السلام نياورد، حضرت فرمودند: اگر چه اين گونه است، چرا كه اين چيزي است كه خداوند آن را چنين قرار داده است، آيا نشنيده اي كلام اميرالمومنين عليه السلام را كه: همانا كف پا( باطن قدم) سزاوارتر به مسح كشيدن نسبت به روي پا مي باشد، ليكن خداوند مسح ظاهر پا را بر بندگان واجب نموده است، آيا نمي داني كه احرام بستن اگر در حرم بود، بهتر مي بود، ليكن خداوند احرام بستن را در غير حرم مفروض نمود.(وسائل الشيعه/ج14/ص514)
6-اگر مردم مي دانستند...
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي‏جَعْفَرٍ ع قَالَ لَوْ يَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِي زِيَارَةِ الْحُسَيْنِ ع مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً وَ تَقَطَّعَتْ أَنْفُسُهُمْ عَلَيْهِ حَسَرَاتٍ قُلْتُ وَ مَا فِيهِ قَالَ مَنْ زَارَهُ شَوْقاً إِلَيْهِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ أَجْرَ أَلْفِ شَهِيدٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْرٍ وَ أَجْرَ أَلْفِ صَائِمٍ وَ ثَوَابَ أَلْفِ صَدَقَةٍ مَقْبُولَةٍ وَ ثَوَابَ أَلْفِ نَسَمَةٍ أُرِيدَ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ
محمد بن مسلم از امام باقرعليه السلام روايت كرده: اگر مردم مي دانستند، زيارت امام حسين عليه السلام چقدر فضيلت و ثواب دارد، بدرستيكه از شوق مي مردند و نفسهايشان از روي حسرت بند مي آمد. گفتم: چقدر فضيلت دارد، حضرت فرمودند: هر كس امام حسين عليه السلام را زيارت كند از روي اشتياقي كه به او دارد، خدا برايش هزار حج مقبول و هزار عمره مبرورة و اجر هزار شهيد از شهداء بدر و اجر هزار روزه دار و ثواب هزار صدقه قبول شده و ثواب هزار بنده آزاد كردن كه مراد از آن رضاي خدا باشد،مي نويسد. ( وسائل الشيعه/ ج14/ص453)
7-كمترين ثواب زائر كربلا
قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى ع أَدْنَى مَا يُثَابُ بِهِ زَائِرُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع بِشَطِّ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلَايَتَهُ أَنْ يُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ
- امام موسي بن جعفر عليه السلام فرمودند: كمترين آنچه از ثواب كه به زائر اباعبدلله عليه السلام كنار نهر فرات داده مي شود آنگاه كه حق و حرمت و ولايت او را بشناسد، اين است كه آنچه از گناهان پيش فرستاده و بعداً مي فرستد (گناهان گذشته و آينده او) آمرزيده مي شود.(الكافي/ ج4/ص582)
8-استغفار اهل بيت(عليهم السلام)براي زائران
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرَبْنَ مُحَمَّدٍ ع يَقُولُ إِنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ ع عِنْدَ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَنْظُرُ إِلَى مَوْضِعِ مُعَسْكَرِهِ وَ مَنْ حَلَّهُ مِنَ الشُّهَدَاءِ مَعَهُ وَ يَنْظُرُ إِلَى زُوَّارِهِ وَ هُوَ أَعْرَفُ بِهِمْ وَ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ دَرَجَاتِهِمْ وَ مَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَحَدِكُمْ بِوَلَدِهِ وَ إِنَّهُ لَيَرَى مَنْ سَكَنَهُ فَيَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ يَسْأَلُ آبَاءَهُ ع أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لَهُ وَ يَقُولُ لَوْ يَعْلَمُ زَائِرِي مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَهُ لَكَانَ فَرَحُهُ أَكْثَرَ مِنْ غَمِّهِ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَيَنْقَلِبُ وَ مَا عَلَيْهِ مِنْ ذَنْبٍ
امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا حسين بن علي عليهما السلام از نزد پروردگارش نگاه مي كند به موضع اردوگاهش و محلي كه شهدا با او قرار دارند و به زائرانش نيز نظر مي اندازد، در حالي كه ايشان بخوبي آنها را و نامهايشان و نام پدرانشان و درجات آنها و منزلت آنها را نزد خداوند، بهتر از احدي از شما نسبت به فرزندانش مي شناسد، و بدستيكه امام حسين عليه السلام مي بينيد چه كسي ساكن كربلا شده (جهت زيارت) و براي او استغفار مي كند و از پدران بزرگوارش مي خواهد براي او استغفار كنند و مي فرمايد: اگر زائر من مي دانست، آنچه را كه خداوند براي او مهيا نموده است شاديش بيشتر از غمش مي شد و همانا زائر امام حسين عليه السلام از زيارت برمي گردد در حاليكه هيچ گناهي بر او باقي نمي ماند.(وسائل الشيعه/ج14/ص423)
9-شادي دل اهل بيت(عليهم السلام)
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ ...ٍ وَ لَوْ يَعْلَمُ الزَّائِرُ لِلْحُسَيْنِ ع مَا يَدْخُلُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص مِنَ الْفَرَحِ وَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْأَئِمَّةِ ع وَ الشُّهَدَاءِ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ وَ مَا يَنْقَلِبُ بِهِ مِنْ دُعَائِهِمْ لَهُ وَ مَا لَهُ فِي ذَلِكَ مِنَ الثَّوَابِ فِي الْعَاجِلِ وَ الْآجِلِ وَ الْمَذْخُورِ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ لَأَحَبَّ أَنْ يَكُونَ مَا ثَمَّ دَارَهُ مَا بَقِيَ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَيَخْرُجُ مِنْ رَحْلِهِ فَمَا يَقَعُ قَدَمُهُ عَلَى شَيْ‏ءٍ إِلَّا دَعَا لَهُ فَإِذَا وَقَعَتِ الشَّمْسُ عَلَيْهِ أَكَلَتْ ذُنُوبَهُ كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ وَ مَا تُبْقِي الشَّمْسُ عَلَيْهِ مِنْ ذُنُوبِهِ شَيْئاً فَيَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَيْهِ ذَنْبٌ وَ قَدْ رُفِعَ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مَا لَا يَنَالُهُ الْمُتَشَحِّطُ فِي دَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ يُوَكَّلُ بِهِ مَلَكٌ يَقُومُ مَقَامَهُ وَ يَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى الزِّيَارَةِ أَوْ يَمْضِيَ ثَلَاثُ سِنِينَ أَوْ يَمُوتَ وَ ذَكَرَ الْحَدِيثَ بِطُولِهِ
- از امام صادق عليه السلام روايت شده: اگر زائر امام حسين عليه السلام مي دانست بواسطه اين زيارت كه چقدر شادي و سرور بر رسول خدا (صلي الله عليه وآله) و بر اميرالمؤمنين عليه السلام و بر حضرت فاطمه (عليهاالسلام) و به شهدا از ما اهل بيت وارد مي‌آيد و اگر مي دانست آنچه از دعاي ايشان بواسطه زيارتش، هنگاميكه برمي گردد و آنچه را كه از ثواب در همين دنيا و در آخرت خواهد داشت و آنچه را كه براي او پيش خداوند ذخيره شده است، هر آينه دوست مي داشت كه آنجا (كربلا) خانه اش مي بود و همانا زائر امام حسين عليه السلام از اين مسافرتش بر مي‌گردد و گامش برروي چيزي نمي آيد مگر اينكه براي او دعا مي كند و هنگاميكه خورشيد بر اومي تابد، گناهانش را از بين مي برد، همانطور كه آتش هيزم را از مي سوزاند، خورشيد چيزي از گناهان او باقي نمي‌گذارند، پس برمي گردد در حاليكه هيچ گناهي بر او نيست و براي او درجاتي رفيع خواهد شد كه كسي كه در خون خود، در راه خدا غوطه ور است بدان نمي رسد و فرشته اي بجاي او موكل خواهد شد و براي او استغفار مي كند، تا اينكه دوباره به زيارت برگردد،يا اينكه 3 سال بگذرد ياتا وقتي كه بميرد.(مستدرك الوسائل/ج10/ص343)
10-بركت در روزي وطول عمر
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ مُرُوا شِيعَتَنَا بِزِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع فَإِنَّ إِتْيَانَهُ يَزِيدُ فِي الرِّزْقِ وَ يَمُدُّ فِي الْعُمُرِ وَ يَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ وَ إِتْيَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ يُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ
- امام باقر عليه السلام فرمودند: شيعيان ما را به زيارت امام حسين عليه السلام امركنيد، چرا كه زيارتش روزي را افزون مي كند و عمر را طولاني مي گرداند و بلاها و بديها را دفع مي كند و زيارت كردن امام حسين عليه السلام بر هر مومني كه اقرار به امامت او ازجانب خدا داشته باشد،واجب است.(تهذيب الاحكام/ج6/ص42)
11-ضمانت اميرالمؤمنين(عليه السلام)
عن أبي عبد الله ع قال إن لله عز و جل ملائكة موكلين بقبر الحسين ع فإذا هم الرجل بزيارته أعطاهم ذنوبه فإذا أخطأ محوها ثم إذا أخطأ ضاعفوا له حسناته فما تزال حسناته تضاعف حتى توجب له الجنة ثم اكتنفوه فقدسوه‏ و ينادون ملائكة السماء أن قدسوا زوار قبر حبيب حبيب الله فإذا اغتسلوا ناداهم محمد ص يا وفد الله أبشروا بمرافقتي في الجنة ثم ناداهم أمير المؤمنين علي ع أنا ضامن لحوائجكم و دفع البلاء عنكم في الدنيا و الآخرة ثم اكتنفوهم عن أيمانهم و عن شمائلهم حتى ينصرفوا إلى أهاليهم
امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا براي خداوند عزوجل ملائكه اي موكل نزد قبر امام حسين عليه السلام مي باشد، هنگاميكه احدي قصد زيارتش را مي نمايد، گناهانش را به آنها عطا مي كند و همينكه گام برمي دارد آن گناهان را محو مي كند، پس هنگاميكه گام برمي دارد حسناتش را مضاعف مي نمايد، همچنان حسنات او مضاعف مي‌گردد تا اينكه بهشت بر او واجب مي شود، سپس او را ميان خود در برمي گيرند و او را مقدس مي گرداند و ملائكه آسمان ندا مي كنند كه زوار قبر حبيب و حبيب خداوند را مقدس بداريد، هنگاميكه غسل مي كنند حضرت محمد (ص) آنرا ندا مي كند. بشارت باد شما را بر همراهي با من در بهشت پس آنها را اميرالمؤمنين عليه السلام ندا مي كند من حوائج شما و دفع بلا از شما را در دنيا و آخرت ضامن هستم پس آن ملائكه زائران را از جانب راست ايشان و چپ ايشان، آنها در بر مي گيرند تا اينكه به سوي اهل خود برمي‌گردند.( ثواب الاعمال /ص92 )
12- عَنْ سَيْفٍ التَّمَّارِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ زَائِرُ الْحُسَيْنِ ع مُشَفَّعٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لِمِائَةِ رَجُلٍ كُلُّهُمْ قَدْ وَجَبَتْ لَهُمُ النَّارُ مِمَّنْ كَانَ فِي الدُّنْيَا مِنَ الْمُسْرِفِينَ
سيف تمار از امام صادق عليه السلام نقل فرمودند: شنيدم كه ايشان مي فرمودند: زائر امام حسين عليه السلام شفيع صد نفر در روز قيامت مي باشد كساني كه آتش دوزخ بر ايشان واجب شده است و كساني كه در دنيا از مسرفين بودند.(مستدرك الوسائل /ج10/ص253)
13- عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ قَالَ قَالَ لِي أَبُوعَبْدِ اللَّهِ ع هَلْ لَكَ فِي قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع قُلْتُ وَ تَزُورُهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ وَ كَيْفَ لَا أَزُورُهُ وَ اللَّهُ يَزُورُهُ كُلَّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ يَهْبِطُ مَعَ الْمَلَائِكَةِ إِلَيْهِ وَ الْأَنْبِيَاءُ وَ الْأَوْصِيَاءُ وَ مُحَمَّدٌ أَفْضَلُ الْأَنْبِيَاءِ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَنَزُورُهُ فِي كُلِّ جُمُعَةٍ نُدْرِكُ زِيَارَةَ الرَّبِّ قَالَ نَعَمْ يَا صَفْوَانُ الْزَمْ ذَلِكَ يُكْتَبْ لَكَ زِيَارَةُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع وَ ذَلِكَ تَفْضِيلٌ وَ ذَلِكَ تَفْضِيلٌ
- امام صادق عليه السلام به صفوان شتردار فرمودند: آيا بهره اي از زيارت امام حسين عليه السلام داري؟ عرض كردم شما و زيارتش مي كنيد فداي شما بشوم، فرمودند: چگونه زيارتش نكنم و حال آنكه هر شب جمعه خداوند به همراه ملائكه و انبياء و اوصياء است، به زيارتش مي آيند، عرض مي آيند، عرض كردم، فدايت شوم پس در هر جمعه كه زيارتش كنيم، زيارت پروردگار را نيز درك مي كنيم، فرمودند: بله اي صفوان آنرا ملزم باش تا اينكه برايت زيارت قبر امام حسين عليه السلام نوشته شود و اين تفضيل است، و اين تفضيل است.
أقول : المراد أن زيارة الرب له مجاز بمعنى زيادة التفضيل له وهو واضح. مرحوم حر عاملي گويد: مراد از زيارت كردن پرودگار اورا ؛ مجاز است بمعناي زيادت تفضيل امام حسين عليه السلام واين واضحست. ( وسائل الشيعه/ج14/ص480)
14- عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع قَالَ مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ ع لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ مَنْ زَارَهُ يَوْمَ عَرَفَةَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ مَنْ زَارَهُ يَوْمَ عَاشُورَاءَ فَكَأَنَّمَا زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ
- امام باقر عليه السلام كسيكه در شب نيمه شعبان امام حسين عليه السلام را زيارت كند خداوند آنچه را كه او از گناهان پيش فرستاده و آنچه مي فرستد را مي آموزد (گناهان گذشته و آينده او) و هركس او را در روز عاشورا زيارت كند، خداوند هزار حج مقبول و هزار عمره مبرور برايش مي نويسد، و هركس او را در روز عاشورا زيارت كند، كانه خداوند را در بالاي عرش او زيارت كرده است.( وسائل الشيعه/ج14/ص469)
15-عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ أَحَبَّ أَنْ يُصَافِحَهُ مِائَةُ أَلْفِ نَبِيٍّ وَ عِشْرُونَ أَلْفَ نَبِيٍّ فَلْيَزُرْ قَبْرَالْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع فِي النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فَإِنَّ أَرْوَاحَ النَّبِيِّينَ ع تَسْتَأْذِنُ اللَّهَ فِي زِيَارَتِهِ فَيُؤْذَنُ لَهُمْ
- امام صادق عليه السلام : هركس دوست دارد كه صدوبيست هزار پيامبر با او مصافحه كنند، پس قبر امام حسين عليه السلام در نيمه شعبان زيارت كند چرا كه ارواح پيامبران عليه السلام از خداوند اذن مي گيرند در مورد زيارت امام حسين عليه السلام و به ايشان اذن داده مي شود. ( تهذيب الاحكام/ج6/ص48)
16-َ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا كَانَ لَيْلَةُ الْقَدْرِ وَ فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ نَادَى مُنَادٍ تِلْكَ اللَّيْلَةَ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَدْ غَفَرَ لِمَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ
- امام صادق عليه السلام : هنگامي كه شب قدر فرا رسد كه در آن شب هر امر محكمي يك منادي در آن شب از درون ندا مي زند؛ همانا خداوند تعالي بدرستيكه هر آنكس را كه در اين شب به زيارت قبر امام حسين عليه السلام آمده را آمرزيد.
17- عَنْ يُونُسَ بْنِ ظَبْيَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع يَوْمَ عَرَفَةَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ أَلْفِ حَجَّةٍ مَعَ الْقَائِمِ ع وَ أَلْفَ أَلْفِ عُمْرَةٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ عِتْقَ أَلْفِ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حُمْلَانَ أَلْفِ أَلْفِ‏فَرَسٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ سَمَّاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَبْدِيَ الصِّدِّيقُ آمَنَ بِوَعْدِي وَ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ فُلَانٌ صِدِّيقٌ زَكَّاهُ اللَّهُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ وَ سُمِّيَ فِي الْأَرْضِ كَرُوبِيّاً
امام صادق عليه السلام : هر كس قبر امام حسين عليه السلام را روز عرفه زيارت كند، خداوند براي او هزار هزارحج به مراه حضرت قائم (عج)، و هزار هزار عمره با رسول خدا (ص) و ثواب آزاد كردن هزار هزار برده و به اندازه هزار هزار اسب و خداوند او را مي نامد بنده صديق من بوعده من ايمان آورده و ملائكه ندا مي‌دهند فلاني صديق است و خداوند از بالاي عرش خود او را تزكيه نموده است و در زمين كروبي ناميده مي‌شود.(تهذيب الاحكام/ج6/ص517)
18-قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع لَيْلَةً مِنْ ثَلَاثٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ قُلْتُ أَيُّ اللَّيَالِي جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ لَيْلَةُ الْفِطْرِ وَ لَيْلَةُ الْأَضْحَى وَ لَيْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَان‏
- امام صادق عليه السلام : هر كس در شبي از سه شب قبر امام حسين عليه السلام را زيارت كند، خداوند گناهان گذشته و آينده او را مي آمرزدف عرض كردم فدايتان بشوم كدام شبها فرمودند: شب عيد فطر و شب عيد قربان و شب نيمه شعبان. ( تهذيب الاحكام/ج6/ص49)
19- عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ بَاتَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع لَيْلَةَ عَاشُورَاءَ لَقِيَ اللَّهَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مُلَطَّخاً بِدَمِهِ كَأَنَّمَا قُتِلَ مَعَهُ فِي عَرْصَةِ كَرْبَلَاءَ
- امام صادق عليه السلام : هر كس شب عاشورا كنار قبر امام حسين عليه السلام بيتوته كند، خداوند را در روز قيامت در حاليكه آغشته بخون مي باشد، زيارت مي كند گويي كه در ميدان كربلا همراه با امام حسين عليه السلام شهيد شده است. وسائل الشيعه/ج14/ص477
20-َ رُوِيَ عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ الْعَسْكَرِيِّ ع أَنَّهُ قَالَ عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْخَمْسِينَ وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ وَ التَّخَتُّمُ فِي الْيَمِينِ وَ تَعْفِيرُ الْجَبِينِ وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
- از امام حسن عسكري عليه السلام روايت شده: نشانه هاي مؤمن پنج چيز است: پنجاه و يك ركعت نماز و زيارت اربعين و انگشتر به دست راست نمودن و سر به خاك گذاشتن حين نماز و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحيم (تهذيب الاحكام/ج6/ص52)
21-عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا أَتَيْتَ الْحُسَيْنَ ع فَمَا تَقُولُ قُلْتُ أَشْيَاءَ أَسْمَعُهَا مِنْ رُوَاةِ الْحَدِيثِ مِمَّنْ سَمِعَ مِنْ أَبِيكَ قَالَ أَ فَلَا أُخْبِرُكَ عَنْ أَبِي عَنْ جَدِّي عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع كَيْفَ كَانَ يُصْنَعُ فِي ذَلِكَ قَالَ قُلْتُ بَلَى جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ إِذَا أَرَدْتَ الْخُرُوجَ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَصُمْ قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ يَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ وَ يَوْمَ الْخَمِيسِ وَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ فَإِذَا أَمْسَيْتَ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ فَصَلِّ صَلَاةَ اللَّيْلِ ثُمَّ قُمْ فَانْظُرْ فِي نَوَاحِي السَّمَاءِ وَ اغْتَسِلْ تِلْكَ اللَّيْلَةَ قَبْلَ الْمَغْرِبِ ثُمَّ تَنَامُ عَلَى طُهْرٍ فَإِذَا أَرَدْتَ الْمَشْيَ إِلَيْهِ فَاغْتَسِلْ وَ لَا تَطَيَّبْ وَ لَا تَدَّهِنْ وَ لَا تَكْتَحِلْ حَتَّى تَأْتِيَ الْقَبْرَ
- امام صادق عليه السلام به ابوبصير فرمودند: هنگاميكه نزد قبر امام حسين عليه السلام مي روي چه مي گويي، عرض كرد: چيزهايي مي گويم كه از راويان حديث شنيده ام از آناني كه از پدر بزرگوارتان شنيده اند. فرمودند: آيا تو را با خبر نسازم از پدرم از جدم علي بن حسين عليه السلام چگونه آنجا به اعمال مي پرداخت عرض كردم: آري فدايتان شوم. حضرت فرمودند هرگاه خواستي براي زيارت حسين عليه السلام بيرون روي قبل از اينكه خارج شوي سه روز روزه بگير روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه پس هنگاميكه شب جمعه فرا رسيد نماز شب بخوان پس برخيز و به اطراف آسمان نظاره كن و در آن شب غسل كن قبل از مغرب پس بخواب در حالي كه با طهارت باشي پس هنگامي كه خواستي پياده بسوي قبرش روي، غسل نما و خود را خوشبو مكن و از روغن نيز استفاده مكن و سرمه نيز استفاده نكن تا اينكه بسمت قبر بروي. (تهذيب الاحكام/ج6/ص76*
22- قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَأْتُونَ قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَيَتَّخِذُونَ سُفَراً أَ مَا إِنَّهُمْ لَوْ أَتَوْا قُبُورَ آبَائِهِمْ وَ أُمَّهَاتِهِمْ لَمْ يَفْعَلُوا ذَلِكَ قُلْتُ فَأَيَّ شَيْ‏ءٍ يَأْكُلُونَ قَالَ الْخُبْزَ وَ اللَّبَنَ
امام صادق عليه السلام : برخي از مردم مي روند به زيارت قبر حسين عليه السلام و با خود سفره هايي مي برند همانا ايشان اگر به نزد قبور پدران و مادرانشان مي رفتند چنين نمي كردند عرض كردم: پس چه بخورند، حضرت فرمودند: نان و شير.( تهذيب الاحكام/ج6/ص77)
23- عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا زُرْتَ الْحُسَيْنَ ع فَزُرْهُ وَ أَنْتَ حَزِينٌ مَكْرُوبٌ أَشْعَثُ مُغْبَرٌّ جَائِعٌ عَطْشَانُ وَ اسْأَلْهُ الْحَوَائِجَ وَ انْصَرِفْ وَ لَا تَتَّخِذْهُ وَطَناً
- امام صادق عليه السلام: هرگاه خواستي امام حسين عليه السلام را زيارت كني او را زيارت كن در حالي كه محزون و مكروب ژوليده موي و غبار آلود و گرسنه و تشنه لب باشي و از اباعبدلله عليه السلام حوائجت را بخواه و برگرد و كربلا را وطن خود مگير. ( تهذيب الاحكام/ج6/ص76)
24-عَنْ دَاوُدَ الصَّرْمِيِّ قَالَ قُلْتُ لَهُ يَعْنِي أَبَا الْحَسَنِ الْعَسْكَرِيَّ ع إِنِّي زُرْتُ آبَاءَكَ وَ جَعَلْتُ ذَلِكَ لَكَ فَقَالَ لَكَ بِذَلِكَ مِنَ اللَّهِ ثَوَابٌ وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ وَ مِنَّا الْمَحْمَدَةُ
- داوود مي گويد: به امام حسن عسكري عرض كردم: بدرستيكه من پدران بزرگوار شما را زيارت كرده ام و آن زيارت را براي شما قرار دادم. حضرت فرمودند: براي تو از جانب خداوند ثواب عظيمي است و از براي ما هم ستودن از براي توست. ( وسائل الشيعه/ج14/ص593)
25-ٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ ثُوَيْرٍ قَالَ كُنْتُ أَنَا وَ يُونُسُ بْنُ ظَبْيَانَ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع وَ كَانَ أَكْبَرَنَا سِنّاً فَقَالَ لَهُ إِنِّي كَثِيراً مَا أَذْكُرُ الْحُسَيْنَ ع فَأَيَّ شَيْ‏ءٍ أَقُولُ قَالَ قُلْ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ تُعِيدُ ذَلِكَ ثَلَاثاً فَإِنَّ السَّلَامَ يَصِلُ إِلَيْهِ مِنْ قَرِيبٍ وَ مِنْ بَعِيدٍ الْحَدِيثَ
حسين بن ثوير گويد: من و يونس بن طبيان نزد امام صادق عليه السلام بوديم انسش از ما بيشتر بود به حضرت عرضه داشت من بسيار امام حسين عليه السلام را ياد مي كنم پس چه ذكري بگويم حضرت فرمودند: بگو "صلي الله عليك يا اباعبدالله" و اين ذكر را سه مرتبه بگو چرا كه سلام از نزديك و دور به ايشان مي‌رسد(وسائل الشيعه/ج14/ص493)
26-عَنْ مِسْمَعٍ عَنْ يُونُسَ بْنِ‏عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ حَنَانٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَا سَدِيرُ تَزُورُ الْحُسَيْنَ ع فِي كُلِّ يَوْمٍ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ لَا قَالَ فَمَا أَجْفَاكُمْ قَالَ فَتَزُورُونَهُ فِي كُلِّ جُمْعَةٍ قُلْتُ لَا قَالَ فَتَزُورُونَهُ فِي كُلِّ شَهْرٍ قُلْتُ لَا قَالَ فَتَزُورُونَهُ فِي كُلِّ سَنَةٍ قَالَ قُلْتُ قَدْ يَكُونُ ذَلِكَ قَالَ يَا سَدِيرُ مَا أَجْفَاكُمْ لِلْحُسَيْنِ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَلْفَيْ أَلْفِ مَلَكٍ شُعْثاً غُبْراً يَبْكُونَهُ وَ يَزُورُونَهُ لَا يَفْتُرُونَ وَ مَا عَلَيْكَ يَا سَدِيرُ أَنْ تَزُورَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فِي كُلِّ جُمْعَةٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ أَوْ فِي كُلِّ يَوْمٍ مَرَّةً قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُ فَرَاسِخُ كَثِيرَةٌ فَقَالَ لِي اصْعَدْ فَوْقَ سَطْحِكَ ثُمَّ الْتَفِتْ يَمْنَةً وَ يَسْرَةً ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَكَ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ تَنْحُو نَحْوَ الْقَبْرِ فَتَقُولُ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ تُكْتَبُ لَكَ زَوْرَةً وَ الزَّوْرَةُ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ
امام صادق عليه السلام به سدير فرمودند: اي سدير آيا قبر حسين عليه السلام را هر روز زيارت مي كني؟ عرض كردم فدايت شوم نه، فرمودند: چقدر شما جفا مي كنيد آيا پس در هر ماه او را زيارت مي كني؟ عرض كردم: خير فرمودند: آيا پس در هر سال او را زيارت مي كني: عرض كردم گاهي اوقات چنين مي شود، فرمودند: اي‌ سدير چقدر شما به حسين عليه السلام جفا مي كنيد مگر نمي داني كه خداوند هزار هزار فرشته ژوليده موي و غبار گرفته دارد كه گريه مي كنند و امام حسين عليه السلام را زيارت مي كنند و هرگز خسته نمي شوند و هيچ باك و رنجي بر تو نيست اي سدير كه در هر جمعه 5 مرتبه و در هر روز يك مرتبه قبر امام حسين عليه السلام را زيارت كني، عرض كردم: فدايت شوم ميان ما و او فرسخ هاي بسياري است. حضرت فرمودند: بر روي پشت بام خانه ات برو، پس توجهي به جانب راست بعد چپ بنما پس سرت را بلند كن و بسوي آسمان پس رو كن بسمت قبر امام حسين عليه السلام و بگو "السلام عليك يا اباعبدلله السلام عليك و رحمة الله و بركاته" كه برايت بدين خاطر يك زيارت نوشته مي شود، اين زيارت يك حج و يك عمره است سدير گفت: چه بسيار كه اين فرمايش را در هر ماه بيش از بيست مرتبه انجام مي دادم. (وسائل‏ الشيعة ج 14 ص 493)
27-عن الحسن بن محبوب بن إسحاق بن عمار قال سمعت أبا عبد الله ع يقول موضع قبر الحسين ع منذ يوم دفن روضة من رياض الجنة و قال موضع قبر الحسين ع ترعة من ترع الجنة
حسن بن محبوب گويد شنيدم از امام صادق عليه السلام فرمودند: موضع قبر امام حسين عليه السلام از روزي كه در آن مدفون شده است، باغي است كه از باغهاي بهشتي و فرمودند موضع قبر او چشمه و قناتي از چشمه هاي بهشت است. ( ثواب الاعمال/ص94)
28- قَالَ الصَّادِقُ ع فِي طِينِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ هُوَ الدَّوَاءُ الْأَكْبَرُ
- امام صادق عليه السلام : در طين قبر امام حسين عليه السلام شفايي است براي هر دردي و اين طين بزرگترين داروست. (من لا يحضره الفقيه/ج2/ص599)
29-أَحْمَدُ بْنُ فَهْدٍ فِي عُدَّةِ الدَّاعِي قَالَ رُوِيَ أَنَّ اللَّهَ عَوَّضَ الْحُسَيْنَ ع مِنْ قَتْلِهِ أَرْبَعَ خِصَالٍ جَعَلَ الشِّفَاءَ فِي تُرْبَتِهِ وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ تَحْتَ قُبَّتِهِ وَ الْأَئِمَّةَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ وَ أَنْ لَا تُعَدَّ أَيَّامُ زَائِرِيهِ مِنْ أَعْمَارِهِمْ
روايت شده كه: همانا خداوند در عوض كشته شدن امام حسين عليه السلام چهار خصلت به ايشان عطا كرد، شفا را در تربت او، اجابت دعا را زير گنبد او و امامان را از ذريه او قرار داد و اينكه روزهاي زائران او از عمر آنها حساب نمي شود.( وسائل الشيعه/ج14/ص537)
30-بَعْضِ أَصْحَابِ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع قَالَ دَخَلْتُ إِلَيْهِ فَقَالَ لَا تَسْتَغْنِي شِيعَتُنَا عَنْ أَرْبَعٍ خُمْرَةٍ يُصَلِّي عَلَيْهَا وَ خَاتَمٍ يَتَخَتَّمُ بِهِ وَ سِوَاكٍ يَسْتَاكُ بِهِ وَ سُبْحَةٍ مِنْ طِينِ قَبْرِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِيهَا ثَلَاثٌ وَ ثَلَاثُونَ حَبَّةً مَتَى قَلَبَهَا ذَاكِراً لِلَّهِ كُتِبَ لَهُ بِكُلِّ حَبَّةٍ أَرْبَعُونَ حَسَنَةً وَ إِذَا قَلَبَهَا سَاهِياً يَعْبَثُ بِهَا كُتِبَ لَهُ عِشْرُونَ حَسَنَةً
يكي از اصحاب امام موسي بن جعفر عليه السلام از ايشان روايت نموده كه فرمودند: شيعيان ما از چهار چيز بي‌نياز نيستند سجاده اي كه بر روي آن نماز بخوانند، انگشتري كه آن را در انگشت دست بگذارد و مسواكي كه با آن مسواك كند و تسبيحي از طين قبر امام حسين عليه السلام كه در آن سي و سه دانه باشد،‌ هرگاه مي گرداند در حاليكه خداوند را ذكر مي گويد برايش به هر دانه چهل حسنه نوشته مي شود و هر گاه در حالي كه ذكر نمي گويد برايش بيست حسنه نوشته مي‌شود. (تهذيب الاحكام/ج6/ص75)
31-عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع قَالَ نَظَرَ النَّبِيُّ ص إِلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع وَ هُوَ مُقْبِلٌ فَأَجْلَسَهُ فِي حِجْرِهِ وَ قَالَ إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةً فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً ثُمَّ قَالَ ع بِأَبِي قَتِيلُ كُلِّ عَبْرَةٍ قِيلَ وَ مَا قَتِيلُ كُلِّ عَبْرَةٍ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ لَا يَذْكُرُهُ مُؤْمِنٌ إِلَّا بَكَى
امام باقر عليه السلام فرمودند: پيامبر (ص) به امام حسين عليه السلام نگاه كردند در حاليكه او به سمت ايشان روي مي آوردند، پس ايشان امام حسين عليه السلام را در دامان خود نشانيدند و فرمودند: پدرم فداي كشته و اشك بشود گفته شد كشته و اشك كيست اي پسر رسول الله (ص)، فرمودند هيچ مومني او را ياد نمي كند مگر اينكه گريه كند از براي او. (مستدرك الوسائل/ج10/ص318)
32-َ قَالَ الرِّضَا ع فِي حَدِيثٍ فَعَلَى مِثْلِ الْحُسَيْنِ فَلْيَبْكِ الْبَاكُونَ فَإِنَّ الْبُكَاءَ عَلَيْهِ يَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ‏ ثُمَّ قَالَ ع كَانَ أَبِي ع إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَا يُرَى ضَاحِكاً وَ كَانَتِ الْكَآبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتَّى تَمْضِيَ عَشَرَةُ أَيَّامٍ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْعَاشِرِ كَانَ ذَلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصِيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكَائِهِ وَ يَقُولُ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ ع
- امام رضا عليه السلام فرمودند: پس بر مانند حسين عليه السلام گريه كنندگان گريه كنند چرا كه گريه بر او گناهان بزرگ را از بين مي برد، پس فرمودند: پدرم هنگامي كه ماه محرم فرا مي رسيد خنده كنان ديده نمي شد و گرفتگي و غمگيني بر ايشان غالب مي شد تا اينكه ده روز سپري مي شد و هنگامي كه روز دهم مي شد آن روز روز مصيبت و گريه اش مي بود و مي فرمود: اين روزي است كه در آن امام حسين عليه السلام را كشتند.(وسائل‏ الشيعة ج 14 ص 505)
33-عن الريان بن شبيب عن الرضا ع...‏يا ابن شبيب إن بكيت على الحسين حتى تصير دموعك على خديك غفر الله لك كل ذنب أذنبته صغيرا كان أو كبيرا قليلا كان أو كثيرا
امام رضا عليه السلام : اي پسر شبيب اگر بر حسين عليه السلام گريه كني تا اينكه اشكهايت بر گونه هايت جاري شود خداوند هر گناهي را كه مرتكب شده اي را چه صغير باشد چه كبير كم يا زياد مي آمرزد آنرا براي تو.(بحارالأنوار - ج 44 - ص 286 )
34- عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ قَالَ قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فِي حَدِيثٍ أَ مَا تَذْكُرُ مَا صُنِعَ بِهِ يَعْنِي بِالْحُسَيْنِ ع قُلْتُ‏ بَلَى قَالَ أَ تَجْزَعُ قُلْتُ إِي وَ اللَّهِ وَ أَسْتَعْبِرُ بِذَلِكَ حَتَّى يَرَى أَهْلِي أَثَرَ ذَلِكَ عَلَيَّ فَأَمْتَنِعُ مِنَ الطَّعَامِ حَتَّى يَسْتَبِينَ ذَلِكَ فِي وَجْهِي فَقَالَ رَحِمَ اللَّهُ دَمْعَتَكَ أَمَا إِنَّكَ مِنَ الَّذِينَ يُعَدُّونَ مِنْ أَهْلِ الْجَزَعِ لَنَا وَ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا أَمَا إِنَّكَ سَتَرَى عِنْدَ مَوْتِكَ حُضُورَ آبَائِي لَكَ وَ وَصِيَّتَهُمْ مَلَكَ الْمَوْتِ بِكَ وَ مَا يَلْقَوْنَكَ بِهِ مِنَ الْبِشَارَةِ أَفْضَلُ وَ لَمَلَكُ الْمَوْتِ أَرَقُّ عَلَيْكَ وَ أَشَدُّ رَحْمَةً لَكَ مِنَ الْأُمِّ الشَّفِيقَةِ عَلَى وَلَدِهَا إِلَى أَنْ قَالَ مَا بَكَى أَحَدٌ رَحْمَةً لَنَا وَ لِمَا لَقِينَا إِلَّا رَحِمَهُ اللَّهُ قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ الدَّمْعَةُ مِنْ عَيْنِهِ فَإِذَا سَالَ دُمُوعُهُ عَلَى خَدِّهِ فَلَوْ أَنَّ قَطْرَةً مِنْ دُمُوعِهِ سَقَطَتْ فِي جَهَنَّمَ لَأَطْفَأَتْ حَرَّهَا حَتَّى لَا يُوجَدَ لَهَا حَرٌّ وَ ذَكَرَ حَدِيثاً طَوِيلًا يَتَضَمَّنُ ثَوَاباً جَزِيلًا يَقُولُ فِيهِ وَ مَا مِنْ عَيْنٍ بَكَتْ لَنَا إِلَّا نُعِّمَتْ بِالنَّظَرِ إِلَى الْكَوْثَرِ وَ سُقِيَتْ مِنْهُ مَعَ مَنْ أَحَبَّنا
مسمع بن عبدالملك گويد: امام صادق عليه السلام در حديثي به من فرمود: آيا ياد مي كني كه چه كردند با امام حسين عليه السلام گفتم بله، فرمودند آيا جزع و بي تابي مي كني؟ گفتم آري بخدا قسم و بدين خاطر گريه مي كنم اشك مي ريزم تا اينكه اهل خانه ام اثر اشك را در من مي بينند و از طعام امتناع مي كنم تا اينكه اشك در رخسارم نمايان مي شود.حضرت فرمودند: خداوند اشكت را رحمت كند بدرستيكه تو از كساني هستي كه از اهل جزع براي ما و از آنانيكه بسبب شادي ما شادي مي كند و بخاطر حزن ما محزون مي شوند شمرده مي شوند و بدرستيكه تو هنگام مرگت حاضر شدن پدران من را نزد آمده و توصيه كردن ايشان در مورد تو به ملك الموت را خواهي ديد و آنچه كه بدين خاطر از بشارت به تو مي دهند بهتر و افضل مي باشد، هيچ كسي از روي رحمت به ما و بخاطر آنچه كه به ما وارد شده بر ما گريه نمي كند مگر اينكه خداوند قبل از اينكه اشك از چشمهايش در جهنم بيفتد قطعاً حرارت جهنم را خاموش خواهد نمود تا اينكه ديگر هيچ حرارتي نداشته باشد و هيچ چشمي نيست كه بر ما گريه كند مگر اينكه به نگاه به كوثر بهره مند خواهد شود و از آن به همراه آنانيكه ما را دوست دارند سيراب خواهد شد.(وسائل الشيعه/ج14/ص508)
35-عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع يَقُولُ أَيُّمَا مُؤْمِنٍ دَمَعَتْ عَيْنَاهُ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ ع حَتَّى تَسِيلَ عَلَى خَدَّيْهِ بَوَّأَهُ اللَّهُ بِهَا غُرَفاً يَسْكُنُهَا أَحْقَاباً وَ أَيُّمَا مُؤْمِنٍ دَمَعَتْ عَيْنَاهُ حَتَّى تَسِيلَ عَلَى خَدِّهِ فِيمَا مَسَّنَا مِنَ الْأَذَى مِنْ عَدُوِّنَا فِي الدُّنْيَا بَوَّأَهُ اللَّهُ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَ أَيُّمَا مُؤْمِنٍ مَسَّهُ أَذًى فِينَا فَدَمَعَتْ عَيْنَاهُ حَتَّى تَسِيلَ عَلَى خَدِّهِ مِنْ مَضَاضَةِ مَا أُوذِيَ فِينَا صَرَفَ اللَّهُ عَنْ وَجْهِهِ الْأَذَى وَ آمَنَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنْ سَخَطِهِ وَ النَّارِ
محمد بن مسلم از امام باقر عليه السلام روايت كرده كه فرمودند: امام علي بن حسين عليه السلام مي فرمودند: هر‌مؤمني كه چشمانش براي كشته شدن امام حسين عليه السلام بگيريد تا اينكه اشك بر دو گونه اش جاري شود خداوند بدين خاطر براي او غرفه هايي مهيا مي كند كه ساليان بسيار در آنها سكونت كند و هر مومني كه چشمانش گريان شود در آنچه كه از اذيت دشمنان ما در دنيا به ما رسيده خداوند جايگاه صدقي براي او فراهم مي كند و هر مومني كه در راه ما به او اذيتي برسد پس از ديدگاهش اشك جاري شود تا اينكه بر روي گونه اش بيايد، خداوند اذيت را از چهره او بر مي دارد و او را از سخط خود و آتش ايمن نگاه مي‌دارد. (وسائل الشيعه/ج14/ص501)
36-َ قَالَ الرِّضَا ع مَنْ تَذَكَّرَ مُصَابَنَا فَبَكَى وَ أَبْكَى لَمْ تَبْكِ عَيْنُهُ يَوْمَ تَبْكِي الْعُيُونُ وَ مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً يُحْيِا فِيهِ أَمْرُنَا لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ الْحَدِيثَ
امام رضا عليه السلام فرمودند هركس مصائب مارا بياد آورد و گريه كند و بگرياند چشمش در روزي كه چشمها مي گريند گريان نخواهد بود و هركس درمجلسي كه در آن امر ما زنده مي شود بنشيند قلبش در روزي كه دلها ميميرند نخواهد مرد.(جوامع الحكم صفحه 323 حديث 308)
37-عَنِ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ‏أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ وَ لَوْ مِثْلَ جَنَاحِ الذُّبَابِ غَفَرَ اللَّهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ
امام صادق عليه السلام : هر كس كه از ما نزد او ذكر مي شود و از ديدگان او اشك جاري شود هر چند به مثل و مقدار بال مگسي باشد خداوند گناهان او را مي آمرزد هر چند كه مانند كف درياها باشد. ( وسائل الشيعه/ج14/ص501)
38-عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ لِلْفُضَيْلِ تَجْلِسُونَ وَ تَتَحَدَّثُونَ فَقَالَ نَعَمْ فَقَالَ إِنَّ تِلْكَ الْمَجَالِسَ أُحِبُّهَا فَأَحْيُوا أَمْرَنَا فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَحْيَا أَمْرَنَا يَا فُضَيْلُ مَنْ ذَكَرَنَا أَوْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ ثُمَّ ذَكَرَ مِثْلَهُ
امام صادق عليه السلام : اي فضيل آيا مي نشينيد و حديث سخن مي گويد عرضه داشت آري حضرت فرمودند: همانا من اين مجلس را دوست دارم پس امر ما را احيا كنيد خداوند رحمت كند كسي كه امر ما را زنده كند اي فضيل هركس ما را ياد كند يا اينكه نزد او از ما يادي شود پس حديثي مانند حديث قبلي بيان كردند.(وسائل الشيعه/ج14/ص50)
39-عَنْ زَيْدٍ الشَّحَّامِ فِي حَدِيثٍ أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ لِجَعْفَرِ بْنِ عَفَّانَ الطَّائِيِّ بَلَغَنِي أَنَّكَ تَقُولُ الشِّعْرَ فِي الْحُسَيْنِ‏ع وَ تُجِيدُ قَالَ نَعَمْ فَأَنْشَدَهُ فَبَكَى وَ مَنْ حَوْلَهُ حَتَّى سَالَتِ الدُّمُوعُ عَلَى وَجْهِهِ وَ لِحْيَتِهِ ثُمَّ قَالَ يَا جَعْفَرُ وَ اللَّهِ لَقَدْ شَهِدَكَ مَلَائِكَةُ اللَّهِ الْمُقَرَّبُونَ هَاهُنَا يَسْمَعُونَ قَوْلَكَ فِي الْحُسَيْنِ ع وَ لَقَدْ بَكَوْا كَمَا بَكَيْنَا وَ أَكْثَرَ وَ لَقَدْ أَوْجَبَ اللَّهُ لَكَ يَا جَعْفَرُ فِي سَاعَتِكَ الْجَنَّةَ بِأَسْرِهَا وَ غَفَرَ لَكَ فَقَالَ أَ لَا أَزِيدُكَ قَالَ نَعَمْ يَا سَيِّدِي قَالَ مَا مِنْ أَحَدٍ قَالَ فِي الْحُسَيْنِ ع شِعْراً فَبَكَى وَ أَبْكَى بِهِ إِلَّا أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ وَ غَفَرَ لَهُ
امام صادق عليه السلام به جعفر بن عنان فرمودند: به من خبر رسيده كه در مورد امام حسين عليه السلام به خوبي شعر مي گويي. عرض كرد: بله پس براي امام شعر خواند و هر كس كه در اطراف حضرت بودند گريه كردند تا اينكه اشك بر صورت مبارك ايشان جاري شد سپس فرمود اي جعفر بخدا قسم كه اينجا ملائكه مقرب خداوند نزد تو حاضر شده اند سخن تو را در مورد امام حسين عليه السلام مي شنوند؛ و بدرستيكه ملائكه نيز گريه مي‌كردند همچنانكه ما گريستيم بلكه بيش از ما و بدرستيكه اي جعفر در اين ساعت بهشت را بر تو واجب نمود و تو را آمرزيد سپس فرمودند: آيا از اين بيشتر برايت نگويم؛ عرض كرد: آري حضرت فرمودند: هيچ كس نيست كه در مورد امام حسين عليه السلام شعري بگويد و گريه كند و بوسيله آن بگرياند مگر اينكه خداوند بهشت را بر او واجب كند و او را مي‌آمرزد.(بحار الأنوار، ج 44، ص 282، بنقل از رجال كشّى، ص 289)
40- عن داود الرقي قال كنت عند أبي عبد الله ع إذا استسقى الماء فلما شربه رأيته قد استعبر و اغرورقت عيناه بدموعه ثم قال لي يا داود لعن الله قاتل الحسين ع فما من عبد شرب الماء فذكر الحسين ع و لعن قاتله إلا كتب الله له مائة ألف حسنة و حط عنه مائة ألف سيئة و رفع له مائة ألف درجة و كأنما أعتق مائة ألف نسمة و حشره الله‏ تعالى يوم القيامة ثلج الفؤاد.
داوود رقي مي گويد نزد امام صادق عليه السلام بودم، تا اينكه طلب آب نمود هنگامي كه از آن نوشيد ديدم ايشان را كه اشك ريخت و ديدگانش غرق در اشك شد، پس فرمودند: اي داوود خداوند قاتل امام حسين عليه السلام را لعنت كند هيچ بنده اي نيست كه آب بنوشد و امام حسين عليه السلام را ياد كند و قاتلش را لعنت كند مگر اينكه خداوند براي او حسنه مي نويسد و صد هزار گناه را از او مي ريزد و از براي او صد هزار درجه رفيع مي‌گرداند و كانه صدهزار برده آزاد كرده و خداوند او را با دلي آرام وارد محشر مي كند. (الكافي : 6 / 391)
حريم پاك
پيامبر اسلام (ص): كربلا پاك‌ترين بقعه روى زمين و از نظر احترام بزرگ‌ترين بقعه‏‌ها است والحق كه كربلا از بساط هاى بهشت است.
سرزمين نجات
پيامبر خدا (ص): پسرم حسين در سرزمينى به خاك سپرده مى‏شود كه به آن كربلا گويند، زمين ممتازى كه همواره گنبد اسلام بوده است، چنانكه خدا ياران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد.
مسلخ عشق‏
حضرت على (ع): كربلا قربانگاه عاشقان و مشهد شهيدان است. شهيدانى كه نه شهداى گذشته و نه شهداى آينده به پاى آنها نمى‏رسند.
عطر عشق‏
اميرالمومنين (ع): چه خوش‌بويى اى خاك! در روز قيامت قومى از تو به پا خيزند كه بدون حساب و بى‌درنگ به بهشت روند.
ستاره سرخ محشر
امام سجاد (ع): زمين كربلا در روز رستاخيز، چون ستاره مرواريدى مى‏درخشد و ندا مى‏دهد كه من زمين مقدس خدايم، زمين پاك و مباركى كه پيشواى شهيدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است.
كربلا؛ بيت‌المقدس‏
امام صادق (ع): كربلا از خاك بيت‌المقدس است.
فرات و كربلا
امام صادق (ع): سرزمين كربلا و آب فرات، اولين زمين و نخستين آبى بودند كه خداوند متعال به آنها قداست و شرافت بخشيد.
كربلا كعبه انبياء
امام صادق (ع) هيچ پيامبرى در آسمان‌ها و زمين نيست مگر اين كه مى‏خواهند خداوند متعال به آنان رخصت دهد تا به زيارت امام حسين عليه السلام مشرف شوند، چنين است كه گروهى به كربلا فرود آيند و گروهى از آنجا عروج كنند.
كربلا، مطاف فرشتگان‏
امام صادق (ع): هيچ فرشته‏اى در آسمان‌ها و زمين نيست مگر اين كه مى‏خواهد خداوند متعال به او رخصت دهد تا به زيارت امام حسين عليه السلام مشرف شود، چنين است كه همواره فوجى از فرشتگان به كربلا فرود آيند و فوجى ديگرعروج كنند و از آنجا اوج گيرند.
راه بهشت‏
امام صادق (ع): جايگاه قبر امام حسين عليه السلام درى از درهاى بهشت است.
كربلا حرم امن‏
امام صادق (ع) فرمود: به راستى كه خدا كربلا را حرم امن و با بركت قرار داد پيش از آن كه مكه را حرم قرار دهد.
زيارت مداوم‏
امام صادق (ع) فرمود: كربلا را زيارت كنيد و اين كار را ادامه دهيد، چرا كه كربلا بهترين فرزندان پيامبران را در آغوش خويش گرفته است.
بارگاه مبارك‏
امام صادق (ع) فرمود: آن «ساحل وادى ايمن» كه خدا در قرآن ياد كرده فرات است و «بارگاه با بركت» نيز كربلا است.
شوق زيارت‏
امام باقر(ع): اگر مردم مى‏دانستند كه چه فضيلتى در زيارت مرقد امام حسين عليه السلام است از شوق زيارت مى‏مردند.
حج مقبول و ممتاز
امام باقر (ع): زيارت قبر رسول خدا (ص) و زيارت مزار شهيدان، و زيارت مرقد امام حسين عليه السلام معادل است با حج مقبولى كه همراه رسول خدا (ص) بجا آورده شود.
تولدى تازه‏
امام باقر (ع): هر كس قبور شهيدان آل محمد (ص) را زيارت كند و مرادش از اين كار رضايت خدا و تقرب به پيامبر (ص) باشد، از گناهانش بيرون مى‏آيد مانند روزى كه مادرش او را زاده است.
زيارت مظلوم‏
امام باقر(ع): هر كس كه مى‏خواهد مسكن و مأوايش بهشت باشد، زيارت مظلوم ـ امام حسين ـ را ترك نكند.
شهادت و زيارت‏
امام صادق (ع): مرقد امام حسين عليه السلام را زيارت كنيد و با ترك زيارتش به او ستم نورزيد، چرا كه او سيد جوانان بهشت از مردم و سالار جوانان شهيد است.
زيارت، بهترين كار
امام صادق (ع): زيارت قبر امام حسين عليه السلام از بهترين كارهاست كه مى‏تواند انجام يابد.
سفره‏هاى نور
امام صادق (ع):هر كس دوست دارد روز قيامت، بر سر سفره‏هاى نور بنشيند بايد از زائران امام حسين عليه السلام باشد.
شرط شرافت‏
امام صادق (ع): كسى كه مى‏خواهد در همسايگى پيامبر (ص) و در كنارعلى (ع) و فاطمه (س) باشد زيارت امام حسين (ع) را ترك نكند.
زيارت، فريضه الهى‏
امام صادق (ع): اگر يكى از شما تمام عمرش را احرام حج ببندد اما امام حسين عليه السلام را زيارت نكند حقى از حقوق رسول خدا (ص) را ترك كرده است؛ چرا كه حق حسين (ع) فريضه الهى و بر هر مسلمانى واجب و لازم است.
كربلا كعبه كمال‏
امام صادق (ع): هر كس به زيارت قبر امام حسين (ع) نرود تا بميرد، ايمانش ناتمام و دينش ناقص خواهد بود به بهشت هم كه برود پايين‌تر از مؤمنان در آنجا خواهد بود.
از زيارت تا شهادت‏
امام صادق (ع): زيارت امام حسين عليه السلام را ترك نكن و به دوستان و يارانت نيز همين را سفارش كن! تا خدا عمرت را دراز و روزى و رزقت را زياد كند و خدا تو را با سعادت زنده دارد و نميرى مگر با شهادت.
حديث محبت‏
امام صادق (ع) فرمود: هر كس كه خدا خير خواه او باشد محبت حسين (ع) و زيارتش را در دل او مى‏اندازد و هر كس كه خدا بدخواه او باشد كينه و خشم حسين (ع) و خشم زيارتش را در دل او مى‏اندازد.
نشان شيعه بودن‏
امام صادق (ع): كسى كه به زيارت قبر امام حسين نرود و خيال كند كه شيعه ما است و با اين حال و خيال بميرد او شيعه ما نيست و اگر هم از اهل بهشت باشد از ميهمانان اهل بهشت خواهد بود.
سكوى معراج‏
امام صادق (ع): هر كس كه به زيارت قبر حسين عليه السلام نايل شود و به حق آن حضرت معرفت داشته باشد خداى متعال او را در بلندترين درجه عالى مقامان ثبت مى‏كند.
مكتب معرفت‏
حضرت امام موسى كاظم (ع): كمترين ثوابى كه به زائر امام حسين عليه السلام در كرانه فرات داده مى‏شود اين است كه تمام گناهان بخشوده مى‏شود. بشرط اين كه حق و حرمت ولايت آن حضرت را شناخته باشد.
همچون زيارت خدا
امام رضا (ع): كسى كه قبر امام حسين عليه السلام را در كرانه فرات زيارت كند، مثل كسى است كه خدا را زيارت كرده است.
زيارت عاشورا
امام صادق (ع): هر كس كه امام حسين عليه السلام را در روز عاشورا زيارت كند بهشت بر او واجب مى‏شود.
بالاتر از روسپيدى
امام صادق (ع): كسى كه شب عاشورا در كنار مرقد امام حسين عليه السلام سحر كند روز قيامت در حالى به پيشگاه خدا خواهد شتافت كه به خونش آغشته باشد، مثل كسى كه در ميدان كربلا و در كنار امام حسين عليه السلام كشته شده باشد.
رواق منظر يار
پيامبر خدا(ص): بدانيد كه اجابت دعا، زير گنبد حرم او و شفاء در تربت او، و امامان عليهم السلام از فرزندان اوست.‏
تربت و تربيت‏
امام صادق (ع): كام كودكانتان را با تربت حسين (ع) برداريد چرا كه خاك كربلا فرزندانتان را بيمه مى‏كند.
بزرگترين دارو
امام صادق (ع) فرمود: شفاى هر دردى در تربت قبر حسين عليه السلام است و همان است كه بزرگ‌ترين داروست.
تربت و هفت حجاب‏
امام صادق (ع) فرمود: سجده بر تربت حسين عليه السلام حجاب‌هاى هفتگانه را پاره مى‏كند.
تسبيح تربت
امام صادق (ع): سجده بر تربت قبر حسين (ع) تا زمين هفتم را نور باران مى‏كند و كسى كه تسبيحى از خاك مرقد حسين (ع) را با خود داشته باشد، تسبيح گوى حق محسوب مى‏شود، اگر چه با آن تسبيح هم نگويد.
تربت شفا بخش
حضرت امام كاظم (ع): چيزى از خاك قبر من برنداريد تا به آن تبرك جوييد؛ چرا كه خوردن هر خاكى جز تربت جدم حسين (ع) بر ما حرام است، خداى متعال تنها تربت كربلا را براى شيعيان و دوستان ما شفا قرار داده است.


| شناسه مطلب: 65927




حديث امام حسين



نظرات کاربران