تصویر کتیبه مسجدالنبی در فضیلت حضرت زهرا(س)
در یکی از کتیبه‌های مسجدالنبی آمده: «صاحب الکوثر» که اشاره به لقب پیامیر خدا(ص) به عنوان پدر گرامی حضرت زهرا و کوثر آل رسول است.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، هم اكنون نيز در جاي جاي مسجدالنبي آثاري از فضائل حضرت زهرا بر درب و ديوار و كتيبه‌هاي آن مسجد شريف نقش بسته است. در يكي از كتيبه‌ها كه تصوير آن ذيل تقديم شده است، آمده: «صاحب الكوثر» كه اشاره به لقب پيامير خدا(ص) به عنوان پدر گرامي حضرت زهرا و كوثر آل رسول است.
گفتني است، خداوند متعال در سوره كوثر مي فرمايد:«انا اعطيناك الكوثر» كه در تفسير كوثر معانى فراوانى گفته شده است از جمله:
۱ - نهرى است در بهشت.
۲ - كوثر عبارت است از حوض پيامبر (ص) كه در روز قيامت افراد فراوانى اطراف آن گرد مى آيند. پيامبر فرمود: كوثر نهرى است كه خداوند به من وعده فرمود و داراى خير كثير است. حوضى است كه امت من در روز قيامت بر آن وارد مى شوند. ظرف هاى آن (كه تشنگان را سيراب مى كند) به عدد ستارگان آسمان است.[۱]
۳ - كوثر همان خير كثير است.
۴ - كوثر همان نبوت و كتاب (قرآن) است.
۵ - كوثر عبارت است از اصحاب و شيعيان فراوان.
۶ - كوثر فراوانى نسل و فرزندان است چنان كه نسل پيامبر (ص) در ذريه او از فرزندان فاطمه (ع) بى شمار پديد آمده و تا روز قيامت ادامه دارد.
۷ - كوثر همان شفاعت است چنان كه از امام صادق (ع) روايت شده است.[۲]
طبرسى رحمه لله ذيل آيه ياد شده پس از نقل اقوال مزبور مى نويسد: در كوثر احتمال همه مصاديق ياد شده مى رود زيرا خداوند سبحان خير كثير در دنيا به پيامبر(ص) عطا فرمود و در آخرت نيز وعده داد. پس مى توان همه اقوال ياد شده را تفصيل اين جمله «خير كثير فى الدارين» دانست.[۳]
اما در مورد ساقي كوثر:
۱- پيامبر اكرم (ص) فرمود: «يا عَلىّ أَنْتَ اخى وَ وَزيرى وَصاحِبُ لِوائى فِى الدُنيا وَالاخرة، وَأَنت صاحِب حوضى، مَن أَحبَّك أَحبنَّى وَمَن أَبْغَضك أَبْغَضنى[۴] يا على تو برادر، وزير و پرچمدار من در دنيا و آخرت هستى، تو صاحب حوض من هستى، آن كس كه تو را دوست دارد مرا دوست داشته و هر كس با تو دشمنى ورزد با من دشمنى ورزيده است.»
۲- عبدلله بن عمر گويد: پيامبر اكرم (ص) براى ما اين چنين حديث فرمود: وقتى در روز قيامت خداوند اولين و آخرين را گرد آورد ندا دهنده اى كه دور و نزديك صدايش را مى شنوند گويد: على بن ابى طالب (ع) كجاست، على مرتضى كجاست. در اين حال على (ع) را مى آورند و حساب آسانى از او به عمل مى آورند و دو حله سبز به او مى پوشانند و از درخت طوبا عصايى به او مى دهند و به او گفته مى شود بر سر حوض بايست و هر كه را خواهى سيراب و هر كه را خواهى ممنوع كن.[۵]
[۱]- نورالثقلين، ج۵ص ۶۸۱، ح ۵.
[۲]- نورالثقلين، همان، ح ۶.
[۳]- مجمع البيان ج ۱۰ص ۸۳۷.
[۴]- بحار ج۸ ص۱۸، ح ۵.
[۵]- بحار ج۸ ص۵۲، ح ۲۳.