سفارشی از امام سجاد(ع) درباره خوف از خدا
پنجاهمین دعای صحیفه سجادیه، دعایی سفارش شده از سوی امام زین العابدین (ع) پیرامون ترس از خداوند است.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، دعاي پنجاهم صحيفه سجاديه، در ۷ فراز با موضوع آن خوف از خدا تنظيم شده است.
آموزههاي دعا
* خدا اندام انسان را موزون آفريد و در كودكي پرورش داد و به اندازه روزي داد.
* خدا به گناهان بندهاش از خود بنده آگاهتر است.
* خدا در قرآن بشارت داده است: «اي بندگان من كه در حق خود اسراف كردهايد از رحمت خدا نااميد مشويدِ زيرا خداوند همه گناهان را مورد مغفرت قرار ميدهد».
* هيچ رازي در آسمان و زمين بر خدا پوشيده نيست.
* خدا اگر بنده را عذاب كند، سزاوارش است و اين كار خدا از روي عدل است و اگر او را بيامرزد، هيچ جاي تعجبي نيست؛ چراكه همواره از او درگذشته است.
* فرمانروايي خدا جاودانهتر از آن است كه اطاعت بندگان بر آن بيفزايد و نافرماني گنهكاران از آن بكاهد.
* خدا توبهپذير و مهربان است.
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الرَّهْبَةِ:
و ازدعاي آن حضرت در خوف از خداوند:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَنِي سَوِيّاً، وَ رَبَّيْتَنِي صَغِيراً، وَ رَزَقْتَنِي مَكْفِيّاً اللَّهُمَّ إِنِّي وَجَدْتُ فِيمَا أَنْزَلْتَ مِنْ كِتَابِكَ، وَ بَشَّرْتَ بِهِ عِبَادَكَ أَنْ قُلْتَ: «يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ، إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً»، وَ قَدْ تَقَدَّمَ مِنِّي مَا قَدْ عَلِمْتَ وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَيَا سَوْأَتَا مِمَّا أَحْصَاهُ عَلَيَّ كِتَابُكَ
ار خدايا تو مرا درستاندام و موزون ساختي و در كودكي پروردي و روزيام را متكفّل شدي. بارالها من در كتابت كه نازل كردهاي و در آنچه بندگانت را به آن بشارت دادهاي يافتهام كه فرموده اي: «اي بندگان من كه در حق خود اسراف كردهايد از رحمت خدا نااميد مشويد زيرا خداوند همه گناهان را مورد مغفرت قرار ميدهد»، و از من كارهايي صادر شده كه تو ميداني و از من به آن داناتري، پس واي از اين رسوايي كه در پرونده من ثبت است.
فَلَوْ لَا الْمَوَاقِفُ الَّتِي أُؤَمِّلُ مِنْ عَفْوِكَ الَّذِي شَمِلَ كُلَّ شَيْءٍ لَأَلْقَيْتُ بِيَدِي، وَ لَوْ أَنَّ أَحَداً اسْتَطَاعَ الْهَرَبَ مِنْ رَبِّهِ لَكُنْتُ أَنَا أَحَقَّ بِالْهَرَبِ مِنْكَ، وَ أَنْتَ لَا تَخْفَى عَلَيْكَ خَافِيَةٌ فِي الْأَرْضِ وَ لَا فِي السَّمَاءِ إِلَّا أَتَيْتَ بِهَا، وَ كَفَى بِكَ جَازِياً، وَ كَفَى بِكَ حَسِيباً.
و اگر نبود مواقفي كه به بخشش فراگيرت در آن اميد بستهام به كلي از رحمتت نااميد ميشدم، و اگر كسي را قدرت فرار از پروردگارش بود هر آينه من به فرار از تو سزاوارتر بودم، و تويي كه نه در زمين از تو چيزي پوشيده است و نه در آسمان مگر آنكه همه را گرد ميآوري، و تو بسنده جزا دهندهاي هستي، و از هر محاسبي بينيازي.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ طَالِبِي إِنْ أَنَا هَرَبْتُ، وَ مُدْرِكِي إِنْ أَنَا فَرَرْتُ، فَهَا أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ خَاضِعٌ ذَلِيلٌ رَاغِمٌ، إِنْ تُعَذِّبْنِي فَإِنِّي لِذَلِكَ أَهْلٌ، وَ هُوَ يَا رَبِّ مِنْكَ عَدْلٌ، وَ إِنْ تَعْفُ عَنِّي فَقَدِيماً شَمَلَنِي عَفْوُكَ، وَ أَلْبَسْتَنِي عَافِيَتَكَ.
خداوندا تو جوينده مني اگر فرار كنم، و دريابنده مني اگر بگريزم، پس اينك منم در پيشگاهت خاضع و ذليل و سرشكسته، اگر عذابم كني سزاوار آنم، و آن از ناحيه تو پروردگارا عين عدالت است، و اگر از من عفو كني پس از ديرباز عفوت شامل حالم بوده، و لباس عافيت را بر من پوشاندهاي.
فَأَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِالْمَخْزُونِ مِنْ أَسْمَائِكَ، وَ بِمَا وَارَتْهُ الْحُجُبُ مِنْ بَهَائِكَ، إِلَّا رَحِمْتَ هَذِهِ النَّفْسَ الْجَزُوعَةَ، وَ هَذِهِ الرِّمَّةَ الْهَلُوعَةَ، الَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ حَرَّ شَمْسِكَ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ حَرَّ نَارِكَ،! وَ الَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ صَوْتَ رَعْدِكَ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ صَوْتَ غَضَبِكَ!
پس تو را سوگند به آن نامها كه در گنجينه داري، و به آنچه از جلالت در پس پرده قرار گرفته كه رحمت آري بر اين وجود بيتاب، و اين مشت استخوان بيطاقت كه تاب آفتاب تو را ندارد تا چه رسد به گرمي دوزخت! و قدرت شنيدن صداي رعد تو را ندارد تا چه رسد به فرياد خشمت!
فَارْحَمْنِيَ اللَّهُمَّ فَإِنِّي امْرُؤٌ حَقِيرٌ، وَ خَطَرِي يَسِيرٌ، وَ لَيْسَ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ، وَ لَوْ أَنَّ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ لَسَأَلْتُكَ الصَّبْرَ عَلَيْهِ، وَ أَحْبَبْتُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ لَكَ، وَ لَكِنْ سُلْطَانُكَ اللَّهُمَّ أَعْظَمُ، وَ مُلْكُكَ أَدْوَمُ مِنْ أَنْ تَزِيدَ فِيهِ طَاعَةُ الْمُطِيعِينَ، أَوْ تَنْقُصَ مِنْهُ مَعْصِيَةُ الْمُذْنِبِينَ.
پس خدايا بر من رحم كن زيرا كه فردي كوچكم، و قدر و منزلتم ناچيز است، و عذابم چيزي نيست كه به مقدار ذرّهاي در پادشاهيت بيفزايد، و اگر عذابم در پادشاهي تو ميافزود هرآينه صبر بر آن را از تو درخواست ميكردم، و دوست ميداشتم كه آن فزوني تو را باشد، امااي خدا، سلطنت تو بزرگتر و پادشاهيات با دوامتر از آن است كه طاعت مطيعان در آن بيفزايد، يا عصيان گنهكاران از آن بكاهد.
فَارْحَمْنِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، وَ تَجَاوَزْ عَنِّي يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ، وَ تُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ.
پس بر من رحم كن اي رحمكنندهترينِ رحمكنندگان، و از من بگذر اي صاحب جلال و اكرام، و توبهام را بپذير كه تويي توبه پذير مهربان
مرجع : سايت خبري باشگاه خبرنگاران جوان