امروز، رسول الله(ص) از شعب ابوطالب خارج شد

به گزارش سرويس انديشه پايگاه اطلاع رساني حج، مشركين وقتى ديدند مسلمانان براى خود پناهگاهى مانند حبشه دارند و هر كس به آنجا مى رود آسوده خاطر مى شود و نيز كسانى كه در مكه مى مانند در پناه ابوطلب هستند. و از طرفى مسلمان شدن حمزه تقويتى براى مسلمانان شده بود. به ناچار اجتماع كرده و تمامى قريش را براى قتل پيغمبر (صلى الله عليه وآله) همدست ساختند، وقتى ابوطالب از اين انديشه مطلع شد آل هاشم و عبدالمطلب را با زنان و فرزندان جمع نمود و به درّه شِعبِ ابوطالب روانه ساخت .
ابوطالب با خويشاوندان خود به حفظ و حراست رسول خدا (صلى الله عليه وآله) پرداخت و در دو طرف دره ديده بانهايي نهاد. قريش وقتى كار را اين گونه ديدند، اجتماع كرده و پيمان بستند كه با فرزندان عبدالمطلب و اولاد هاشم مدارا نكنند، مگر اينكه آنها پيغمبر را تحويل دهند. نامه اى نوشتند و مهر زدند و به امّ الجلاس خاله ابوجهل دادند تا آن را نگهدارد. بعد از اين پيمان، قريش، بنى هاشم را در محاصره اقتصادى قرار دادند، طوريكه فرياد اطفال عبدالمطلب از گرسنگى بلند شد.
پنج نفر از مشركين پشيمان شدند و در زمانى كه قريشيان در مسجدالحرام نشسته بودند، آن پنج نفر نيز آمدند و در اين باره سخن مى گفتند. ناگهان ابوطالب پيش آنها آمد و در ميان آنان نشست.
ابوجهل گمان كرد كه ابوطالب از زحمت رنج شِعب به تنگ آمده و مى خواهد محمد (صلى الله عليه وآله) را تسليم كند. ولى ابوطالب سخن آغاز كرد و فرمود: اى مردمان، محمد (صلى الله عليه وآله) خبر داده كه به جز نام خدا در صحيفه، مابقى را موريانه خورده است، اكنون نگاه كنيد، كه اگر محمد (صلى الله عليه وآله) راست گفته، دست از كينه و دشمنى برداريد و اگر دروغ گفته من او را تسليم شما مى كنم.
نامه را از امّ الجلاس گرفتند و ديدند كه همانگونه است كه پيغمبر (صلى الله عليه وآله) خبر داده. مردم از اين واقعه شرمسار شدند، مطعم بن عدى گفت ما از اين نامه بى زاريم سپس آنرا پاره كردند. ابوطالب به شِعب مراجعت نمود و در روز ديگر آن پنج نفر با جمعى از قريش به شِعب رفته و فرزندان عبدالمطلب را به مكه آورده و در خانه خود جاى دادند. بدين گونه رسول خدا (صلى الله عليه وآله) از شِعب خارج شدند، در حالى كه مدت سه سال در آن، جاى داشتند.