گفتاری از آیتالله جوادی آملی:
چگونگی دستیابی حجگزاران به پاداش حقیقی
حضرت رسول(ص) به ثروتمندی که موفق به حضور در مراسم حج نشده بود فرمود به کوه ابوقبیس بنگر اگر به اندازه این کوه طلای سرخ داشته باشی و آن را در راه خدا انفاق کنی هرگز به پاداش حج گزاران دست نخواهی یافت.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، آيت الله جوادي آملي در كتاب جرعه از از صهباي حج مرقوم داشت: رسول اكرم (ص) به شخص ثروتمندي كه موفق به حضور در مراسم حج نشده بود فرمود: به كوه ابوقبيس بنگر اگر به اندازه اين كوه طلاي سرخ داشته باشي و آن را در راه خدا انفاق كني هرگز به پاداش حج گزاران، دست نخواهي يافت.
سپس فرمود: حجگزار چون مقدمات سفر خود را آماده كند چيزي بر نميدارد و چيزي نمينهد مگر آنكه خداوند ده حسنه براي او ثبت و ده سيئه از او محو ميكند و ده درجه او را بالا ميبرد. پس چون بر مركب خود سوار شود، مركبش گامي برنميدارد و گامي نمينهد مگر آنكه خداوند باز براي او چنان ميكند. پس چون به گرد كعبه طواف كند از گناهان خود بيرون ميآيد و چون بين صفا و مروه سعي كند از گناهانش به درميآيد و چون در عرفات توقّف كند از گناهانش خارج ميشود و چون در مشعرالحرام توقّف كند از گناهانش برون ميآيد و چون رمي جمره كند از گناهانش خارج ميشود و اين چنين رسول خدا (ص) يكايك مواقف را برشمرد و فرمود: اگر حج گزار در هر يك از اين مواقف درنگ كند از گناهانش بيرون ميآيد. آنگاه فرمود: تو كجا ميتواني به پاداش حج گزار دست يابي!؟؛ «أنّي لكَ أنْتَبلغَ ما يبْلُغُ الحاجُّ».
شايد مراد پيامبر گرامي (ص) از تأكيد بر خروج حج گزار از گناهان خويش پس از هر يك از مناسك، بيان اين نكته باشد كه هر يك از اين اعمال در آمرزش گناهي خاص مؤثر است و براي آمرزش آن گناه واجب شده است يا آنكه گناهان چون انباشته شود و زنگار و پردهاي بر گنهكار شود، هر يك از اين مناسك موجب كاستن از ضخامت اين پردهها و كنار رفتن اين پوششها از دلها ميگردد.