استدلالی بر ایمان ابوطالب در گفت و گو با عالم وهابی

يكي از روحانيون كاروان‌ها در گفت‌وگو با پايگاه اطلاع رساني حج گفت: بر اساس شواهدي كه بسياري از انديشمندان و محدثان شيعي ارائه كرده اند در ايمان ابوطالب شكي نيست اما در مقابل گزارش‌هاي ضعيفي وجود داردكه بر عدم ايمان ابوطالب اشاره مي‌كند.
دانشوران شيعه و گروهي از نام‌آوران اهل سنت با توجه به روايت‌هاي اهل بيت و نيز قراين و شواهدي، از ايمان ابوطالب به اسلام سخن گفته‌اند؛ همچون: اداي شهادتين به صورت آهسته، غسل وي به فرمان پيامبر (صلي الله عليه و اله) همراه وعده استغفار، باقي بودن همسر مسلمانش فاطمه بنت اسد در پيوند همسري او، تقيه وي و مضمون برخي سروده‌هايش. اما منكران‌ِ ايمان ابوطالب، بيشتر از ادعاي ادا نكردن شهادتين و نزول برخي از آيات در شأن وي كه از كفر او حكايت دارند، سخن به ميان مي‌آورند.
گويا مسئله ايمان ابوطالب از منظر تاريخ سياسي، پيوندي روشن با جايگاه سياسي فرزندش علي (عليه السلام) در اسلام و رخدادهاي پس از خلافتش در دو دوره بني‌اميه و بني‌عباس دارد.
اين كه ابوسفيان و بزرگان بني‌اميه در روز فتح مكه ايمان آورده بودند و نيز عباس، نياي عباسيان، بسيار دير ايمان آورد، در جامعه‌اي كه فخرفروشي به نياكان جايگاهي مهم داشت، نقطه ضعفي در برابر علي (عليه السلام) و آل ابي‌طالب به شمار مي‌رفت؛ به ويژه براي كساني كه دعوي خلافت و حكمراني مسلمانان را داشتند. از اين رو، در اين دوره كه هنگامه تدوين و نگارش حديث در عرصه‌هاي گوناگون تاريخي و تفسيري است، فضاي مناسبي براي ترديد در ايمان ابوطالب و حتي نفي ايمان او پديد آمد.
امام سجاد (عليه السلام) در پاسخ كسي كه از ايمان ابوطالب سؤال مي‌كرد فرمود: چقدر جاي تعجب است خداوند رسولش را نهي كرده كه زن مسلماني در نكاح كافري باشد، فاطمه بنت اسد از زناني است كه در اسلام بر ديگران سبقت گرفته است در حالي كه تا آخر عمر ابوطالب، همسر او بود.
در يكي از سفرهاي زيارتي به مكه مكرمه، يكي از رهبران وهابيت بدون مقدمه در مسجدالحرام مساله ايمان ابوطالب را طرح كرد.
در پاسخ گفته شد. ديدگاه شما درباره ايمان «فاطمه بنت اسد» چيست؟
وي با تعجب از طرح اين سوال، گفت: بنابر مدارك متقن ايشان از زنان باتقوا، مومن و عادل بوده است.
در جواب گفته شد. چگونه به ايمان اين بانوي بزرگوار اعتقاد داريد، در حاليكه اگر همسر وي (حضرت ابوطالب) ايمان نداشت، ايشان پس از نهي خداوند به ادامه نكاح با مرد كافر از ايشان جدا مي‌شدند و يا آنكه پيامبر (ص) وي را امر به جدايي مي‌فرمود. در حاليكه ايشان تا آخر عمر ابوطالب، همسر او بود.
عالم وهابي، پس از شنيدن اين جواب در تامل و تفكر فرو رفت و گفت: تا به حال چنين استدلال محكمي نشنيده بودم.
در پايان اشاره شد، اين گونه استدلال از امام چهارمان به ارث رسيده است و حال بايد بررسي كنيد كه چه كساني و به چه هدفي اين تهمت بزرگ را به اين شخصيت والا مقام صدر اسلام وارد آورده كرده اند.
براي اطلاع بيشتر درباره اين شخصيت اينجا را كليك نماييد.