نوشته ای از شهیدحججی درباره محرم

به گزارش پايگاه اطلاع‌رساني حج، در اين دست نوشته كه شهيد محسن حججي آن را در تقويم سررسيد به يادگار گذاشته آمده است: يا رب الحسين عليه‌السلام
خدايا؛ چنديست عقدۀ دل پيشت باز نكرده‌ام و باز به لطف شما فرصتي مهيا شد... خدايا؛ محرم حسين عليه‌السلام رسيد... تاسوعا رسيد... عاشورا رسيد... محرم ره به اتمام است و من هنوز...
خدايا؛ چه شده است؟ مگر چه كرده‌ام كه اين‎گونه بايد رنج و فراق بكشم؟
خدايا؛ مي‌دانم... مي‌دانم روسياهم، پرگناهم... اما... تو را به حسين عليه‌السلام... تو را به زينب سلام‌الله‌عليها... تو را به عباس عليه‌السلام...
خدايا... ديگر بس است... اصلاً بگذار اين‌گونه بگويم... غلط كردم. خدايا... بگذر... بگذر از گذشته‌ام. ببخش... باور ندارم در عالم كبريايي تو گنهكاران را راهي نباشد.
يا اله العالمين... ببخش آن گناهاني را كه از روي جهالت انجام داده‌ام. ببخش آن خطاهايي را كه ديدي و حيا نكردم.
خدايا، تو را به مُحرَم حسين عليه‌السلام مرا هم مَحرَم كن... اين غلام روسياه پرگناه بي‌پناه را هم پناه بده...
خدايا، يكسال گذشت و من كل سال را تنها با خاطرات همان چند روز جهاد گذراندم... زنده‌ام به اميد دوباره رفتن... مپسند... مپسند كه اين‌گونه رنج بكشم...
سينه‌ام ديگر تاب ندارد... مگر چند نفر شوق رفتن دارند؟
يعني بين اين همه خوبان روسياهي چون من راه ندارد؟
مگر جز اين است كه حسين عليه‌السلام هم عباس عليه‌السلام را برد و هم حُر را...
مگر جز اين است كه هم حبيب روسفيد شد و هم جو ْن...
خدايا اگر شوقي هست، اگر شجاعتي هست، اگر روحم به تكاپو افتاده است براي رفتن همه و همه به لطف تو بوده و بس...
مي‌توانستي مرا هم در اين دنيا غرق كني...
مي‌توانستي مرا هم آنقدر سرگرم دنيا كني كه فكر جهاد هم نباشد جه برسد به رفتن... مي‌توانستي آنقدر وابسته‌ام كني كه نتوانم از داشته‌هايم دل بكنم...
اما خدايا، از همه چيز دل بريده‌ام... از زن و فرزندم گذشتم... ديگر هيچ چيز اين دنيا برايم ارزشي ندارد جز آنچه كه مرا به تو برساند...
خدايا، من از همه چيز اين دنيا گذشتم تو نيز از من بگذر...
و اين همه را فقط از لطف تو مي‌دانم...
پس: اي كه مرا خوانده‌اي؛ راه نشانم بده...