اربعین و فرهنگ‌سازی صلح واقعی در منطقه و جهان
«حبیب احمدزاده» که طی روزهای گذشته در راهپیمایی اربعین حضور داشته، در یادداشتی به این رویداد بزرگ مذهبی و اعتقادی پرداخت.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، اين فيلمنامه‌نويس و فعال فرهنگي در اين يادداشت كه در اختيار ايسنا قرار داده، نوشته است:
دوست همسفري هنگام راهپيمايي اربعين امسال از من پرسيد:
چرا كسي اين ملت عراق را هدايت فكري نمي‌كند تا بعد از تحمل چند جنگ خارجي و داخلي مخارجي را كه در اربعين متحمل مي‌شوند، صرف تربيت، بهداشت و آبادانيِ كشورشان كنند؟
پرسيدم به نظرت خرج خريد يك موشك جنگي چقدر است؟ مخارج ده‌ها هزار كشته و نگاهداري هزاران هزار مجروح يك جنگ و تيمار خانواده‌هاي آنان چقدر مي‌شود؟
منظورم را متوجه نشد، ادامه دادم و گفتم: سال‌ها خشونت در اين كشور مابين قبيله با قبيله، خانواده با خانواده و برادر با برادر رخ داده؛ حال از اقصي نقاط اين كشور و از تمام اين قبايل همگي همراه با فرزندان‌شان مي‌آيند تا حداقل ۲۰ روز در مسيري ۵۰۰ كيلومتري كفش‌هاي كسي را واكس بزنند كه نمي‌شناسند، به كسي التماس كنند تا قدم بر چشم‌شان گذاشته و به خانه‌شان رفته و بر سفره طعام‌شان بنشيند كه هرگز او را نديده‌اند.
اين فرزندان در كنار پدران‌شان هر سال در اربعين 20 روز عمل مي‌كنند به درس دوست داشتن و محبت به ديگراني كه نمي‌شناسند، هركس كه باشد از شيعه و سني تا مسيحي و حتي يهود، هركس كه در اين راه مهمان حسين است، جالب درسي كه هرسال بايد شاگردانش اعم از كوچك و بزرگ، زن و مرد، باسواد و بي‌سواد دوباره اين ترم را تكرار كنند و قبولي آن تنها يك‌ساله است و باز تكرار در سال بعد.
اين درسِ محبت را هرگز دانشگاه و مدرسه ديگري در جهان مي‌تواند عملا به كسي ياد دهد؟ اربعين در واقع، واكسينه‌سازي فرهنگ ملتي است براي مقابله با ويروس داعشي شدن فرزندان‌شان؛ داعشي كه شناخته و نشناخته، بدون سوال، سر مي‌بُرد.
دوباره مي‌پرسم كدام راهپيمايي بيست و چند ميليوني را در جهان مي‌شناسيد كه اينگونه صلح را به همه ما و از جمله كودكان عراقي بياموزد؟ به ما ايرانيان بياموزد كه از فرط مهمان‌نوازيِ ميزبان عراقي، كينه جنگ هشت ساله را شسته و كنار بگذاريم.
بله عزيزان، ما در راهپيمايي اربعين مي‌آموزيم با دوست داشتن انسان‌ها از فرهنگ يزيد و شمر انتقامي بس قطعي و نهايي بگيريم؛ اين انتقامي‌ست كامل كه ديگر ما دو ملت با كينه به همديگر ننگريم تا غربيان سوداگر نتوانند موشك‌هايشان را به ما بفروشند.
اگر امروز براي فرهنگِ پيشگيري و محبت به ديگران چنين خرج ناچيزي نكنيم، حتما و ناچارا فردا براي مريضي جنگ، بايد ميلياردها خرج بيهوده بپردازيم. نمي‌دانم در دل اين دوست چه گذشت، سري تكان داد و سپس در مسير به حركت‌مان ادامه داديم.
باور كنيم كه بزرگترين انتقام جهان از كشندگان حسين، همين آموزش صلحي است كه در اربعين بر ضد فرهنگ منحط داعش و پشتيبانان امروزش انجام مي‌پذيرد.
دوستان اين پيشگيري از جنگ و اين راهپيمايي واقعيِ صلح بر همه ملت‌هاي جهان و نه فقط مسلمان تهنيت و مبارك.
پي‌نوشت: اين متن را بايد به دو دوست تقديم كنم كه عملا سال‌ها پيش در اين راه گام برداشتند
اول، شهيد مدافع حريم و حرم سعيد سياح طاهري كه جشن كشتي دوستي بين كودكان ايران و عراق و صدها نمونه ديگر ... را به جان انجام داد
و دومي، دوست گرامي و هنرمندم كيومرث خان پوراحمد كه چنين روزي را سال‌ها پيش با ساخت فيلم اتوبوس شب آرزو كرد.
عكس گرفته شده در عمود ۳۷۵ (بين راه نجف و كربلا)