پس از راهپیمایی پس از راهپیمایی پس از راهپیمایی بعثه مقام معظم رهبری در گپ بعثه مقام معظم رهبری در سروش بعثه مقام معظم رهبری در بله
پس از راهپیمایی پس از راهپیمایی پس از راهپیمایی پس از راهپیمایی پس از راهپیمایی

پس از راهپیمایی

خبرآنلاین در یادداشتی آورده است:راهپیمایی اربعین آهسته آهسته دارد به یک مراسم ماندگار و جاوید تاریخی بدل می شود. اثری که شرق و غرب عالم را به خود مشغول داشته و اگر چه بسیاری سعی در کتمان و یا کم رنگ جلوه دادن آن دارند ولی هر کس شاهد ماجرا بوده است از آن به بزرگی و عظمت یاد کرده است.

غلامرضا فدايي در اين يادداشت آورده است: زائران نه تنها از عراق و ايران كه از سرتاسر دنيا هستند و شايد عده اي هم براي سياحت و يا شايد رخنه و نفوذ هم باشند ولي قطعا در اقليت اند. همه شاهد اين مراسم هستند و ويژگي آن را به چشم مي بينند و قطعا براي ديگران هم نقل مي كنند. ما بايد چنان كنيم كه عظمت آن را خدشه دار نكنيم.
بزرگي و عظمت نه به لحاظ ظاهري است كه در آن جمعيتي اين چنيني كه از 12 تا 26 ميليون ذكر مي كنند، بلكه جنبه معنوي آن ذكركردني تر است كه چگونه اين چنين جمعيتي بي توقع، با كمترين هزينه، با پاي پياده، در كمال آرامش و صفا، و همدل و مهربان به زيارت مي روند و سپس به خانه هاي خود در كشورهاي گوناگون بر مي گردند.
هر ساله در مراسم حج كه جمعيتي حدود دو و سه ميليون است ببينيد چه تدارك عظيمي با هزينه هاي سرسام آور مي شود؛ ولي در اين جا خود مردم اند كه جان و مال خود را در طبق اخلاص مي گذارند و نه تنها همه هستي خود را به رايگان هديه مي¬كنند، بلكه بر خدمت به زائران اصرار و اشتياق دارند.
درِ خانه هاشان در اين روز ها به روي همه باز است، آنها هر چه از خوردني و آشاميدني دارند را براي ميهمانان مي آورند، و حتي دوست دارند و افتخار مي كنند دست و پاي آنان را ماساژ دهند و يا لباسهايشان را بشويند. اين چنين اخلاص و فداكاري را كجا مي توان سراغ كرد و در كجا مي توان چنين صميميتي را ديد.
و اين نشان مي دهد كه اگر معنويت در كار باشد همه كار شدني است و اگر عشق حقيقي وجود داشته باشد همه موانع را مي توان پشت سر گذاشت. فقط آنچه رنج آور است اين است كه با مشاهده اين خيل عظيم، آدم به فكر فرو مي رود كه فردا كه آنها به وطن خود بر مي گردند آيا گرفتار مسائل روزمره زندگي نيستند ؛ اشتغال دارند و يا درگير پيچ و خم هاي اداري مسئولان اند. آيا اگر بخواهند كار كنند موانع بر سر راهشان نيست؟ و اينكه اگر دولت ها از اين خيل عظيم در مسير درست استفاده مي كردند چه خلاقيتي كه نصيب نمي شد، و اگر از اين شور شعوري آگاهانه براي ساختن كشور ايجاد مي شد چه دستاوردي عظيمي نصيب مي گرديد!
البته اين عاشقانه خدمت كردن به زائر بسيار خوب و نشان از ايثار است. من كه تا كنون توفيق مشاركت در اين راهپيمايي را نداشته ام؛ اما از هر كس سوال كرده ام همه اين خصوصيات را ذكر كرده اند. لكن نكته اي را كه اغلب ذكر مي كنند و البته از نظر بعضي ها هم اجتناب ناپذير است مسئله اسراف است. اسراف هم از ناحيه عراقي ها و هم از جانب ميهمانان. زيرا آنها اصرار دارند كه زائر به خانه آنها برود و حتما از غذاي آنها تناول كند. اين به جاي خود مطلوب است؛ ولي از اين طرف اگر كسي تازه غذا خورده است و ميل به غذا ندارد دليلي ندارد كه دست به غذا بزند و يا اگر ميل دارد بايد به اندازه بر دارد و يا اگر مي خواهد آزمون كند با قاشق آن را در كف دست بريزد و چنانچه ميل نداشت، اجازه بدهد ديگران از غذا استفاده كند.
آنچه مهم است و مسلمانان و به ويژه شيعيان بايد با آن آشنا باشند اين است كه زيارت مستحب است ولي اسراف گناه و از گناهان كبيره است.
اگر به آيات قران دراين زمينه رجوع شود آنوقت متوجه مي شويم كه اسراف تا چه اندازه عمل ناشايست و بدي است. كاراسراف كار طاغوتيان و از جمله فرعونيان است.
و اين در زماني است كه بسياري از مردم اين كشورها در طول سال گرسنه اند. و يا اگر گرسنه نباشند كه هستند، در ساير نقاط دنيا بسياري از گرسنگي رنج مي برند.
و اگر كارها درست انجام شود خود فرهنگ است و يا ساختن فرهنگ است فرهنگي بي اسراف و بر مبناي اقتصاد و ايثار.
ما در اين زمينه و نيز در بسياري از زمينه هاي ديگر بايد از الان كار را شروع كنيم و براي سال آينده با كيفيتي بهتر، هم براي خود و هم همفكري و يا كمك به عراقيها دست به كار شويم. به عنوان مثال در زمينه جلوگيري از اسراف چه اشكالي دارد كه به فكر تهيه پلاكارد هايي باشيم كه دست كم در كنار هر عمود، ضمن تشكر از ميزبانان به زبان عربي و فارسي و انگليسي نوشته باشد كه «كلوا و اشربوا و لا تسرفوا» و يا با استفاده از سايت ها در طول سال و مداوما در اين برنامه و نيز اگر مي توانيم با هماهنگي با عراقي ها از شعار هاي ديگر فرهنگي استفاده بكنيم.
ما ايرانيان در اين زمينه رسالت هاي ديگر هم داريم كه بعضي از آنها به قرار زير است:
انتقال فرهنگ ايراني. ايراني داراي فرهنگ اصيل است. البته اگر بدي ها را كنار بگذاريم. بايد سعي كنيم كه بدون تعصب خصلت هاي نيك ايراني را به طور درست و به ويژه با رفتار و اعمال خود به ديگران تفهيم كنيم.
پاك كردن نقاط منفي كه در ذهن ديگران است. عراقي ها بعضا نسبت به ايراني ها نظر خوبي نداشته اند. به ويژه كه ما خود به آنها فرصت چنين برداشت هايي را داده ايم. ما با درست كرداري، راستگويي، ايثار و قدرداني بايد بفهمانيم كه ايراني جماعت ملتي بزرگ و با فرهنگ است. همچنين است با ساير مليت ها.
خوش خلقي و گذشت و ايثار. همچنانكه در جنگ تحميلي به خوبي اثبات كرده ايم بايد در زمان صلح هم خصلت هاي خوبمان را عملا به ديگران بفهمانيم.
تمرين همكاري و همفكري جهاني. واقعه اربعين يك واقعيتي جهاني است و از همه مليت ها را در آن مي توان ديد. ما ضمن توجه به رفتار و كردار خود بايد تمرين زندگي مسالمت آميز جهاني را هم ياد بگيريم و هم ياد بدهيم. هر زائر امام اگر قصد دارد كه در اين برنامه شركت كند مي تواندآموزش هايي را ببيند و يا اطلاعاتي را فراگيرد تا در صورت لزوم در ملاقات با ديگر مليت ها از آن استفاده كند.
اخلاق معاشرتي صرفا گفتار نيست. عمل مهم تر است و نه تنها عمل كه حتي ايما واشاره و لبخند و مانند آن كه آن را زبان بدن مي نامند مي تواند در انتقال فرهنگ تأثير داشته باشد.
در هر حال حفظ صلابت ايراني و اسلامي از ويژگي هايي است كه بايد مسئولان دولتي و غير دولتي از هم اكنون براي سال و سالهاي آينده به فكر برنامه ريزي براي آن باشند.
ابراز قدرداني از اين ميزباني گرم هم يكي ديگر از اين وظائف است كه شيوه آن بسته به موقعيت هائي است كه پيش مي آيد.
عليرضافرجي


| شناسه مطلب: 71889




اربعين



نظرات کاربران