امام حسین (ع) دارای مقام شفاعت هستند امام حسین (ع) دارای مقام شفاعت هستند امام حسین (ع) دارای مقام شفاعت هستند بعثه مقام معظم رهبری در گپ بعثه مقام معظم رهبری در سروش بعثه مقام معظم رهبری در بله
امام حسین (ع) دارای مقام شفاعت هستند امام حسین (ع) دارای مقام شفاعت هستند امام حسین (ع) دارای مقام شفاعت هستند امام حسین (ع) دارای مقام شفاعت هستند امام حسین (ع) دارای مقام شفاعت هستند

امام حسین (ع) دارای مقام شفاعت هستند

ما شیعیان معتقدیم که معصومین (ع) و اولیای الهی خصوصاَ امام حسین (ع) دارای مقام شفاعت هستند به همین جهت در زیارتنامه، از خداوند به وسیله آن حضرت تقاضاى شفاعت مى کنیم. .

به گزارش خبرنگار اعزامي پايگاه اطلاع رساني حج از كربلاي معلي ، در سجده اى كه در پايان زيارت عاشوراى حسينى انجام مى شود بعد از حمد و ستايش خداوند؛ خدا را به سبب تحمّل مصيبت آن حضرت شكر مى گوييم ، سپس عرضه مى داريم : «أَللّهُمَّ ارْزُقْني شَفاعَةَ الْحُسَيْنِ يَومَ الْوُرُودِ ; خدايا شفاعت حسين را روز ورود در صحنه محشر به من روزى كن » و به دنبال آن مى افزاييم: « وَثَبِّتْ لِي قَدَمَ صِدْق عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَأَصْحابِ الْحُسَيْنِ الَّذينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْنِ(ع)؛ خداوند گام هاى مرا از روى صدق نزد خودت ، با حسين و يارانش ثابت بدار همان يارانى كه خون خود را تقديم او كردند .»
استجابت دعا زير قبّه آن حضرت و بودن شفا در تربت پاكش جلوه هاى ديگرى از اين شفاعت عظمى است . و اين كه در روايات آمده كه امام حسين (ع) هنگام وداع با حرم جدّش لحظاتى در خواب فرو رفت و در عالم رؤيا اين سخن را از جدش شنيد: «اِنَّ لَكَ فِى الْجَنَّةِ دَرَجاتٌ لاتَنالُها اِلاّ بِالشَّهادَةِ ; براى تو مقامى نزد خدا تعيين شده كه جز با شهادت به آن نمى رسى به يقين يكى از شؤون اين مقام، همان مقام شفاعت است .
آيا شفاعت به اين معناست كه من هر گناهى را مى خواهم مرتكب شوم ، و هر وظيفه واجبى را بخواهم ترك گويم و بعد دست تمنّا به سوى آن حضرت دراز كرده و او را شفيع خود در درگاه خداوند قرار دهم ؟
به يقين چنين نيست ، شفاعت معصومين و اولياى الهى(عليهم السلام) چراغ سبز براى انجام گناه نيست ، بلكه به عكس يك عامل بازدارنده در برابر گناه است ، زيرا من به هنگام تقاضاى شفاعت مى گويم اگر لغزشى از من سر زد بايد مراقب باشم آلوده گناه نشوم تا رابطه من با اولياى الهى قطع نگردد و روى اين را داشته باشم كه از آن حضرات بخواهم شفيع من در درگاه خداوند غفور و رحيم باشند .
ما شيعيان كه اميد به شفاعت معصومين (ع) داريم بايد هنگامى كه در مجالس عزاى آنان شركت مى كنيم و از وعّاظ گرامي، شجاعت ها، فداكارى ها، مبارزه با شرك و ظلم و باطل و دفاع آنها از حق را مي شنويم ، تصميم بگيريم كه به پيشوايان بزرگ خود اقتدا كنيم و گامى در جاى گام هاى آن حضرات بگذاريم و در حلقه پيروان آنان درآييم و اين خود نوعى شفاعت تكوينى است و زمانى كه به زيارت تربت پاكشان مى رويم و محلّ شهادت آن حضرات(عليهم السلام) و ياران پاكبازشان را از نزديك مى نگريم تصميم بگيريم كه ما نيز درهمان مسير و در همان طريق وارد شويم و با يزيديان زمان خود به پيكار برخيزيم و اسلامى را كه آن حضرات براى حفظ آن، خون خود و خون عزيزان و يارانش را فدا كردند زنده نگه داريم و در خود پياده كنيم، حريمش را پاس داريم و در برابر دشمنانى كه در هر عصر و زمانى وجود دارند بايستيم و دفاع كنيم تا مشمول شفاعت آن بزرگواران قرار گيريم.


| شناسه مطلب: 73207




شفاعت امام حسين



نظرات کاربران