بین الحرمین؛ بهشت عاشقان حسین (ع) بین الحرمین؛ بهشت عاشقان حسین (ع) بین الحرمین؛ بهشت عاشقان حسین (ع) بعثه مقام معظم رهبری در گپ بعثه مقام معظم رهبری در سروش بعثه مقام معظم رهبری در بله
بین الحرمین؛ بهشت عاشقان حسین (ع) بین الحرمین؛ بهشت عاشقان حسین (ع) بین الحرمین؛ بهشت عاشقان حسین (ع) بین الحرمین؛ بهشت عاشقان حسین (ع) بین الحرمین؛ بهشت عاشقان حسین (ع)

بین الحرمین؛ بهشت عاشقان حسین (ع)

معلوم نمی شود برای کدام عمل نیک یا دعای خیر، زیارتش را نصیب ما کرده«الحمدلله الذی هدانا لهذا».از حرم علمدار دشت کربلا، حضرت عباس (علیه السلام) تا بارگاه فرزند فاطمه (سلام الله علیها) راه زیادی نیست...

به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، معلوم نمي شود براي كدام عمل نيك يا دعاي خير، زيارتش را نصيب ما كرده«الحمدلله الذي هدانا لهذا».از حرم علمدار دشت كربلا، حضرت عباس (عليه السلام) تا بارگاه فرزند فاطمه (سلام الله عليها) راه زيادي نيست، اما سنگيني رخداد كربلا و غصه اهل بيت(ع) و كوتاهي هاي ما كه شيعه آنان خوانده مي شويم باري است بر هر گامي كه در بين الحرمين برداشته مي شود «لقد عظمت الرزيه و جلت و عظمت المصيبته بك علينا و علي جميع اهل السموات و الارض».
پيمايش اين مسير آسان نيست؛ بايد آرام رفت و نگريست به خيل عشاق... روحاني جواني گوشه چادرسپيد نوعروسش را به دست گرفته است و روبروي حرم حسيني عكس مي گيرد. بانويي فرتوت به عصايش تكيه زده است و دركناري، چشم به بارگاه قمربني هاشم(ع) اشك مي ريزد. مرد ميانسالي زمزمه مي كند « بابي انت و امي» و تسبيح مي چرخاند و بين نخل هاي چراغاني شده راه رفته را بر مي گردد. دختر نوجواني روي صندلي چرخدار رو به حرم عباس(ع) دارد و نگاه پرخواهش خود را به گوشه ضريح دوخته است كه از حياط ديده مي شود.
و چه خوش سروده است «خاك، سردي با خودش مي آورد اما چرا؛ خاك تو آتش به جان شيعيان انداخته؟»
در بين الحرمين ديگر نه گرد و خاك معنايي دارد، نه از هياهوي بازارهاي پرهياهو خبري هست. اينجا همه عناصر، روحي دارند فراتر از آنچه به چشم مي آيد. همه انسان ها، سنگ ها، نورها، آهن ها و پارچه ها وجهه ديگري يافته اند بالاتر از جايگاه ناسوتي شان و زمزمه مي كنند «اللهم الرزقني شفاعه الحسين يوم الورود».
انگار ديگر هيچكدام از امور اين دنيا هيچ هم نيستند، آن هم در محضر بزرگاني كه صحن بين الحرمين، عرصه نظاره آنان است و يك جهانِ درمانده، نيازمند پا درمياني شان نزد باري تعالي. باز هم نمي داني كجا بوده اي و چه فرصتي داشتي؛ وقتي مي فهمي كه از كربلا دور مي شوي و فقط حسرت مي ماند كه كاش بيشتر بين الحرمين را مي بوئيدي، بيشتر حضورشان را احترام مي كردي و بيشتر از كرم و جودشان دلي صفا مي دادي... فقط حسرت مي ماند و زمزمه هاي آخرين كه «لاجعله الله آخر العهد مني لزيارتك»... آرزوي دوباره خوب شدن و دعاي خيري كه لايقت كند براي با سر دويدن به آستان مهرباني جانان.




نظرات کاربران