بر پایه برخی از روایات، هرکس مدعی دیدار با امام مهدی (عج) شود، دروغگو است. این روایت‌ها با دیدار برخی از بزرگان با آن حضرت سازگاری دارد؟

 

پاسخ:

علما ديدار اولياي خاص الهي را با امام مهدي (عج) ممكن دانسته و در اين‌باره دلايلي عرضه كرده‌اند. البته شنيده نشده است كه كسي محضر امام عصر را در دوره غيبت او درك كند و ديگران را از اين رويداد آگاه كند. باري، اولياي الهي و افرادي كه به مقامات عاليه معنوي رسيده‌اند، از مشاهدة جمال نوراني و فيض حضور امام غايب و ناظر بي‌بهره نيستند. 

                                 هر كه را اسرار حق آموختند                           مُهر كردند و دهانش دوختند 

ديدن آن حضرت بر پايه توقيع شريف و روايات مستند به معصوم، از راه‌هاي عادي و با مشاهده حضوري امكان‌پذير نيست. بدين‌معنا كه افراد ويژه همچون دوران غيبت صغري هرگاه بخواهند، امام را بتوانند ببينند و شايد مقصود توقيع شريف نيز همين باشد. به هر روي، فيض بردن از محضرش از راههاي غير عادي و هرگاه امام بخواهد، براي اولياي بزرگ ممكن است. 

«سيد مرتضي»، از فقها و علماي بزرگ كه نزديك به هزار سال پيش مي‌زيست، دراين‌باره مي‌نويسد: 

ما ممكن مي‌دانيم كه گروه زيادي از اوليا و معتقدان به امامت ايشان، شرفياب محضرشان شوند و بهره گيرند. ما يقين نداريم امام بر برخي از اوليا و شيعيان خود ظاهر نشود، بلكه اين ممكن است و نيز ممكن است براي هيچ يك از آنان ظاهر نگردد. هركس از حال خود آگاه است، اما حال ديگران براي ما معلوم نيست. 

يكي از بزرگان معاصر مي‌فرمايد: 

بي‌شك ملاقات و زيارت آن حضرت، امري محال نيست؛ همان‌گونه كه برخي از انسانهاي صالح در عصر غيبت به اين سعادت رسيده‌اند و نيز بهره‌برداري از هدايت باطني آن حضرت نيز امر مسلّم و مقبول است كه همواره شايستگان از آن مستفيد گشته‌اند؛ چرا كه امامان، مجاري فيض خداي سبحان‌اند و ذات اقدس الهي فيض لايق هر مستفيضي را به واسطه خلفاي خود به آنها عطا مي‌كند…. ارشاد و هدايت باطني امام زمان (عج) درباره شيخ مفيد و تصحيح فتواي ايشان، نمونه‌اي از اين افاضه هاست. اما نبايد از نظر دور داشت كه ميان چنين ملاقاتي يا چنان هدايتي با ادعاي بابيت و سفارت از آن جناب، تفاوتي به بلنداي آسمان و زمين است. 

بر اساس حكم عقل و برآيند دستورهاي نقل تكذيب مدعيان سفارت و تلقي حكم يا پيام از سوي آن امام وظيفهٔ دوستان و منتظران واقعي آن حضرت است؛ چرا كه با گشوده شدن چنين بابي و پذيرفتن ادعاي آنان فضايي ساخته خواهد شد تا هر روز بلكه هر لحظه كسي با چنين داعيه‌اي ديگران را به خويش و پيام ادعايي خود بخواند و چه بسا كه در اين ميان، مدعي تغيير يا تبديل يا جعل احكام اسلامي گردند كه خود هرج و مرج مي‌آفريند. بر اين اساس، نه تنها تكذيب چنين كساني واجب است، بلكه هرگونه عملي كه به تقويت آنان انجامد، به بداهت عقل و بر اساس «معاونت بر اِثم» حرام خواهد بود. 

در عصر غيبت كبراي ولي عصر (عج) براي رهايي از بي‌سر و ساماني و نجات از بلا‌تكليفي از سوي ائمه هدي، امت اسلامي به اطاعت از فقيه جامع شرايط مأمور و موظف گرديده است تا در فروع دين با استناد به نظر كارشناس امين و عادلي كه توانايي استنباط احكام شرعي از ادله عقلي و نقلي را دارد زندگي كرده و اعمال فردي و اجتماعي خويش را انجام دهند. 

نه خواب و رؤيا و نه ادعاي ارتباط و تلقي ارشاد از امام معصوم (ع)، هيچ كدام در تعيين تكليف عملي جامعه در ارتباط با امام عصر ارزش و اعتباري ندارد؛ زيرا اولاً امت اسلامي به تبعيت از آن امر نشده‌اند و ثانياً هيچ ضابطه و قانوني براي اثبات صدق رؤياها يا ادعاها وجود ندارد تا بتوان صحيح آن را از سقيم تشخيص داد. وگرنه بايد پذيرفت كه در هر گوشه‌اي كسي سَري بردارد و با ادعاي ديدن رؤيايي يا تلقي امري، وظيفه شرعي تازه خاصي را بيان سازد كه در اين صورت بر هيچ عاقلي پوشيده نيست كه نه دين خدا از تحويل و تبديل در امان مي‌ماند و نه مسلمان منتظر سير نوراني انتظار را به سلامت مي‌پيمايند؛ چون ديگر سنگ روي سنگ بند نمي‌شود و نظام فقهي و اجتماعي اسلام و جامعه اسلامي در هم مي‌پاشد. 

بايد همواره به ياد داشت در عصر غيبت كبري باب سفارت و نيابت خاص آن حضرت بسته است و هيچ كس جز «كذّاب مفتِر» چنين ادعايي نخواهد داشت و ارتباط عاشقان منتظر با امام منتظر (عج) از طريق عمل به فتاواي نوّاب عام حضرتش تأمين مي‌شود.