ساختن گنبد و بارگاه
اگر گنبد و بارگاه امرى پسندیده بود، پیامبر (ص) دستور مى‏داد که روى قبرها بارگاه بسازند. همچنین بعد از شهادت على (ع) فرزندانش بر مزار ایشان گنبد و بارگاه نساختند. ساخت گنبد و بارگاه بر روى قبور بدعت است. پاسخ: 1. د
اگر گنبد و بارگاه امرى پسنديده بود، پيامبر (ص) دستور مىداد كه روى قبرها بارگاه بسازند. همچنين بعد از شهادت على (ع) فرزندانش بر مزار ايشان گنبد و بارگاه نساختند. ساخت گنبد و بارگاه بر روى قبور بدعت است.
پاسخ:
1. در زمان پيامبر (ص)، ساختن گنبد و بارگاه بر قبور و غير قبور مرسوم نبود و اصولًا گنبدى هم وجود نداشت. به ويژه در جزيرة العرب كه از جهان متمدن آن روز بسيار دور و از نظر معمارى نيز بسيار عقب مانده بودند. آنها بيشترين عمر خود را در سفر بودند و به همين دليل در آن سرزمين ساختمانسازى پيشرفت كمى داشت. تا جايى كه مهمترين و عمدهترين معمارى آنها خيمههايى بود كه از موى شتر بافته مىشد!
2. در زمان پيامبر (ص) روى مسجد ايشان كه مهمترين و حساسترين مركز اداره جامعه بود حتى سقف ساخته نشده بود. تنها بخشى از مسجد با تنه نخلهاى خرما و شاخ و برگ آن پوشيده شده بود و روى آنها خاك ريخته بودند. طورىكه هرگاه باران مىآمد آب و گل بر سر مسلمانان ريخته مىشد. همچنين بر حجره پيامبر (ص) گنبد و بارگاهى ساخته نشد. در واقع چنين معمارىاى آن زمان در جزيرةالعرب شناخته نبود.
3. در حجاز نيز چنين معمارى وجود نداشت. سپاه اسلام، هنگام فتح شامات هرگز دست به تخريب قبور پيامبران نزدند و خادمان آنجا را بيرون نكردند. اصحاب پيامبر (ص) نيز هرگز نگفتند كه ساختن بنا بر قبور كار گمراهان و شرك و حرام است!
4. تاريخ نشان مىدهد، كه قرنها همه مسلمانان بر ساختن بنا روى قبور اجماع داشتند. طورى كه بناهاى استوارى روى قبور وجود داشته است و هيچ يك از مسلمانان برآن ايراد نمىگرفتند و همه به زيارت اين قبور مىرفتند.[1] تا اينكه در عصر حاضر وهابىها پيدا شدند كه قصد دارند اعتقادات بىاساس خود را بر همه مسلمانان تحميل كنند.
5. قبر مطهر حضرت امير مؤمنان (ع)، تا حدود صد سال مخفى بود؛ زيرا احتمال جسارت نواصب و خوارج نسبت به قبر شريف حضرت قوى بود. اين قبر تا زمان خلافت هارونالرشيد پنجمين خليفه عباسى پنهان بود و تنها فرزندان و خواص حضرت از مكان آن آگاه بودند. تا آنكه در سال 133 هجرى به خاطر كرامتى كه از قبر شريف آشكار شد هارون الرشيد به مكان آن پىبرد و دستور داد قبه و بارگاهى برآن بنا كنند و ...[2].
بنابراين خليفه عباسى كه فردى سنى بود اين بارگاه را بلافاصله پس از آشكار شدن يعنى حدود صد سال بعد از شهادت حضرت بنا كرد و با آنكه اين كار در زمان سلف صالح كه وهابيت خود را پيرو آنها مىداند واقع شد ولى از سلف كسى به چنين كارى اعتراض ننمود و حتى احمد حنبل امام حنابله و وهابيت چيزى نگفت.
6. ابن حجاج بغدادى (392262 ه. ق) كه از شعراى بزرگ عراق است در كنار حرم حضرت و در حضور جمعى قصيدهاى را سرود:
«يا صَاحِبَ الْقُبَّة الْبَيْضَاء عَلَى النَّجَفِ
|
|
مَنْ زَارَ قَبْرَكَ وَ اسْتَشْفَي لَدَيْكَ شَفِي
|
زُورُوا أَبَاالْحَسَنِ الْهَادِى لَعَلَّكُم
|
|
تَحُظُّونَ بِالأجْرِ وَ الأَقْبالِ وَ الزَّلَفِ ...»
|
|
|
|
بر اين اساس، دويست سال بعد از شهادت حضرت قبر او داراى گنبد و بارگاه بوده است.
7. مگر گنبد و بارگاههاى قبور اهل بقيع و حمزه سيدّالشهدا (ع) و ساير اوليا را شيعيان ساخته بودند كه وهابىها آنها را ويران كردند؟
8. چرا بر روى قبر پيامبر (ص) و عمر و ابوبكر گنبد و بارگاه ساخته شده است؟ و چه كسى آن را ساخته است؟ آيا اين مورد حرام و شرك نيست؟ و چرا ويران نكردهاند؟ آيا حكم شرعى در اين موارد استثناء خورده است؟[4]
مراجعه شود: پندارها و پاسخها، ص 123.
[1] ( 1). مروج الذهب، مسعودى، ج 2، ص 288؛ الاعلام، ج 5، ص 319.
[2] ( 1). بحارالانوار، ج 100، ص 252.
[3] ( 1). الغدير، بيروت، دارالكتاب العربى، چهارم، ج 4، صص 881 977؛ وفيات الاعيان، ج 1، ص 170؛ المنتظم، ج 7، ص 216.
[4] رضا محمدى، پندارها و پاسخها (پاسخ به آنچه وهابيون در بقيع ميگويند)، 1جلد، نشر مشعر - تهران، چاپ: 1، زمستان 1388.