چرا وهابیون برخلاف آموزههای قرآن، شفاعت و طلب شفاعت را کفر و شرک می دانند؟
آیا عقیده وهابی­ها مبنی بر شرک و کفر دانستن طلب شفاعت به صراحت با آموزه قرآن در باره شفاعت در تضاد نمی­باشد، زیرا قرآن کریم در مورد شفاعت و مشروعیت آن از طرف خدا وند می­فرماید: «وَ نَسُوقُ الْمُجْرِمِینَ إِلىَ‏ جَهَنَّمَ
آيا عقيده وهابيها مبني بر شرك و كفر دانستن طلب شفاعت به صراحت با آموزه قرآن در باره شفاعت در تضاد نميباشد، زيرا قرآن كريم در مورد شفاعت و مشروعيت آن از طرف خدا وند ميفرمايد: «وَ نَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلىَ جَهَنَّمَ وِرْدًا، لَّا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتخََّذَ عِندَ الرَّحْمَانِ عَهْدًا؛ و گنهكاران را تشنه به سوى جهنم برانيم. شفاعتى ندارند مگر اينكه از خداى رحمان پيمانى گرفته باشند»[1].
اين آيه شريفه در پاسخ مجرمين و مشركيني كه خدايان شان را به عنوان شفيع تلقي كرده اند مي گويد كه اينطور نيست كه هر كه را انسان دوست بدارد شفاعتش كند، و به همين منظور او را آلهه خود بگيرد، او هم شفيع او بشود، بلكه هر كه شفاعت مىكند، قبلا با خدا عهدى دارد، و اين عهد را جز عدهاى از مقربين درگاه خدا كسى مالك نيست.[2] و بانفي شفاعت از بت ها اصل شفاعت را براي مومنين ثابت مي داند.