مناظره امام سجاد علیه السلام با پیرمرد شامی
حقّانیّت اهل بیت (علیهم السّلام) هنگامی که در ماجرای کربلا، امام سجّاد (علیه السلام) را با همراهانش به صورت اسیر، وارد دمشق کردند، پیرمردی از اهالی شام نزدیک امام سجّاد (علیه السلام) و همراهانش آمد و گفت: «حمد و سپاس خدای را که شما را کشت و شهرها
حقّانيّت اهل بيت (عليهم السّلام)
هنگامي كه در ماجراي كربلا، امام سجّاد (عليه السلام) را با همراهانش به صورت اسير، وارد دمشق كردند، پيرمردي از اهالي شام نزديك امام سجّاد (عليه السلام) و همراهانش آمد و گفت: «حمد و سپاس خداي را كه شما را كشت و شهرهاي شما را از مردان شما آسوده كرد، و اميرمؤمنان (يزيد) را بر شما مسلّط نمود».
امام سجّاد (عليه السلام) با آن پيرمرد كه از مسلمانان ناآگاه بود، چنين مناظره كرد:
امام (ع): اي پيرمرد آيا قرآن خوانده‌اي؟
پيرمرد: آري.
امام(ع): آيا معني اين آيه را به خوبي فهميده‌اي كه خداوند مي‌فرمايد: «قُل لا اَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ اَجراً اِلاَّ الْمَوَدَّهَ فِي الْقُربي»: «بگو من هيچ پاداشي از شما بر رسالتم در خواست نمي‌كنم، جز دوست داشتن خويشانم» (سوره شوري، آيه 23).
پيرمرد: آري اين آيه‌ي را خوانده‌ام.
امام(ع): خويشاوندان پيامبر (صلّي الله عليه و آله) در اين آيه، ما هستيم. اي پيرمرد!
آيا اين آيه را خوانده‌اي كه در سوره اسراء (آيه‌ي 26) آمده است: وَآتِ ذَالْقُربي حَقَّهُ: «و حق نزديكان را بپردازد»
پيرمرد: آري خوانده‌ام.
امام(ع): خويشان و نزديكان پيامبر (صلّي الله عليه و آله) در اين آيه، ما هستيم.
اي پيرمرد! آيا اين آيه (41، سوره انفال) را خوانده‌اي: وَاعْلَمُوا اَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيء فَاِنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُربي ... «و بدانيد هرگونه غنيمتي به شما رسد، خمس آن براي خدا و براي پيامبر (صلّي الله عليه و آله) و براي خويشاوندان نزديك و ... است»
پيرمرد: آري خوانده‌ام.
امام(ع): خويشان پيامبر (صلّي الله عليه و آله) در اين آيه، ما هستيم.
اي پير مرد! آيا اين آيه را خوانده‌اي:
اِنَّما يُريُد اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَيْتِ وَيطَهِّركُمْ تَطْهيِراً : «خداوند فقط مي‌خواهد، هرگونه پليدي را از شما خاندان دور كند، و كاملاً شما را پاك سازد» (احزاب ـ 33)
پيرمرد: آري خوانده‌ام.
امام(ع): ما هستيم آن خانداني كه خداوند اين آيه (آيه تطهير) را در خصوص ما نازل كرد.
در اين هنگام پيرمرد، ساكت شد و حقيقت را دريافت و آثار پشيماني از آن‌چه گفته بود در چهر‌ه‌اش آشكار شد، و پس از لحظه‌اي به امام سجّاد (عليه السلام) گفت: «تو را به خدا آيا شما همانيد كه گفتي؟»
امام(ع): «سوگند به خدا، و به حقّ جدّم رسول خدا (صلّي الله عليه و آله) ما همان خاندان هستيم».
پيرمرد، با شنيدن اين جمله، منقلب شد و گريه كرد و دست به آسمان بلند نموده و گفت: «خدايا ما از دشمنان جنّي و انسي آل محمّد بيزار هستيم» آن‌گاه در محضر امام سجّاد (عليه السلام) توبه كرد.
ماجراي توبه اين پيرمرد، به گوش يزيد رسيد.
يزيد دستور اعدام او را داد و آن پير راه يافته را به شهادت رساندند.
- لهوف سيّد بن طاووس، 177 و 178.