عدم تحریف قرآن
گواهی قرآن به عدم تحریف ـ آیه حفظ قرآن کتابی است که از سوی خداوند نازل شده و او عهده‌دار حفظ قرآن از هرگونه بازی‌گری است. خداوند می‌فرماید: {إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنّا لَهُ لَحافِظُونَ}[1] ما قرآن را نازل ک
گواهي قرآن به عدم تحريف ـ آيه حفظ
قرآن كتابي است كه از سوي خداوند نازل شده و او عهده‌دار حفظ قرآن از هرگونه بازي‌گري است. خداوند مي‌فرمايد:
{إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنّا لَهُ لَحافِظُونَ}[1]
ما قرآن را نازل كرديم، و ما به طور يقين نگهدار آنيم.
مراد از «ذِكر» قرآن كريم است.
هيچ يك از احتمالاتي كه در تفسير «حفظ» گفته‌اند كه مراد عبارت است از: حفظ از ايرادِ ايرادگيران، حفظ در لوح محفوظ، حفظ در سينه پيامبر و امام پس از او، درست نيست. خداوند متعال خبر مي‌دهد كه عهده‌دار نگهداري و حفظ قرآن در همه مراحل است و قول به كاهش قرآن با اين تعهّد الهي ناسازگار است.
آيه نفي باطل
خداوند قرآن را به عنوان كتاب قدرتمندي توصيف مي‌كند كه نه چيزي بر آن غلبه مي‌كند و نه از هيچ سو باطلي به سراغ آن مي‌آيد: {...وَإِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلا مِنْ خَلْفِهِ}.[2]
قرآن در همه معاني، مفاهيم، احكام جاويدان و معارف و اصولش حقّ است و هماهنگ با فطرت، اخبار غيبي آن هم دروغ و خلاف ندارد. از تناقض در دستورها و خبرها هم مصون است: اگر از سوي غير خدا بود، اختلاف بسياري در آن مي‌يافتند. پس همان طور كه قرآن در محتوا و معني حق است، در صورت و لفظ هم حق است و تحريف به آن راه نمي‌يابد. و مرحوم طبرسي چه نيكو گفته است: نه در الفاظش تناقض است، نه در خبرهايش دروغ، نه با چيزي معارض است، نه از آن كم شده و نه بر آن افزوده شده است.[3]
قرآن از هر باطلي كه آن را ابطال و خراب كند مصون است و همواره تازه و شاداب است و كهنه و فاني نمي‌گردد.
آيه جمع و قرائت قرآن
روايت شده كه هنگام نزول قرآن، پيامبر(صلي الله عليه و آله) با عجله آن را مي‌خواند، تا خوب حفظ كند. وحي آمد و او را از اين كار نهي كرد:
{لا تُحَرِّكْ بِهِ لِسانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ إِنَّ عَلَيْنا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ}[4]
زبانت را به خاطر عجله براي خواندن قرآن حركت مده، چرا كه جمع كردن و خواندن آن بر عهده ماست.
پس جمع و حفظ و توضيح قرآن بر عهده خداست.
اين‌ها برخي از آياتي است كه مي‌توان براي مصونيت قرآن از تحريف به آن‌ها استدلال كرد.
گواهي روايات بر مصونيّت قرآن از تحريف
از رواياتي كه بر مصونيت از تحريف دلالت مي‌كند به چند مورد بسنده مي‌كنيم:
1. اخبار عرضه احاديث بر قرآن
روايات بسياري از ائمه(عليهم السلام) نقل شده كه مي‌گويد: روايات را بر قرآن عرضه كنيد، آن چه را موافق قرآن است بپذيريد و مخالف آن را رد كنيد.
پيامبر خدا(صلي الله عليه و آله) فرمود: بر هر حقي حقيقتي است و بر هر درستي نوري. آن چه را كه موافق كتاب خداست بگيريد و آن چه را مخالف كتاب خداست واگذاريد: «فما وافَقَ كتابَ اللّه فَخُذوُه وَما خالَفَ كتابَ اللّهِ فَدَعُوه.»[5]
از امام صادق(عليه السلام) نيز روايت است:
«ما لَم يوافِقْ مِنَ الحَديثِ القرآنَ فَهو زُخرُفٌ.»[6]
آن چه از حديث، موافق قرآن نباشد باطل است (باطلي است آراسته به صورت حق).
اين روايات از دو جهت بر سخن ما دلالت مي‌كند:
الف. قرآن، معياري صحيح و مصون از تغيير و تحريف و تصرّف است و قول به تحريف، با عقيده به سلامت قرآن كه معيار است، سازگار نيست.
ب. شرط لازم براي درستي احاديث، مخالف نبودن با قرآن است نه موافقت، وگرنه بايد بسياري از روايات را رد كرد، چون قرآن نسبت به آن‌ها نفياً و اثباتاً متعرّض نشده است. مخالفت و عدم مخالفت با قرآن هم وقتي معلوم مي‌شود كه همه سوره‌ها و اجزاي قرآن نزد ما موجود باشد، وگرنه ممكن است حديث، مخالف با چيزي از قرآن باشد كه ساقط يا تحريف شده است.
2. حديث ثقلين
حديث ثقلين دستور مي‌دهد كه به قرآن كريم و سخنان عترت تمسك بجوييد پيامبر خدا(صلي الله عليه و آله) فرموده است:
«اِنّي تارِكٌ فيكُم الثقلين: كتابَ اللّهِ وَعِترتي أهل بَيْتي، ما اِنْ تمسّكْتُم بِهِما لَنْ تَضِلّوُا.»
ميان شما دو چيز نفيس باقي مي‌گذارم: كتاب خدا و عترتم اهل بيتم، كه اگر به اين دو تمسك بجوييد، هرگز گمراه نمي‌شويد.
دستور تمسك به قرآن، فرع بر آن است كه قرآن در دستِ متمسّكان باشد.
اين سخن كه بخشي از آيات و سوره‌هاي قرآن افتاده است موجب عدم اطمينان به آنچه از قرآن موجود است مي‌گردد.