معنای سفارش پیامبر صلی الله علیه و آله نسبت به اهل بیت
وقتی به علی[ علیه السلام ] گفتند که: انصار ادعا می‌کنند که خلیفه باید از آنها باشد، ایشان فرمود: «چرا علیه آنها دلیل نیاوردید که پیامبر وصیت کرده با نیکوکارشان نیکویی شود و از بدکارشان گذشت شود؟» گفتند: این چه دلیلی علیه آنها می‌توان
وقتي به علي[ عليه السلام ] گفتند كه: انصار ادعا ميكنند كه خليفه بايد از آنها باشد، ايشان فرمود: «چرا عليه آنها دليل نياورديد كه پيامبر وصيت كرده با نيكوكارشان نيكويي شود و از بدكارشان گذشت شود؟» گفتند: اين چه دليلي عليه آنها ميتواند باشد؟ فرمود: «اگر امامت به آنها تعلق ميداشت، پيامبر در مورد آنها سفارش نميكرد».[1]
حال به شيعه ميگوييم: پيامبر در مورد اهل بيت[:] خود نيز سفارش كرده است كه با آنها به نيكي رفتار كنيد، پس چگونه ميگوييد علي[ عليه السلام ] جانشين پيامبر صلي الله عليه و آله
است؟
است؟
پاسخ
آري! هر دو، سفارش است، اما همه سفارشها مفهوم يكساني ندارند.
توصيه رسول خدا صلي الله عليه و آله در مورد انصار، رعايت حال آنها و چشمپوشي از خطاهاي قابل بخشش آنهاست كه اين چشمپوشيها بيشتر از سوي حاكم و صاحب قدرت معنا پيدا ميكند.
اما در مورد اهل بيت:، سفارش به پيروي و رعايت حق آنهاست نه چشمپوشي از اشتباهاتشان. رعايت حق، هم از سوي امرا معنا دارد و هم از سوي رعايا؛ چنانكه علي عليه السلام در خطبه عليها السلام 4 نهجالبلاغه، حقوق متقابل امام و امت را بيان ميكند و خداوند در قرآن از مردم ميخواهد حق پيامبر صلي الله عليه و آله را رعايت نمايند.
در نتيجه، اين فرمايش علي عليه السلام ، در مورد انصار، با سفارش رسول خدا صلي الله عليه و آله در مورد رعايت حق اهل بيت:، دو حقيقت متفاوت است.
[1]. نهج البلاغه، خطبه 67.