نام امامان شیعه در احادیث نام امامان شیعه در احادیث نام امامان شیعه در احادیث بعثه مقام معظم رهبری در گپ بعثه مقام معظم رهبری در سروش بعثه مقام معظم رهبری در بله
نام امامان شیعه در احادیث نام امامان شیعه در احادیث نام امامان شیعه در احادیث نام امامان شیعه در احادیث نام امامان شیعه در احادیث

نام امامان شیعه در احادیث

شیعه روایت‌هایی را جعل کرده که متضمن اسامی امامان پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله  تا مهدی[[] است. با وجود این، بعضی مراجع بزرگ تقلید شیعه، مانند خویی می‌گوید: «روایات متواتر از طریق شیعه و اهل سنت نقل شده که تعداد امامان دوازده نف

شيعه روايت‌هايي را جعل كرده كه متضمن اسامي امامان پس از رسول خدا صلي الله عليه و آله  تا مهدي[[] است. با وجود اين، بعضي مراجع بزرگ تقليد شيعه، مانند خويي مي‌گويد: «روايات متواتر از طريق شيعه و اهل سنت نقل شده كه تعداد امامان دوازده نفر مي‌باشد ولي ذكر سلسله‌وار اسامي آنها در روايات نيست».

پاسخ

از مرحوم آيت الله العظمي خويي پرسش شده با وجود اينكه اسامي امامان اهل بيت: مشخص و معين بود چرا شيعيان در امر امامت و شخص امام دچار تفرقه شدند؟... ايشان جواب داده‌اند:

... ولم تحددهم باسمائهم: واحداً بعد واحد حتى لا يمكن فرض الشك في الإمام اللاحق بعد رحلة امام السابق بل قد تقتضي المصلحة في ذلك الزمان اختفاء والتستّر عليه لدى الناس بل لدى اصحابهم الا اصحاب السرّ لهم...[1]

تعداد امامان از طريق روايات متواتر نقل شده است اما نام امامان يكي پس از ديگري به طور متواتر، آنچنان‌كه فرض شك را نسبت به امام بعدي از بين ببرد نقل نشده است، و بلكه مصلحت در آن زمان اقتضا مي‌كرد كه نام امام پس از امام وقت پنهان بماند و نزد مردم و حتي اصحاب امامِ حاضر گفته نشود جز براي خواص كه اصحاب سرّ بودند. آن‌گاه امام وقت با دادن نشانه‌هايي، شيعيان مورد اعتماد را به امام پس از خود راهنمايي مي‌كرد و...

همان‌طور كه ملاحظه مي‌فرماييد مرحوم خويي، روايت‌هايي كه نام اهل بيت در آن باشد را نفي نمي‌كند بلكه:

1. تواتر آن را نفي مي‌كند، از اين‌رو مي‌گويد: «رواياتي كه هر گونه شك را از بين ببرد نبود».

2. كتمان اين روايت‌ها و نام امامان، به صورت قطعي از سوي خود امامان بود به‌خاطر حفظ جان امام بعدي پيش از تصدي مقام امامت.

 عليها السلام . براي خواص و محرم اسرار اهل بيت:، روايت‌هاي تعيين نام امامان وجود داشت اما از توده مردم كتمان مي‌كردند.

4. نشانه‌هايي كه امام وقت از امام پس از خود ارائه مي‌داد، براي افراد اهل دقت كفايت مي‌كرد و براي آنها اطمينان حاصل مي‌‌شد.

 
[1]. صراط النجاة، ج 2، ص 452.


| شناسه مطلب: 86163







نظرات کاربران