نصربن‌ابی‌نیزر سواره نظامی که اسبش پی شد

به گزارش خبرنگار اعزامي پايگاه اطلاع رساني حج از كربلاي معلا، حجت الاسلام والمسلمين اويسي در جمع پرشور زائران حسيني در سرداب علقمي حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس(ع) در ادامه شخصيت‌شناسي ياران و اصحاب با وفاي امام حسين(ع)، به بيان ويژگي هاي نصر بن ابي نيزر پرداخت.
«نصر» فرزند «ابي نيزر» و غلام امام علي(ع) است. پدر نصر، در نخلستان امام علي(ع) و در خدمت او كشاورزي مي‌كرده است. گويند «ابي نيزر» مردي بلند قد و خوش سيما بود و رنگ او چون اهل حبشه نبود. اگر او را مي‌ديدي مي‌پنداشتي كه او مردي عرب است.
گويند ابي نيزر از فرزندان نجاشي، پادشاه حبشه بوده است كه او را در اوان كودكي خدمت پيامبر(ص) آوردند. او به اسلام رغبت نشان داد و مسلمان شد. پس از آن تحت تربيت و توجه پيامبر اسلام قرار گرفت.
ابي نيزر پس از مسلمان شدن، براي ديدار رسول گرامي اسلام از حبشه به مدينه آمد و در آنجا براي هميشه اقامت گزيد. پس از مرگ نجاشي، مردم حبشه به مدينه آمدند تا تنها بازمانده او را براي پادشاهي به حبشه ببرند، ولي او گفت: يك ساعت در خدمت رسول الله بودن برايم از يك عمر پادشاهي شما و حبشه برتر است.
ابي نيزر در ماجراي حفر چاه و قناتي كه به نام او اختصاص يافت، يعني «عين ابي نيزر» و «بُغَيبِغَه»، در خدمت علي(ع) بوده است. «نصر» نيز چون پدرش از ياران امام(ع) و پس از آن حضرت از علاقمندان اباعبدالله الحسين(ع) بود. او از مدينة النبي امام را تا كربلا همراهي كرده است.
اين فرزند خلف «ابي نيزر» همان روحيه پدر را داشت و در پاسخ امام حسين(ع)، هنگامي كه او را اجازه بازگشت دادند و بيعت را چون بقيه ياران از او برداشتند، اين گونه بيان كرد: «نه، به خدا، هرگز و هرگز ... اگر رفتني بوديم به اينجا نمي‌آمديم.» شايد منظورش اين بود كه اگر عافيت طلب بودم آن زمان كه پدرم را براي پادشاهي خواندند به حبشه بازگشته بودم.
«نصر» مردي شجاع بود كه پس از نبرد و كشتن جمعي از دشمنان ولي خدا، خود در كربلا شربت شهادت نوشيد. آن عزيز از سواره نظام بود كه اسب او پي شد، پس پياده به نبرد پرداخت تا اين كه در راه دفاع از مولاي خويش شربت شهادت نوشيد. سپس خود در حمله نخستين به شهادت رسيد.