جایگاه «حج» از دیدگاه امام حسن مجتبی(ع)
امام حسن مجتبی(ع) 25 بار به سفر حج مشرف شدند. ایشان می‌فرمودند: «از پروردگارم شرم دارم که او را ملاقات کنم، ولی به سوی خانه او گام برنداشته باشم».
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، حسن بن علي بن ابي طالب(ع) دومين امام شيعيان، مشهور به امام حسن مجتبي(ع) در نيمه ماه مبارك رمضان سال سوم هجرت در مدينه به دنيا آمد.
ايشان نخستين پسرى بود كه خداوند متعال به خانواده امام على(ع) و حضرت فاطمه(س) عنايت كرد. امام حسن مجتبي(ع) هفت سال از عمر شريف خود را در كنار جد بزرگوارش پيامبر اعظم(ص) گذرانيد و در اين مدت، بسيار مورد لطف و احترام آن حضرت بود. از برخي روايات استفاده مي‌شود كه ميزان محبت پيامبر(ص) به اين كودك و برادرش امام حسين(ع) بيش از حد معمول بوده است.
امام حسن مجتبي(ع) به سفر حج اعتقاد بسياري داشت و در هر برهه‌اي از عمر خود تلاش مي‌كردند تا به زيارت كعبه بروند، به طوري كه ايشان بارها پياده به حج رفتند و از امام حسن مجتبي(ع) نقل شده است كه مي‌فرمودند: «از پروردگارم شرم دارم كه او را ملاقات كنم، ولي به سوي خانه او گام برنداشته باشم».
در احاديث آمده است كه امام حسن مجتبي(ع) 25 بار پياده حج گزارد، در حالى كه شترانش از پيش روى آن حضرت حركت مىكردند.
هر گاه گروهى از مردم از كنار حضرت عبور مىكردند، براى احترام به مقام والا و جايگاه بزرگ وى از مَركب‌هاى خود فرود مى‌آمدند، تا آن جا كه امام مجبور شد، مسير خود را از جاده اصلى تغيير دهد و از بى‌راهه برود تا بتواند در مقابل خداوند كاملاً فروتنى پيشه كند.
امام حسن مجتبي(ع) در نهايت بر اثر مسموميت توسط همسرش به شهادت رسيد و در حالي كه قرار بود در جوار پيامبر اعظم(ص) تدفين شود، به دليل بدعهدي‌هاي امتش در قبرستان بقيع در جوار مادرش حضرت زهرا(س) به خاك سپرده شد.
منبع:فارس