درسهایی از ازدواج امام علی(ع) و حضرت زهرا(س)
نخستین روز از آخرین ماه قمری، سالروز ازدواج فرخنده حضرت فاطمه (س) و حضرت علی (ع) به عنوان روز ازدواج نامگذاری شده است .
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، شیخ صدوق در امالى از على بن ابى طالب علیه السّلام روایت کرده که فرمود: من عزم خود را جزم کردم که با فاطمه (علیها السّلام) ازدواج کنم ولى جرات نمىکردم این مطلب را با رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) در میان بگذارم، این آرزو در هر شب و روز در سینه من شعله مى کشید تا اینکه بالاخره به حضور پیامبر خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) رسیدم. آن حضرت به من فرمود: اى على! گفتم: بفرمایید اى رسول خدا فرمود: تصمیم به ازدواج گرفته اى؟ گفتم: رسول خدا بهتر مى داند و دانستم که رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) قصد دارد بعضى از زنان قریش را برایم تزویج کند ولى من نگران بودم که مبادا فاطمه (علیها السّلام) از دستم برود. روزى پیامبر شخصى را نزد من فرستاد و مرا احضار کرد، من که از شدّت خوشحالى سر از پا نمى شناختم به حضور آن حضرت در حجره امّ سلمه مشرّف شدم و دیدم که آن بزرگوار به قدرى شادمان است و خوشحال که سابقه نداشت و هنگامى که چشمم به ایشان افتاد، دیدم که چشمانش مى درخشید و سفیدى دندانهایش از سرور و خنده اى که داشت مشاهده مى شود. رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) به من فرمود: اى على، به تو مژده مى دهم که خداوند آن غم که درباره ازدواج تو داشتم برطرف کرد. گفتم: چگونه اى رسول خدا؟ گفت: جبرئیل نزد من آمد و سنبل و قرنفل بهشتى به من داد، من آنها را گرفتم و بوییدم و به جبرئیل گفتم: این سنبل و قرنفل براى چیست؟ گفت: خداى توانا به ملائکه و ساکنین بهشت دستور داده که بهشت را با میوه هاى درختان، درختها و گیاهان زیبا و قصرها زینت کنند و باد بهشت را فرمان داده تا عطر و بوى آنها را در سراسر بهشت منتشر سازند، و حور العین بهشت را فرمان داده تا سوره طه و طواسین و یس و حمعسق را تلاوت کند سپس منادى از زیر عرش ندا در داده است: آگاه باشید که امروز روز ولیمه و عروسى على بن ابى طالب است. بدانید که من شما را شاهد مىگیریم بر اینکه فاطمه دختر محمّد (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) را براى على بن ابى طالب، به رضایت خود تزویج نمودم. آنگاه خداوند تبارک و تعالى ابر سفیدى را فرستاد تا قطرات خود را به صورت لؤلؤ و زبرجد و یاقوت بر سر آنان ببارد، و پس از آن ملائکه برخاستند و سنبل و قرنفل نثار اهل بهشت کردند و این سنبل و قرنفل از آنها مى باشد. پس از آن خداوند ملکى را که نامش راحیل است و در میان ملائکه خطیبى بلیغ تر و فصیح تر از او وجود ندارد مأموریت داد تا خطبه اى بخواند. راحیل خطبه اى ایراد نمود که اهل آسمانها و زمین نظیر آن را نشنیده بودند سپس منادى ندا داد: اى ملائکه و ساکنین بهشت، ازدواج على را که حبیب محمّد است با دختر محمّد (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) تبریک بگویید. زیرا من هم به ایشان تبریک گفته ام. آگاه و شاهد باشید که من بعد از پیامبران، محبوبترین زنان را براى محبوبترین مردان تزویج نمودم. راحیل گفت: خداوندا بیش از اینکه ما مى بینیم و در بهشت به ایشان داده اى، چه چیز دیگرى به آنها عطا خواهى کرد؟ خداى متعال فرمود: اى راحیل، برکت بیشترى که به آنها مى دهم این است که آنان با محبّت من زندگى خواهند کرد و آنان را براى خلق خود حجّت و دلیل قرار مى دهم، به عزّت و جلالم سوگند، مخلوقى از آنان به وجود مى آورم و از آن دو نسلى ایجاد مى کنم که خزانه داران من در زمین و معدن علم من و طرفداران و هدایت کنندگان مردم به سوى دین من خواهند بود و بعد از پیامبران و رسولان، به وسیله آنان بر خلق اتمام حجّت خواهم نمود.
(و رسول خدا ادامه داد) اى على! به تو مژده مى دهم زیرا خداوند تو را به قدرى گرامى داشته و اکرام کرده که احدى را چنان عزیز و گرامى نداشته. اى على! من دخترم فاطمه را بر همان چیزى تزویج نمودم که خداوند رحمان او را تزویج نمود و به آن چیزى براى فاطمه راضى شده ام که خدا راضى شده است. اکنون او زن توست و در اختیار تو مى باشد و تو از من به وى سزاوارترى و جبرئیل به من خبر داده که بهشت به شما دو نفر اشتیاق دارد و اگر نبود اینکه خداوند عزّ و جلّ مقدّر نموده فرزندانى از شما به وجود بیاید که بر خلق حجّت باشند، در این صورت اشتیاق بهشت و اهل آن را پاسخ مى داد و شما را هر چه زودتر داخل بهشت مى نمود. پس اى على! تو بهترین برادر و بهترین داماد و بهترین مصاحب هستى و براى تو همین بس که خداوند از تو راضى و خشنود است.
على مى گوید: به رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) گفتم: آیا مقام من به جایى رسیده که در بهشت نامى از من برده شود و خدا ملائکه را براى ازدواج من شاهد بگیرد؟ رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) فرمود: همانا خداى عزّ و جلّ هر گاه ولى و دوست خود را گرامى بدارد به گونه اى گرامى مى دارد که چشمى ندیده و گوشى نشنیده باشد و خداوند این مقام را به تو عطا فرموده است. على (علیه السّلام) گفت: پروردگارا به من توفیق بده تا در برابر نعمت هاى تو شکرگزار باشم و پیامبر (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) فرمود: آمین.
منابع:
زندگانى حضرت زهرا (علیها السلام)، صفحه436 – 440
امالى شیخ صدوق، صفحه 448 - 450
عیون اخبار الرضا علیه السّلام، جلد اول، صفحه 222- 224