ای که خاموشی تو دریاست!
مدینه اگر چه شبها غرق در نور نئونها، مهتابیها و نور افکن هاست اما... بقیع ، خاموش است و بی چراغ؛
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، مدینه اگر چه شبها غرق در نور نئونها، مهتابیها و نور افکن هاست
اما... بقیع ، خاموش است و بی چراغ ؛ و تنها فروغ چشم های اشکبار است که بر آن می تابد و مدینه را نور باران کند؛
نوری متفاوت با نور نئونها و مهتابیها...
ای بقیع ای مدفن هزاران پیکر پاک،
ای آسمانت بی ستاره
ای شبهایت خاموش
ای سینه پر راز و رمز مدینه!
آیا اسرار ناگفته و رازهای نهفته ات را فاش خواهی ساخت؟
آیا صدای اصحاب پیامبر را می‌شنوی؟
آیا گامهای رسول الله را حس می‌کنی؟ آ
یا در شبهای خاموشت محمد و على (علیه السلام) را زیارت می‌کنی؟
ای بقیع زبان بگشای و سخن بگو آیا می‌دانی خانه زهرا کجاست؟
آیا اشک زائرانت دل تو را هم می‌سوزاند؟
آیا بر سر آن نیستی که زائران دلسوخته را بر مزاری بنشانی و بارش اشک را بر خاک داغ و تب دار خود به تماشا بنشینی؟
ای بقیع خاموش! ...
مگر خورشید براید تا سیمای تو در فروغ آن روشن شود.
ای که خاموشی ات، چون آرامش دریاست!
با دلی پرخروش ولی خاموش ایستاده ای و ما را نظاره می‌کنی.
بقیع، مزرعه غم و کشتزار اندوه است.
درختی که در این غریب آباد می‌روید. ریشه در مظلومینی هزار و چهار صد ساله دارد.
اینجا دیگر باید عنان را به دست دل سپرد،
اینجا باید دل را در چشمه اشک شستشو داد.
دل ، در سایه اشک است که نرم می‌شود و آرام می‌گیرد
عقده‌های دل تنها با سرانگشت اشک ، باز می‌شود.
تنها اشک دیده ، زخم دل را تسکین می‌دهد.
بگذار ببارد این چشم ، بگذار بریزد این اشک ، مدینه همچنان مظلوم است و بقیع ، مظلوم تر!
اهل بیت همچنان غریبند و پیروانشان غریب تر!
این سند ؛ سالهاست که به گواهی ایستاده است
روشن‌تر از هر استدلال و گویاتر از هر کتاب و دلیل، برهان مظلومیت های جبهه حق است.
