فتح مکه؛ روز رحمت و پیروزی بزرگ مسلمانان

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، در بیستم ماه مبارک رمضان سال هشتم هجری قمری، سپاه مسلمانان به فرماندهی پیامبر اکرم (ص) وارد مکه شد و این شهر را بدون خونریزی فتح کرد. این رویداد بزرگ، نقطه عطفی در تاریخ اسلام به شمار می‌رود و نمادی از پیروزی حق بر باطل و رحمت پیامبر (ص) در اوج قدرت است.

در این فتح بزرگ، سپاه مسلمانان با 12 هزار نفر نیرو وارد مکه شد و تنها دو نفر از مسلمانان به شهادت رسیدند. علت شهادت آنان، ورود دیرهنگام به شهر و مواجهه با مقاومت پراکنده بود.

پیامبر اکرم (ص) با تدبیر و دوراندیشی، از هرگونه خونریزی و انتقام‌جویی در این شهر مقدس جلوگیری کرد و با شعار «الیوم یوم المرحمة» (امروز روز رحمت است)، عفو عمومی اعلام نمود.

پس از ورود به مکه، پیامبر اکرم (ص) به امیرالمؤمنین علی (ع) دستور داد تا بت‌های موجود در کعبه را شکسته و این مکان مقدس را از لوث شرک پاک کند.

امیرالمؤمنین علی (ع) با قرار دادن پای مبارک خود بر دوش پیامبر (ص)، این مأموریت خطیر را به انجام رساند.

پیامبر اکرم (ص) پس از فتح مکه، عفو عمومی اعلام کرد و خانه ابوسفیان را پناهگاه امنی برای آنها قرار داد.

با این حال، برخی افراد که جنایات و خیانت‌های بزرگی مرتکب شده بودند، از این عفو مستثنی شدند.

هبار بن اسود، از جمله این افراد بود که به دلیل حمله به هودج دختر پیامبر (ص) و سقط جنین او، مورد غضب شدید پیامبر (ص) قرار گرفت و خونش مباح اعلام شد.

در میان فدیه‌هایی که برای آزادی اسیران جنگی از مکه به مدینه فرستاده شده بود، گردنبند حضرت خدیجه (س) به چشم می‌خورد. این گردنبند، یادگاری از همسر باوفای پیامبر (ص) بود که به دختر خواهرش زینب (س) داده شده بود. با دیدن این گردنبند، پیامبر (ص) به یاد حضرت خدیجه (س) افتاد و اشک از چشمانش جاری شد. سپس از مسلمانان خواست تا این فدیه را به او ببخشند و آنان نیز با جان و دل پذیرفتند.

هبار بن اسود، از جمله کسانی بود که در جریان بازگشت اسیران زن مسلمان از مکه، به هودج آنان حمله کرد و با نیزه به هودج زینب (س) دختر خوانده پیامبر (ص) ضربه زد. زینب (س) که باردار بود، بر اثر این حمله دچار ترس و وحشت شد و پس از بازگشت به مدینه، فرزند خود را سقط کرد و به شهادت رسید.

پیامبر (ص) به دلیل این جنایت هبار بن اسود را مستحق مرگ دانست.

ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه، به این نکته اشاره می‌کند که اگر پیامبر (ص) به دلیل ترساندن زینب (س) و سقط جنین او، خون هبار بن اسود را مباح دانست، پس اگر زنده بود، خون کسانی را که فاطمه (س) را ترساندند و موجب سقط جنین او شدند، مباح می‌دانست.

فتح مکه، رویدادی بزرگ و پر از عبرت است که درس‌های فراوانی در زمینه رحمت، عدالت، وحدت و پیروزی حق بر باطل به مسلمانان آموخت.