وداع زائران با مدینه منوره + گزارش تصویری

کاروان‌های زائران ایرانی پس از پنج روز اقامت در مدینه منوره، آرام‌آرام آماده ترک این شهر مقدس می‌شوند. وقتی لحظه وداع به سرعت فرا می‌رسد، دل کندن از مدینه دشوار و سنگین می شود. اینجا شهری است که در هر گوشه آن عطر حضور پیامبر اکرم (ص) به مشام می‌رسد. هنوز می توانی صدای مناجات شبانه حضرت زهرا(س) و گریه های امیرمؤمنان(ع) را بشونی و صدای بازی حسنین (ع) را در کوچه و پس کوچه های شهر ببینی.

چشمان زائران پر از اشک است، دل‌ها پر از دلتنگی. چگونه می‌توان از گنبد سبز، از کوچه‌های رسول، قبرستان بقیع از لحظات ناب میهمانی پیامبر خدا گذشت؟ هر زائری در دل هزاران دعا و آرزو دارد، در کنار این دلتنگی، امید دارد که بار دیگر توفیق زیارت این سرزمین مقدس را پیدا کند.

مراسم وداع با مدینه آیینی آشنا و پراحساس دارد. زائران ابتدا پس از شنیدن روضه وداع، دل‌های خود را به آستان حرم رسول الله (ص) می‌سپارند. وداع با قبه خضرا، وداع با خانه حضرت فاطمه(س)، وداع با ائمه بقیع(ع).

زائران سپس به خواندن پیمان‌نامه و تجدید عهد زائران با پیامبر اکرم (ص) و اهل‌بیت (ع) را زمزمه می‌کنند. در متن این پیمان‌نامه آمده است: «روزهای خوشی داشتم، شب‌های باصفایی داشتم پشت دیوار بقیع در بین الحرمین و نمازهای جماعت و شکوه حضور در کنار دیگر مسلمانان که به عشق تو زائر مدینه بودند... یا رسوال_الله! با تو میثاق می‌بندم که بنده خدا باشم نه شیطان مطیع فرمان شما باشم نه اهل عصیان با نگاه حرام تو را نیازارم با دروغ و تهمت تو را نرنجانم...».

عبور از زیر قرآن، آخرین بخش بدرقه کاروان‌ها از هتل‌های مدینه ست؛ وداعی که لبریز از اشک مدینه و شوق زیارت خانه خداست.

البته سفر به مدینه هنوز پایان نیافته است. کاروان‌ها رهسپار مسجد شجره می‌شوند تا احرام ببندند و برای انجام مناسک عمره به سوی مکه مکرمه حرکت کنند. اکنون همه در یک مسیر، با یک لباس، یک نیت و یک صدا، راهی خانه خدا هستند. با طنین لبیک اللهم لبیک، دل‌ها آرام آرام از مدینه جدا می‌شود، اما چشم‌ها هنوز به پشت سر نگاه می کند و زائران ، هنوز دل در گرو گنبد سبز دارند.