ابراهیم(ع) چگونه خلیلالله شد؟

رابطه رشکبرانگیزی است، رابطه میان ابراهیم و پروردگارش! رشکبرانگیز، زیبا و عاشقانه؛ آنچنان که خداوند خودش فرمود: ابراهیم خلیل خدا بود؛ دوست خدا بود... ابراهیم اما حُسن و دلبری و خوبیِ زیادی داشت تا به چشم خدایش بیاید و دوست پروردگارش بشود...
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی حج، خداوند پیامبرش؛ ابراهیم را خیلی دوست داشت، و ابراهیم هم «او» را.
و خداوند متعال خودش بهتر میداند که چه رابطه پرمهری میان آنها بود که ابراهیم، خلیلِ خدا لقب گرفت و دوستِ خدا شد و این دوستی پایدار ماند و قصه و افسانهاش به قران راه یافت و به قلوب مومنین...
ابراهیم(ع) دوست خدا شد و خداوند متعال او را اسوه و الگوی خداپرستان قرار داد و برای اینکه این رابطه عاشقانه زیبا را به آیندگان هم یادآوری کند و بخواهد که شبیه او بشوند، در آیه 4 سوره ممتحنه فرمود: قد کَانَتْ لَکُمْ أَسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرَاهِیمَ وَ الَّذِینَ مَعَهُ...
پس شایسته و زیباست شبیه ابراهیم(ع) شدن، و شایسته برای حجاج که هنگام حضور در مسجدالحرام، روبهروی مقام ابراهیم(ع) بنشینند و جایگاه و منزلت آن حضرت را در پیشگاه خداوند بیاد آورند و راه و رسمش را الگو کنند، به این امید که مثل او با خدا دوستی بگیرند و خلیلُ خدا بشوند.
همه ویژگیهای خداپسند ابراهیم(ع)
اما ابراهیم (ع) چه ویژگیهایی داشت که قرآن کریم به آنها اشاره کرده و آنها را الگویی برای بندگان مومن خود دانست؟
1 ) ابراهیم مسلمان و مطیع اوامر الهی و خاضع و ترسان در پیشگاه خداوند بود. خداوند به این صفات ابراهیم در آیه 67 سوره آل عمران چنین اشاره میفرماید: مَا کَانَ إِبْرَاهِیمُ یَهُودِیّاً وَ لا نَصْرَانِیّاً وَ لَکِنْ کَانَ حَنِیفاً مُسْلِماً وَ مَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ.
2) ابراهیم خلیل و دوست خدا بود و خداوند ابراهیم را به دوستی خویش انتخاب کرد، آنجا که در آیه 125 سوره نساء فرمود: وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلاً .
3) ابراهیم صبور و بردبار بود و در پیشگاه خداوند بسیار اشک میریخت. خدای متعال دراین باره نیز در آیه 75 سوره هود فرمود: إِنَّ إِبْرَاهِیمَ لَحلِیمٌ أَوَّاهُ مُنِیبٌ.
4) ابراهیم پیشوای صالحان بود و خود به تنهایی یک امت، و خداوند دربارهاش در آیه 120 سوره نحل چنین فرمود: إِنْ إِبْرَاهِیمَ کَانَ أُمَّةً قَانِتَا لِلَّهِ حَنِیفاً وَ لَمْ یَکُ مِنَ الْمُشْرِکِینَ.
5) ابراهیم شکرگزار نعمتهای الهی بود، کمااینکه پروردگار دربارهاش در آیه 121 سوره نحل فرمود: شَاکِراً لِأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَ هَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ.
6) ابراهیم پیامبری صدیق بود، چراکه پروردگار در سوره مریم در آیه 41 فرمود: وَ اذْکُرْ فِی الْکِتَابِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّهُ کَانَ صِدِّیقاً نبیاً.
7) ابراهیم کسی بود که خداوند آتش را بر او سرد و گوارا ساخت و این قصه را در آیه 69 سوره انبیا اینگونه شرح داد: قُلْنَا یَا نَارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلَى إِبْرَاهِیمَ.
8) ابراهیم به پیمانهای خود وفادار بود، برای همین خدای متعال در آیه 37 سوره نجم فرمود: وَ إِبْرَاهِیمَ الَّذِی وَفى .
9) ابراهیم در بیزاری و برائت از مشرکان الگو و نمونه بود و پروردگار درباره این ویژگی ابراهیم در آیه 4 سوره ممتحنه فرمود: قَدْ کَانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرَاهِیمَ وَ الَّذِینَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآؤُا مِنْکُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ کَفَرْنَا بِکُمْ وَ بَدَا بَیْنَا وَ بَیْنَکُمُ الْعَدَاوَةُ وَ الْبَغْضَاءُ أَبَداً حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللهِ وَحْدَهُ.