بیانات در ابتدای جلسه درس خارج فقه درباره فاجعه منا

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم‌
 بعد از تعطيلي طولاني، امروز مباحثه‌ي خودمان را شروع ميكنيم؛ لكن دلهاي ما پر از اندوه و پر از غم است به‌خاطر اين حادثه‌ي تلخي كه در منا اتّفاق افتاد و به‌معناي واقعي كلمه عيد را عزا كرد.

هر سال در موسم حج، مثل اين روزهايي كه اعمال حج و مناسك حج تمام شده است، كشور در يك شادي عمومي قرار دارد؛ حاجي‌ها برميگردند، خانواده‌ها خوشحالند؛ پدرانشان، فرزندانشان، همسرانشان مي‌آيند؛ خانواده‌ها خوشحالي ميكنند كه [حاجيانشان‌] آمدند، حج گزاشتند، موفّق شدند.

 

هر سال اين‌جور است؛ اوقات شادي است. امسال اين اوقات شادي تبديل شده به اوقات غم. در بسياري از استانهاي كشور، عدد كشته‌شدگان و جانباختگان بالا است و جنازه‌ها را بايد بياورند؛ دلها واقعاً در اين ايّام داغدار است. خب انسان نميتواند لحظه‌اي خود را از اين غم فارغ بداند و دائم در اين چندروزه اين غم در دلهاي ما و ديگران سنگيني ميكند.

 

آنچه حالا نتيجه بايد گرفت، اين است كه مسئوليّت اين حادثه‌ي سنگين و اين فاجعه‌ي بزرگ بر دوش حكّام عربستان است؛ بايد مسئوليّتشان را قبول كنند نسبت به اين قضيّه، اينكه فرافكني كنند و دائم اين [و آن‌] را متّهم كنند و مدام خودشان از خودشان تعريف كنند كارهايي نيست كه به جايي برسد؛ اين فعّاليّتهاي عقيمي است. بالاخره دنياي اسلام سؤال دارد.

 

بيش از هزار كشته از كشورهاي مختلف اسلامي در يك حادثه‌اي، شوخي است؟ از كشور ما هم خدا ميداند چند صد كشته! حالا مفقودين هنوز معلوم نيست كجا هستند؛ ممكن است عدّه‌ي بسياري از اينها [جزو] جان‌باختگان باشند. چند صد كشته در يك حادثه -حادثه‌ي حج- چيز كوچكي است؟ شوخي است؟ دنياي اسلام بايد براي اين فكر كند؛ و اوّلين مطلب هم همين است كه سعودي‌ها بايد بپذيرند مسئوليّت خودشان را، و به لوازم اين پذيرشِ مسئوليّت بايد عمل بشود.

 

اينكه به جاي عذرخواهي از امّت اسلامي و به جاي عذرخواهي از خانواده‌ها، شروع كنند مدام همين‌طور حرف زدن به اين و آن و متّهم كردن و مانند اينها، راه به جايي نخواهد برد و ملّتها به‌طور جدّي دنبال ميكنند؛ اين قضيّه فراموش نخواهد شد. اميدواريم ان‌شاءالله خداوند خيرْ مقدّر كند.