سال 95 هجری شمسی، 1437 هجری قمری

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم وَ الحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین وَ صَلَّی اللّهُ عَلی سَیّدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبینَ وَ صَحبِهِ المُنتَجَبین وَ مَن تَبِعَهُم بِاِحسانٍ اِلی یَومِ الدّین. برادران و خواهران مسلمان در سراسر جهان! موسم حج برای

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم

وَ الحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمين وَ صَلَّي اللّهُ عَلي سَيّدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ وَ صَحبِهِ المُنتَجَبين وَ مَن تَبِعَهُم بِاِحسانٍ اِلي يَومِ الدّين.

برادران و خواهران مسلمان در سراسر جهان!

موسم حج براي مسلمانان، موسم افتخار و شُكوه در چشم خلايق، و موسم نورانيّت دل و خشوع و ابتهال (۱) در برابر خالق است. حج، فريضه‌اي قدسي و دنيوي و خدايي و مردمي است. از سويي فرمان «فَاذكُرُوا اللّهَ كَذِكرِكُم ءابآءَكُم اَو اَشَدَّ ذِكرًا» (۲) و «وَ اذكُرُوا اللّهَ في اَيّامٍ مَعدوداتٍ» (۳) و از سويي خطابِ «اَلَّذي جَعَلناهُ لِلنّاسِ سَوآءَنِ العاكِفُ فيهِ وَالباد» (۴) ابعاد بي‌انتها و متفاوت آن را روشن ميسازد.

در اين فريضه‌ي بي‌نظير، امنيّت زمان و مكان همچون نشانه‌اي آشكار و ستاره‌اي درخشان، دل انسانها را آرامش ميبخشد و حج‌گزار را از محاصره‌ي عوامل ناامني كه از سوي ستمگران سلطه‌گر، همواره آحاد بشر را تهديد كرده است بيرون ميكشد و لذّت ايمني را در دوره‌اي معيّن به او ميچشاند.

حجّ ابراهيمي كه اسلام به مسلمانان هديه كرده است، مظهر عزّت و معنويّت و وحدت و شُكوه است؛ عظمت امّت اسلامي و اتّكاء آنان به قدرت لايزال الهي را به رخ بدخواهان و دشمنان ميكِشد و فاصله‌ي آنان را با منجلاب فساد و حقارت و استضعافي كه زورگويان و قلدران بين‌المللي بر جوامع بشري تحميل ميكنند، برجسته ميسازد. حجّ اسلامي و توحيدي، مظهر «اَشِدّآءُ عَلَي الكُفّارِ رُحَمآءُ بَينَهُم» (۵) است؛ جايگاه برائت از مشركان و الفت و وحدت با مؤمنان است.

آنان كه حج را به يك سفر زيارتي ـ سياحتي فروكاسته و دشمني و كينه‌ي خود با ملّت مؤمن و انقلابي ايران را در زير عنوان «سياسي كردن حج» پنهان ساخته‌اند، شيطانهايي خُرد و حقيرند كه از به خطر افتادنِ مطامع شيطان بزرگ، آمريكا، به خود ميلرزند. حكّام سعودي كه امسال صدّ عن سبيل‌اللّه و المسجد الحرام كرده (۶) و راه حجّاج غيور و مؤمن ايراني به خانه‌ِي محبوب را بسته‌اند، گمراهاني روسياهند كه بقاي خود بر اريكه‌ي قدرت ظالمانه را در دفاع از مستكبران جهاني و هم‌پيماني با صهيونيسم و آمريكا و تلاش براي برآوردن خواسته‌ي آنان ميدانند و در اين راه از هيچ خيانتي روي‌گردان نيستند.

اكنون قريب يك سال از حوادث مُدهش (۷) منا ميگذرد كه در آن، چند هزار نفر در روز عيد و در لباس احرام، در زير آفتاب و با لب تشنه، مظلومانه جان باختند؛ اندكي پيش از آن در مسجدالحرام نيز جمعي در حال عبادت و در طواف و نماز به خاك و خون كشيده شدند. حكّام سعودي در هر دو حادثه مقصّرند؛ اين چيزي است كه همه‌ي حاضران و ناظران و تحليلگران فنّي بر آن اتّفاقِ‌نظر دارند؛ و گمانِ عمدي بودن حادثه نيز از سوي برخي صاحب‌نظران مطرح شد. تعلّل و كوتاهي در نجات مجروحان نيمه‌جاني كه جان شيفته و دل مشتاق آنان در عيد قربان با زبان ذاكر و ترنّم آيات الهي همراه بود، نيز قطعي و مسلّم است. مردان قسيّ‌القلب و جنايت‌كار سعودي آنان را با جان‌باختگان، در كانتينرهاي دربسته محبوس ساختند و به جاي درمان و كمك يا حتّي رساندن آب به لبان تشنه‌ي آنان، آنها را به شهادت رساندند. چند هزار خانواده از كشورهاي گوناگون عزيزان خود را از دست دادند و ملّتهاي آنان داغدار شدند. از جمهوري اسلامي نزديك به پانصد نفر در ميان شهدا بودند. دل خانواده‌ها همچنان مجروح و داغدار است و ملّت همچنان غمگين و خشمگين است.

حكّام سعودي به جاي عذرخواهي و پشيماني و تعقيب قضائيِ مقصّران مستقيمِ اين حادثه‌ي هولناك، با نهايت بي‌شرمي و وقاحت، حتّي از تشكيل هيئت حقيقت‌ياب بين‌الملل اسلامي نيز سر باز زدند؛ به جاي ايستادن در جايگاه متّهم، در جايگاه مدّعي ايستادند و دشمنيِ ديرين خود با جمهوري اسلامي و با هر پرچم برافراشته‌ي اسلام در مقابله با كفر و استكبار را با خباثت و سَبُك‌سريِ بيشتر آشكار ساختند.

بوقهاي تبليغاتي آنان اعم از سياستمداراني كه رفتار آنان در برابر صهيونيست‌ها و آمريكا ننگ جهان اسلام است، تا مفتيان ناپرهيزكار و حرام‌خواري كه آشكارا برخلافِ كتاب و سنّت فتوا ميدهند، تا پادوهاي مطبوعاتي كه حتّي وجدان حرفه‌اي هم مانع دروغ‌سازي و دروغ‌گويي آنان نيست، تلاش بيهوده ميكنند كه جمهوري اسلامي را در محروم‌سازي حجّاج ايراني از حجّ امسال، متّهم نشان دهند. حكّام فتنه‌انگيزي كه با تشكيل و تجهيز گروه‌هاي تكفيري و شرور، دنياي اسلام را گرفتار جنگهاي داخلي و قتل و جرح بي‌گناهان كرده‌اند و يمن و عراق و شام و ليبي و برخي ديگر از كشورها را به خون آغشته‌اند؛ سياست‌بازانِ از خدا بي‌خبري كه دست دوستي به رژيم اشغالگر صهيونيست داده و چشم بر رنج و مصيبت جانكاه فلسطينيان بسته‌اند و دامنه‌ي ظلم و خيانت خود را تا شهر و روستاي بحرين گسترده‌اند؛ حاكمان بي‌دين و بي‌وجداني كه فاجعه‌ي بزرگ منا را پديد آورده و با نام خادمان حرمين، حريم حرم امن الهي را شكسته و ميهمانان خداي رحمان را در روز عيد در منا و پيش از آن در مسجدالحرام قرباني كرده‌اند، اكنون از سياسي نشدن حج دَم ميزنند و ديگران را به گناهان بزرگي كه خود مرتكب شده يا تسبيب (۸) كرده‌اند، متّهم ميكنند. آنان مصداق كامل بيان روشنگر قرآن كريمند كه فرمود: وَ اِذا تَوَلّيٰ سَعيٰ فِي الاَرضِ لِيُفسِدَ فيها وَ يُهلِكَ الحَرثَ وَ النَّسلَ وَ اللّهُ لا يُحِبُّ الفَساد * وَ اِذا قيلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ اَخَذَتهُ العِزَّةُ بِالاِثمِ فَحَسبُه‌و جَهَنَّمُ وَ لَبِئسَ المِهاد». (۹)

 امسال نيز بنا بر گزارشها، علاوه بر صدّ (۱۰) حجّاج ايراني و برخي ملّتهاي ديگر، حجّاج ديگر كشورها را در محدوده‌ي كنترل‌هاي نامعهود (۱۱) با كمك دستگاه‌هاي جاسوسي آمريكا و رژيم صهيونيستي قرار داده و خانه‌ي امن الهي را براي همه ناامن كرده‌اند. جهان اسلام، اعم از دولتها و ملّتهاي مسلمان بايد حاكمان سعودي را بشناسند و واقعيت هتّاك و بي‌ايمان و وابسته و مادّي آنان را بدرستي درك كنند؛ بايد به‌خاطر جناياتي كه در گستره‌ي جهان اسلام به بار آورده‌اند، گريبان آنها را رها نكنند؛ بايد به‌خاطر رفتار ظالمانه‌ي آنان با ضيوف (۱۲) الرّحمان، فكري اساسي براي مديريّت حرمين شريفين و مسئله‌ي حج بكنند. كوتاهي در اين وظيفه، آينده‌ي امّت اسلامي را با مشكلات بزرگ‌تري مواجه خواهد ساخت.

برادران و خواهران مسلمان! امسال جاي حجّاج مشتاق و بااخلاص ايراني در مراسم حج خالي است، ولي آنان با قلبهاي خود حاضر و در كنار حاجيان از سراسر جهان و نگران حال آنان هستند، و دعا ميكنند كه شجره‌ي ملعونه‌ي طواغيت نتوانند گزندي به آنان برسانند. برادران و خواهران ايرانيِ خود را در دعاها و عبادتها و مناجاتهاي خود ياد كنيد و براي رفع گرفتاري‌ها از جوامع اسلامي و كوتاه شدن دست مستكبران و صهيونيست‌ها و سرسپردگان آنها از امّت اسلامي دعا كنيد.

اينجانب ياد شهداي منا و مسجدالحرام در سال گذشته و شهداي مكّه در سال ۶۶ (۱۳) را گرامي ميدارم و از خداي عزّوجلّ براي آنان طلب مغفرت و رحمت و علوّ درجات ميكنم و با سلام به حضرت بقيّةالله اعظم (روحي له الفداء) دعاي مستجاب آن بزرگوار را براي اعتلاي امّت اسلامي و نجات مسلمانان از فتنه و شرّ دشمنان طلب مينمايم.

و باللّه التّوفيق و عليه التُّكلان
سيّدعلي خامنه‌اي
آخر ذي‌القعده ۱۴۳۷
۱۲/ شهريور ماه/۹۵

 

۱. تضرّع

۲. سوره‌ي بقره، بخشي از آيه‌ي ۲۰۰؛ «...همان‌گونه كه پدران خود را به ياد مي‌آوريد، يا با يادكردني  بيشتر، خدا را به ياد آوريد...»

۳. سوره‌ي بقره، بخشي از آيه‌ي ۲۰۳؛ « و خدا را در روزهاي معيّن ياد كنيد...»

۴. سوره‌ي حج، بخشي از آيه‌ي ۲۵؛ «...كه آن را براي مردم، اعم از مقيم در آنجا و باديه‌نشين، يكسان قرار داديم...»

۵. سوره‌ي فتح، بخشي از آيه‌ي ۲۹؛ «...بركافران سختگير و با همديگر مهربان...»

۶. بازداشتن از راه خدا و مسجد الحرام

۷. هراس انگيز

۸. باعث شدن، موجب شدن

۹. سوره‌ي بقره، آيه‌ي ۲۰۵ و۲۰۶؛ « و چون برگردد [يا رياستي يابد] كوشش ميكند كه در زمين فساد نمايد و كشت و نسل را نابود سازد و خداوند تباهكاري را دوست ندارد. چون به او گفته شود «از خدا پروا كن»، نخوت او را به گناه كشاند. پس جهنّم براي او بس است، و چه بد بستري است.»

۱۰. بازداشتن، مانع شدن

۱۱. غير متداول، غير معمول

۱۲. ميهمانان

۱۳. فاجعه‌ي جمعه‌ي خونين مكّه، نمونه‌اي ديگر از خصومتهاي آمريكا است كه در روز ۹ مرداد ۱۳۶۶ (۶ ذي‌الحجّه ۱۴۰۷ ق) در موسم حج و پس از مراسم برائت از شرك و مشركين، توسّط حكّام رژيم آل‌سعود روي داد و ضمن هتك حرمت آن حرم امن الهي، نزديك به چهارصد ايراني و غيرايراني - كه اكثراً زنان بودند – به شهادت رسيدند و چندين برابر اين تعداد نيز مجروح شدند.


| شناسه مطلب: 14668







نظرات کاربران