بعثی ها زیارت عاشورا را دعای سیاسی می‌خواندند
فتاح محمدی از جانبازان و آزادگان استان کهگیلویه و بویراحمد است که در سن ١٥ سالگی در سال ١٣٦٠ وارد جبهه شده و در عملیات بیت‌المقدس شرکت کرده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، وي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) مي‌گويد: از طريق بسيج به جبهه اعزام شدم و در سال ١٣٦١ در عمليات بيت‌المقدس به اسارت درآمدم.
محمدي كه هشت سال و سه ماه و ١٣ روز را در اسارت گذرانده است،مي‌گويد: محيط اسارت با وجود روحانيوني از جمله مرحوم ابوترابي و انسان‌هاي فرهيخته علمي، يك دانشگاه علمي برايمان تلقي مي‌شد و كساني كه به مسايل ديني، فرهنگي، هنري و... علاقه‌مند بودند مي‌توانستند در اين كلاس‌ها شركت و از آنها بهره ببرند.
در اردوگاه با توجه به علاقه خودم به فعاليت‌هاي فرهنگي از جمله آموزش قرآن، كلاس قرآن برگزار مي‌كردم و گاهي نيز به جهت سلامتي جسم و روح آزادگان در اسارت فعاليت‌هاي ورزشي را عهده‌دار بودم.
محمدي كه هنوز هم عشق جبهه دارد، مي‌گويد: تمام لحظه‌هاي اسارت خاطره‌هاي تلخ و شيرين است. در مرحله سوم عمليات بيت‌المقدس كه خرمشهر قهرمان آزاد شد، ما در اسارت به سر مي‌برديم. در روز ٢٦/٢/١٣٦١ يعني حدود يك هفته قبل از آزادسازي خرمشهر در اردوگاه شايعه شد كه خرمشهر آزاد شده است و ما كه خوشحال بوديم تصميم گرفتيم بين نماز مغرب و عشا دعاي زيارت عاشورا برگزار كنيم.
هرچند كه زمان كمي در اسارت بوديم و هنوز ترفندها و رفتارهاي غيرانساني و ناجوانمردانه سربازان عراقي براي ما مشخص نبود اما بعد از برگزاري نماز جماعت مغرب، قرائت زيارت عاشورا را شروع كرديم. در اين حين، سرباز عراقي از غفلت نگهبان استفاده كرده و متوجه برگزاري دعا در آسايشگاه ما شد و فرمانده اردوگاه با تعدادي سرباز با باتون، شلاق و ... وارد آسايشگاه شدند. فرصت پنهان كردن دفترچه دعا را نداشتيم. با عجله دفترچه را بين قرآن قرار داديم و بر روي پنجره گذاشتيم و بعد از آن با هم شروع به خواندن ذكر وجعلنا من بين... كرديم تا شك نكنند؛ چون مي‌دانستيم اگر دفترچه به دست آنها بيافتد سلامتي خيلي‌ها به خطر مي‌افتد.
فرمانده اردوگاه قرآن را برداشت و چند آيه‌اي را زمزمه كرد اما متوجه دفترچه شد. مسوول توجيهي سياسي گفت همه شما سربازان عراق هستيد و حالا در كشور عراق به سر مي‌بريد و آن‌چه (صدام) رييس مي‌گويد بايد به آن عمل كنيد. اين‌جا ايران نيست. آيا شما نمي‌دانيد برگزاري دعاي سياسي در عراق مخصوصا در ارتش ممنوع است. گفتم ما كه دعاي سياسي برگزار نكرديم خودتان گفتيد كه براي پايان جنگ دعا كنيد ما هم براي پايان جنگ دعا كرديم.
با لحني توهين‌آميز گفت: من خودم يك ايراني اصيل هستم. شما مي‌خواهيد من را فريب دهيد؟. شما دعاي سياسي برگزار كرديد و مجازات شما اعدام است. به او گفتم شما چه سندي دال بر برگزاري دعاي سياسي داريد؟ ما كه آن را حفظ نيستيم و از طرفي شما كه يك كشور مسلمان هستيد آيا به فرمان الهي مبني بر ادعوني استجب لكم ... كه مسلمانان را به دعا و توسل دعوت مي‌كند معتقد نيستيد؟ گفت: في‌الجيش ماكو ليش. شما بايد دستوارت نظامي را عمل كنيد و ارتش فارغ از اين مباحث سياسي است.
گفتم آيا ارتش جزئي از مردم مسلمان نيست؟ دعا براي همه است و دعا و توسل نياز همه مردم. با توكل آزادگان به خداوند و توسل به ائمه و عدم دستيابي به دفترچه، ماجرا ختم به خير شد و او تهديدمان كرد اگر از اين به بعد دعاي سياسي برگزار كنيم همه ما را براي عبرت‌آموزي ديگران در جلوي آسايشگاه وسط اردوگاه اعدام مي‌كند. اين را گفت و رفت.
اين آزاده كه مسوليت‌هايي از جمله مسووليت ستاد آزادگان، هسته گزينش استانداري، مشاور استاندار، رييس اداره حراست، فرمانداري گچساران و دبير شوراي فرهنگ مبارزه با مواد مخدر را بر عهده داشته است و داراي مدرك كارشناسي ارشد حقوق قضايي است، در ادامه مي‌گويد: هر انسان معتقد و مسلمان اگر به دو اصل عمل كند بخشي از تكليف خود و نقش خليفه‌الله خود را انجام داده است؛ يكي نيت انسان است و ديگري پذيرش اصل توحيد و بعد از جهان‌بيني اسلامي استمرار تداوم و پايداري در اين مكتب و ايدئولوژي شرط اساسي است.
خداوند انسان را رها نمي‌سازد و دائم انسان را امتحان مي‌كند. پس اساس پايداري، ماندگاري و اعتقاد به تداوم عقيده است. اگر ما بتوانيم اين فرهنگ و اين باور را در جامعه خود با رفتار و كردار و عمل نهادينه كنيم اگر بتوانيم روحيه گذشت و ايثار و جانفشاني و از جان‌گذشتگي رزمندگان را به جامعه انتقال دهيم مي‌توانيم فرهنگ شهادت و ايثار را در جامعه احيا كرده و استفاده از اين فرهنگ را در بين عاشقان به فرهنگ ايثار و شهادت احيا كنيم. هم‌چنان كه عاشوراي حسيني اسلام را و روحيه آزادگي را در جامعه ماندگار كرده است.
اگر ما در دوران دفاع مقدس ماموريتي كوچك انجام داده‌ايم آن را تكليف فردي و ملي خود مي‌دانستيم و منتي بر گردن كسي نداريم و اين اسلام است كه منت گذاشته و زمينه هدايت را براي بشر ايجاد كرده است.