رمضان در کشورهای جهان

مسلمانان سراسر جهان در ماه رمضان به یک واحد مبدل میشوند و همراه یکدیگر به عبادت میپردازند. زیبایی این مراسم عبادی در این است که در هر گوشه جهان، مردم آن را با آداب و رسوم خود زینت بخشیده و این ماه را به ماهی شگفت انگیز تبدیل میکنند.
در اينجا به شيوه برگزاري مراسم ماه رمضان در چند کشور ميپردازيم.
برمه
مسلمانان برمه ماه رمضان را با احترام و شادي آغاز ميکنند. مشاهده هلال ماه به قدري براي آنان اهميت دارد که همه در شب آغاز رمضان بر جاي بلندي رفته و ماه را نگاه ميکنند. جمع شدن در مساجد براي خواندن قرآن و نماز شب بسيار اهميت دارد. بسياري از مردم ده شب آخر رمضان را در مسجد ميمانند و آن را اعتکاف مينامند.
در شب، همه مکانهاي تجاري تعطيل است، زيرا مردم به عبادت مشغولند. آنها پس از خواندن نماز شب ميخوابند و تا هنگام سحر بيدار نميشوند و بلافاصله پس از نماز صبح به سر کار ميروند.
آنها روزه خود را با خرما و آب باز ميکنند و افطار را با مراسمي زيبا، مانند خواندن اشعار مناسب آغاز ميكنند. غذاي افطار آنها مفصل است و شامل غذايي از نان، برنج و مرغ ميشود که «لوري فرا» نام دارد.
ترکيه
مردم ترکيه با وجود تغييرات فراواني که در فرهنگ آنان پديد آمده است، همچنان ماه رمضان را يکي از گراميترين ماهها ميدانند. آنها ماه رمضان را با چراغاني کردن منارهها و جشن و سرور آغاز ميکنند. چراغ منارهها از نماز مغرب تا نخستين ساعات صبح روشن است.
به گفته مقامات مذهبي ترکيه، بيش از 77 هزار مسجد در اين کشور وجود دارد كه در رمضان جلوه بينظيري دارد. خواندن قرآن و برگزاري نمايشگاه کتب مذهبي در مسجد جامع آنکارا و مسجد سلطان احمد در استانبول از نشانههاي رسيدن ماه رمضان است.
در اين ماه کودکاني که در مراسم مذهبي شرکت ميکنند، بسيار تشويق ميشوند و کانالهاي تلويزيوني نيز تعداد سريالهاي داستاني مناسبتدار و برنامههاي آموزش مذهبي خود را افزايش ميدهد که طرفداران فراواني هم دارد.
افغانستان
ماه رمضان هنگامي در افغانستان آغاز ميشود که يکي از کشورهاي همسايه ديده شدن هلال ماه را اعلام کند، زيرا موقعيت جغرافيايي آن به گونهاي است که ديدن هلال ماه نو را بسيار مشکل و گاهي ناممکن مينمايد.
آنها پيش از آغاز رمضان، مواد غذايي لازم را تهيه ميکنند و افطار دسته جمعي از جمله رسوم اين ماه است. انواع سرگرميها در مکانهاي عمومي و مساجد برپاست و مردم، علاوه بر رسيدگي به امور روزانه به عبادت و خواندن قرآن ميپردازند. کلاسها و کنفرانسهاي ديني متعددي در اين ماه برگزار ميشود که غالبا پس از نماز شب انجام ميگيرد.
غذاهاي معمول افطار شامل برنج، گوشت و شير است و آب انار از جمله نوشيدنيهاي محبوب پس از غذا به شمار ميآيد. کار کشاورزي در رمضان تقريبا تعطيل ميشود، اما کارخانجات و ادارات دايرند و تنها ساعات کاري در آنها کاهش مييابد.
سوئد
هر چند دين اسلام دين اقليت کشور سوئد است، اما از نظر تعداد، دومين دين اين کشور به شمار ميرود. يکي از مشکلات مسلمانان سوئد، رويت هلال ماه است که به خاطر شرايط خاص جغرافيايي، در بيشتر اوقات ناممکن است. به همين دليل همه ساله بحث و جدل فراواني در اين باب ايجاد ميشود و در پايان بيشتر آنان، زمان آغاز رمضان و عيد فطر در مکه را انتخاب ميکنند.
يک تفاوت بزرگ در شيوه اجراي مراسم ماه رمضان در کشورهاي اسکانديناوي است و آن کم بودن تعداد مسلمانان است. با وجود اين، اين ماه با مراسمي روحاني همراه است که مسلمانان همه ساله منتظر فرا رسيدن آن هستند و آغاز آن را به يکديگر تبريک ميگويند و آماده رفتن به مساجد و اقامه نماز شب ميشوند. در شهرهايي که مسجد ندارند، مسلمانان مکان مناسبي را براي عبادات گروهي اين ماه اجاره ميکنند و در آن به برگزاري مراسم عبادي و آموزشي ميپردازند.
تانزانيا
مسلمانان تانزانيا با اهميت فراواني که براي ماه رمضان قايل هستند، از نيمه ماه شعبان به استقبال آن ميروند. خيابانها را چراغاني و تزيين کرده و مساجد را تميز و آراسته ميکنند. سپس به ديدار اعضاي خانواده رفته و براي يکديگر هديه ميبرند.
به منظور آماده شدن براي ماه رمضان، بيشتر مسلمانان تانزانيا، روزهاي دوشنبه و چهارشنبه ماه شعبان را روزه ميگيرند (مانند بسياري از ايرانيان). آنها روزه گرفتن را از سن دوازده سالگي لازم و واجب ميدانند و هر کس که به عبادت نپردازد، از نظر آنان ملحد و کافر است. غذا خوردن و به ويژه تظاهر به روزهخواري در مکانهاي عمومي مجازات سختي دارد و تمام مغازهها در روز تعطيلند حتا کافههاي هتلها نيز تا هنگام افطار تعطيل هستند و فضا طوري است که غير مسلمانان نيز از غذا خوردن در اين ماه خودداري ميکنند.
شربت قند، قهوه، برنج، ماهي و سبزيجات از غذاهاي اصلي افطار به شمار ميآيند.
جزاير کوموروس (Comoros)
اين جزاير در ساحل شرقي آفريقا و بين ماداگاسکار و موزامبيک هستند. مسلمانان ساکن اين جزاير در رمضان تا صبح بيدار ميمانند. آنها رسيدن ماه رمضان را از آغاز شعبان جشن ميگيرند و در رمضان، مساجد را چراغاني کرده و براي نماز و خواندن قرآن در آنها جمع ميشوند و در ماه تلاش ميكنند تا بيشتر به کار خير بپردازند و از صدقه دادن غافل نشوند.
در نخستين شب رمضان، مردم با چراغهايي در دست، به کنار ساحل ميروند و تا نيمه شب آنجا ميمانند. نور چراغهاي روشن بر آب دريا منعکس ميشود و عده اي با نواختن طبل، فرا رسيدن ماه رمضان را اعلام ميکنند.
غذاي افطار آنها شامل سوپ محلي، گوشت، انبه و آب ميوه تازه است.
چين
با فرا رسيدن رمضان، مقامات مذهبي هر محل، مسلمانا را آگاه کرده و آموزش احکام رمضان را آغاز ميکنند. مسلمانان چين در اين ماه با تأکيد و وسواس بسياري به انجام فرايض ديني ميپردازند و نماز شبي که ميخوانند بسيار مفصل است. اين نماز شامل بيست رکعت است که جماعت خوانده ميشود و پس از هر رکعت دعاي يا مقلب القلوب خوانده ميشود. قرائت قرآن و شبزندهداري در شبهاي قدر اهميت ويژهاي دارد. هنگام افطار چاي، شيريني و خرما خورده ميشود که از جمله خوراکيهاي پر برکت هستند.
آلمان
ماه رمضان در آلمان در شرايطي کاملا متفاوت با کشورهاي مسلمان برگزار ميشود. زندگي و آداب اجتماعي عموم هيچ تغييري نميکند و زندگي به همان سرعت و شدت ادامه دارد. تفاوت ساعت در آلمان نيز از جمله مواردي است که انجام مراسم رمضان در آلمان را متفاوت ميکند. روزها در تابستان بسيار طولاني و زمستانها بسيار کوتاهند و در ساعت 4 عصر به پايان ميرسند.
حدود 3.5 ميليون مسلمان در آلمان زندگي ميکنند و در شرکتها و اداراتي که کارکنان مسلمان زيادي دارند، در اين ماه براي آنان تسهيلاتي قايل ميشوند که شامل تغيير شيفت کاري در کارهاي دو شيفتي و اختصاص دادن زمان کوتاهي براي نماز و افطار است. از آنجا که شمار بسياري از مسلمانان آلمان را مهاجران تشکيل ميدهند، آنان سعي ميکنند در اين ماه به ديدار يکديگر رفته و به ويژه مهاجران تنها و دور از خانواده را تنها نگذارند.