یادداشت اعتکاف، پرتویی ازحج

اعتكاف پرتويی ازحج است كه ايمان وانديشه، عشق و محبت ، معرفت و بصيرت را در خلوتخانه دل سكنا مي دهد و زيباترين صحنه هاي بندگي به شكل ذکر ودعا، راز و نياز تبلورمي يابد
اعتكاف جلوه اي از حج است كه درآن درخت وجود و شجره طيبه نفس انساني پروريده گشته واز عالم پايين به عالم بالا صعود نموده و از فرش زمين نفس، به عرش آسمان دل، پرواز مي كند
اعتكاف چون حج ،ميدان سير وسلوك ،تطهير و تهذيب ، زودودن زنگار دل و ورود به عرصه جهاد اكبرومبارزه با شيطان است
اعتكاف وحج ،سرآغاز دوفصل بارش باران رحمت الهي و شستشوي آلودگي هاي زمين دل و نوراني ساختن صحيفه اعمال است
اعتکاف بسان حج ، كتاب نفس راخواندن ، طلسم دل را گشودن ، بر اسرار ملكوت آگاه شدن ، به محاسبه ومراقبه نفس پرداختن است
اعتكاف وحج ،بستري بي نظير براي كشيك نفس كشيدن ، دل ازما سوي الله بريدن وخانه دل رابراي تجلي محبوب آماده كردن است به قول شبستري در گلشن راز:
بروتوخانه دل را فرو روب ـ مهياكن مقام وجاي محبوب
چوتوبيرون روي او اندرآيد ــ به تو بي تو جمال خود نمايد
اعتكاف بسان حج سلسله اعمال عبادي است كه چندين عبادت را كنارهم قرار داده و مجمع عباداتي همچون نماز،روزه ،تلاوت قرآن ،ذكر،توسل ودعا گشته است
اعمال اعتکاف وحج تعبداست وروح آن دلبري ودلدادگي كه معتكف وحاجي ازهمه دام ها مي رهدو دل را به دلبر مي سپارد و آسماني گردد
معتكف دراعتكاف همسان حاجيان با خضوع وحشوع صدق وصفا وادب حضور درخانه دوست محضرمحبوب را پاس مي دارد،وخود را مُحرم نموده تا مَحرم ملكوت وآشناي درگاه عرشيان گرددبه قول خواجه شيراز:
تانگردي آشنازين پرده رمزي نشنوي ــ گوش نامحرم نباشد جاي پيغام سروش
امام به حق ناطق حضرت جعفر صادق (ع) نيزفرمود«وَ الْبَسْ كِسْوَةَ الصِّدْقِ وَ الصَّفَا وَ الْخُضُوعِ وَ الْخُشُوعِ وَ أَحْرِمْ مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ يَمْنَعُكَ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ يَحْجُبُكَ عَنْ طَاعَتِهِ جامه صدق و صفا ،خضوع وخشوع بپوش و از آنچه مانع ذكر خداوند است و تو را از طاعت او محجوب مي گرداند، احرام ببند.
پرواضح است كه محرمات اعتكاف، تداعي بخش محرامات احرام درحج است چه آنكه معتكف نيز بعضي از امور كه قبلاًبراو حلال بوده بر خودحرام مي نمايد تارنگ الهي و حالت فرشتگي به خودگيرد ووارد حرم الهي شود وبوسه بركعبه مقصود زند
در اعتكاف ، جدال ، استعمال بوي خوش و مباشرت با همسر بر معتكف حرام مي شود، زيرا ميزبان سفره گستر،دركتاب آسماني، قرآن كريم مي فرمايد « وَ لاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَ أَنْتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِد ِ » .با همسران خود در حال اعتكاف مباشرت ننماييد و حضرت باقرالعلوم (ع)فرمود « الْمُعْتَكِفُ لَا يَشَمُّ الطِّيبَ وَ لَا يَتَلَذَّذُ بِالرَّيْحَانِ وَ لَا يُمَارِي وَ لَا يَشْتَرِي وَ لَا يَبِيعُ.» معتكف عطر را نمي بويدو از بوي خوش بهره نمي جويد وجدال نمي كندوخريد وفروش نمي نمايد .
دراعتكاف همانندحج معتكف دل را مُحرم ساخته ،برگرد وجود حق طواف نموده ،پشت مقام ولايت نمازخوانده ،بین صفا و مروه دل سعي ،مي كندو براي يافتن معرفت در عرفات جان، ذکر «مَنْ لِی غیرُک» سر داده وخود را در زمزم معرفت شستشو مي دهد بر سجاده نیاز، سفره دل گشوده وبراي ازدياد شعور درمشعروجود ،شب زنده داري مي كند ودرمحراب جان با شيطان درون مي ستيزدو در مسلخ عشق منیّت خويش را قربانی مي نمايد
بدون شك اعتكاف، فرصت بزرگي برای باز نگري ، بستري براي كام يابي ،راهي براي حقيقت يابي است و ايام البيض درماه رجب فرصت كم نظيري براي اين اعتکاف است ودريك جمله رجب، ماه خودسازی ورنگ خدايي گرفتن است
وبه فرموده مقام معطم رهبري «رجب، ماه صفا دادن به دل و طراوت بخشیدن به جان است؛ ماه توسل، خشوع، ذکر، توبه، خودسازي و پرداختن به زنگارهاي دل و زدودن سیاهي‌ها و تلخي‌ها از جان است. دعاي ماه رجب، اعتکاف ماه رجب، نماز ماه رجب، همه وسیله‌اي است براي این ‌که ما بتوانیم دل و جان خود را صفا و طراوتي ببخشیم؛ سیاهي‌ها، تاریکي‌ها و گرفتاري‌ها را از خود دور کنیم»
خوشا به حال آنان‎ كه در ايام البيض به اعتكاف مي نشينند وبا حالت روزه ،اعمال ام داود انجام داده و براي هميشه جسم وجان را مُحرم مي نمايند و در ضيافتخانه حق ميهمان مي شود
خوشا به سعادت كساني كه به كلام زيباي پيامبراكرم (ص): أَنَّ لِرَبِّكُمْ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلَا فَتَعَرَّضُوا لَهَا از سوي پروردگارتان در روزهاي زندگي تان نسيم هايي مي وزدآگاه باشيدخود را در معرض آن قراردهيد گوش جان مي سپارند وخود را در مسير وزش نسيم الهي قرار مي دهندو درايام البيض برسر سفره رحمت بي منتهي می‎نشينند و از ارزاق معنوی آن بهره می‎برند
ديگرسخن بس است چون گردرخانه كس است يك حرف بس است بايد فرصت را مغتنم شمرد كه امير بيان علي (ع) فرمود«بَادِرِ الْفُرْصَةَ قَبْلَ أَنْ تَكُونَ غُصَّةً » : پيش از آن كه فرصت از دست برود و اندوه ببار آورد، از فرصت ها استفاده كن.
درپايان :الهی دلی ده که شوق طاعت افزون کند و توفیق طاعتی ده که به بهشت رهنمون کند.

حجت الاسلام نجف نجفی روحانی
نماینده بعثه مقام معظم رهبری در مدینه منوره