یاداشت روز : حج یا پرچم پیروز حق

حج «قصد» است و آهنگ، «حركت » است، از «خود» و از «ديار خود» به مقصد «خانه اي مقدس » و به منظور تجديد پيمان با ذات اقدس صاحبخانه.

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 

 آئين اسلام، بيانگر يك حركت معنوي است و انسان اسلام (يك مسافر مستعد و پاي در راه و «مهاجر الي الله» است.

 

تا اين «پرچم مقدس » و مراسم شكوهمند آن برپاست آئين اسلام نيز برجاست و فرمايش امام ششم عليه السلام: «لا يزال الدين قائما ما قامت الكعبة »  مؤيد اين حقيقت والاست.

 

 همواره در اهتزاز باد اين پرچم و سرفراز باد اين پرچمدار و پاينده باد «ام القري » اين پايتخت ديرپاي كشور توحيد.

 

 و آن لحظه و هنگام، زيباترين و دل انگيزترين لحظه هاي شكوه و نقطه اوج بزرگترين همه حماسه هاي خون و شرف و ايثار است كه حماسه سازان، در طول تاريخ آفريده اند. و آن «انسان كامل » و آن حماسه ساز بزرگ «بقية الله» است كه نقطه آغازين قيام آن امام همام «عليه السلام » نيز از كنار «بيت الله » است، چونان نياي بزرگ و نامورش: «خليل الله » و چونان جد گرامي و اطهرش «رسول الله» سلام الله عليهم.

 

و خدا را، چه مي شود كه در راه باشيم و بر راه باشيم و مشتاق و پويان، مسير يوسف جان را پي گيريم و در پايان اين سير و سلوك، در سر منزل دولت بيدار آن عزيز بار بگشائيم و با ديدار طلعت خورشيد جهان افروز و انسان ساز او، حديث شبهاي هجر را، در بركه مبارك بامداد وصل فرو شوئيم و در حضرتش باريابيم و در فضائي عطر آگين و سرشار از شور و شوق به زبان حال گوئيم:

 

«يا ايها العزيز مسنا و اهلنا الضر و جئنا ببضاعة مزجاة فاوف لنا الكيل و تصدق علينا ان الله يجزي المتصدقين ».

 

و اميدمان اين است كه انقلاب اسلامي ما به رهبري رهبر فرزانه انقلاب دام ظله به انقلاب جهاني و مسعود «مهدي موعود ارواحنا فداه » پيوندد.

 

و حج گزار راستين يك «سالك » است و «سالك از نور هدايت طلبد راه بدوست » وگرنه بسيارند آنان كه در طول تاريخ مكرر و مستمر حج، زحمت «باديه » به «سيم» خريده اند و ميخرند، بي آنكه از آن منفعتي معنوي برند و حج گزار بايد حجي گزارد كه او را از «نو» بسازد كه «حج » تجديد ميثاقهاست، و بارور كردن تعهدها و يادآوردن خاطره‌ها - در سرزمين خاطره ها - و سخن كوتاه:

 

كه، حج «حج » است و «حج گزار» ميهمان حق است و از انصاف دور است كه از راهي دور يا نزديك كسي را به اين ميهماني فرا خوانند و او از آداب و مراسم و مقررات اين «بار عام » و اين «مائده عظيم الهي » بي خبر باشد كه اگر بي خبر به اين سفر پردازد و بي خبر«يا بي خبرتر» باز آيد، براي هميشه در آتش حسرت و حرمان خواهد سوخت جز اينكه  بار بربندد و گذشته را تدارك و جبران نمايد.