رسم مهماننوزی در کربلای معلی
رسم مهماننوازی و آداب پذیرایی از مهمان در کشورهای مختلف با هم متفاوت است، ایرانیها تنها کشوری هستند که در میان کشورهای دنیا به مهماننوازی شهرت دارند، اما امروزه سنت مهمانی دادن به دلیل وجود تجملات و چشم و همچشمیها نسبت به گذشته کمرنگ شده است.
به گزارش خبرنگار اعزامي پايگاه اطلاعرساني بعثه مقام معظم رهبري به كربلاي معلي، رسم مهماننوازي و آداب پذيرايي از مهمان در كشورهاي مختلف با هم متفاوت است، ايرانيها تنها كشوري هستند كه در ميان كشورهاي دنيا به مهماننوازي شهرت دارند، اما امروزه سنت مهماني دادن به دليل وجود تجملات و چشم و همچشميها نسبت به گذشته كمرنگ شده است.
مردم برخي كشورها در روابط خانوادگي خود معمولا راحت هستند و دوست دارند وقتي براي ديدن همديگر به مهماني ميروند از آرامش و راحت بودن در كنار هم لذت ببرند. بنابراين خيلي به تجملات پايبند نبوده و ميزبان هم تلاش خود را ميكند تا شرايطي را فراهم كند كه مهمان بتواند هر كاري را كه راحت است انجام داده و از زماني كه در مهماني است بيشترين لذت را ببرد.
در اين كشورها، مهمان معمولا هديه كوچكي كه اغلب گل يا گلدان يا يك بسته شكلات است براي ميزبان ميآورد و اگر مهماني بخواهد چندين روز در جايي اقامت داشته باشد بهتر است در پايان مدت اقامت خود هديه كوچكي را به پاس قدرداني از زحمات ميزبان به او تقديم كند.
ژاپنيها بسيار مودب و در عين حال مهماننواز بوده و هديه دادن و هديه گرفتن موقع مهماني جزو آداب آنهاست. در اقوام هندي رسم بر اين است كه زنان خانواده حتما بايد بعد از مهمانان و ديگر افراد خانواده غذا بخورند. مصريها يكي از تجملاتيترين ميزبانان دنيا هستند و ديدن دوستان در خارج از محيط خانه و معمولا در كافيشاپها انجام ميشود.
در انگليس هر ميزبان براي دعوت از افراد براي حضور در مهمانيهاي رسمي بايد 2 هفته قبل از مهماني، تاريخ برگزاري مهماني را به آنها اطلاع دهد كه اين دعوت ميتواند از طريق يك تماس تلفني، ارسال نامه الكترونيكي يا پيام كوتاه باشد كه البته براي رعايت ادب و احترام به مهمان، بهتر است دعوت از طريق تماس تلفني انجام شود، اما رسم مهماننوازي در كربلا، سبك ديگري است.
يكي از ويژگيهاي پذيرايي از مهمان كه به رسمي پايدار در بين مردم كربلا تبديل شده، اين است كه با ورود مهمان به خانهاي، ميزبان با يك ليوان آب از او پذيرايي ميكند؛ اين رسم كه گويا از يك اعتقاد ديرينه حكايت دارد به ياد تشنگي اباعبدالله الحسين عليهالسلام در صحراي كربلا و تشنگي آن حضرت هنگام شهادت انجام ميشود و مردم عراق حتما پذيرايي از مهمان را با يك ليوان آب آغاز ميكنند.
گفتني است، در اين كه در كربلا از روز هفتم ماه محرم تا بعد از ظهر عاشورا، امام حسين عليهالسلام و يارانش با مشكل آب مواجه شدند ترديدي نيست و منابع و مآخذ تاريخي و روايي به روشني اثبات ميكند كه نيروهاي عمربن سعد مأموريت يافتند كه حسين بن علي و يارانش رادر مضيقه قرار بدهند و مانع آوردن آب به خيمهها بشوند.
در غير روز عاشورا امام و يارانش به سختي آب تهيه ميكردند ولي روز عاشورا مشكل آب بسيار جدي شد و حتي امام حسين عليهالسلام وقتي كه خود را به آب رسانيد و خواست آب بخورد در همان لحظه حصين بن نمير به سوي آن حضرت تير پرتاب كرد و در نتيجه نتوانست آب بخورد؛ آن حضرت و ياران باوفايش، روز عاشورا همه با لب تشنه به شهادت رسيدند.