پیام امام رضا(ع) به حضرت عبدالعظیم(ع) خطاب به شیعیان
شیخ مفید پیام جامع و آموزنده‌ای را از امام رضا(ع) در کتاب خویش آورده که این پیام به وسیله حضرت عبدالعظیم(ع) به شیعیان و دوستداران اهل بیت رسیده است.
به گزارش پايگاه اطلاع ساني حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبري، يكي از مهم‌ترين، زيباترين و بنيادي‌ترين توصيه‌ها براي حفظ وحدت در ميان مسلمين را مي‌توان در پيام كوتاه، اما پرمحتوايي يافت كه حضرت امام رضا(ع) به حضرت عبدالعظيم(ع) خطاب به شيعيان صادر فرموده‌اند.
اين پيام كه محتواي آن انطباق با آيات و مفاهيم قرآني دارد، مي‌تواند راهنماي دقيق براي آناني باشد كه حركت در راه معصومين عليهم‌السلام را سرلوحه كار خود قرار داده و اعتلاي نام اسلام و برپايي مجدد تمدن عظيم و الهيِ اسلام را به‌عنوان هدفي جدي در زندگي برگزيده‌اند.
هر بخش كوتاهي از اين پيام عميق، توصيه‌اي مهم به دوستداران اهل‌بيت عليهم‌السلام را در خود جاي داده است. «اجتناب از شيطان»، «راست‌گويي»، «امانت‌داري»، «سخن‌گفتن به‌جا»، «دوري از تفرقه» و «اطاعت از ولي‌امر» را مي‌توان به‌عنوان محورهاي اصلي اين پيام ارزيابي كرد.
متن كامل فارسي و عربي اين پيام ارزشمند را در ادامه مي خوانيد:
«اي عبدالعظيم از سوي من به يارانم سلام برسان و به ايشان بگو كه شيطان را به خود راه ندهند و به آنان فرمان ده به راستي در گفتار و اداي امانت و آنها را فرمان ده در آنچه به كارشان نمي‌آيد، خاموشي ورزند و ستيزه‌جويي كنار نهند و به يكديگر روي آورند و به ديدار هم روند كه موجب نزديك شدن به من است و به در افتادن با يكديگر خود را مشغول نسازند كه من با خود عهد كرده‌ام هر كه چنين كند و ياري از ياران مرا به خشم آورد از خدا بخواهم در دنيا سخت‌ترين عذاب را بدو رساند و در آخرت در شمار زيانكاران باشد و ايشان را آگاه ساز كه خداوند نيكوكار آنها را خواهد بخشيد و از بدكارشان در خواهد گذشت مگر كسي كه به خدا شرك ورزيده يا دوستي از دوستان مرا بيازارد يا بدخواهي او به دل گيرد كه اگر چنين كند خداوند او را نبخشايد تا از اين انديشه بد باز نگردد، اگر بازگشت (چه بهتر) و گرنه روح ايمان از دلش رخت بر بندد و از ولايت من بيرون رود و او را از ولايت ما بهره‌اي نخواهد بود و از اين سرنوشت بد به خدا پناه مي‌برم.»
«يَا عَبْدَالْعَظِيمِ أَبْلِغْ عَنِّي أَوْلِيَائِيَ السَّلَامَ وَ قُلْ لَهُمْ أَنْ لَايَجْعَلُوا لِلشَّيْطَانِ عَلَى أَنْفُسِهِمْ سَبِيلًا وَ مُرْهُمْ بِالصِّدْقِ فِي الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَه..ِ وَ مُرْهُمْ بِالسُّكُوتِ وَ تَرْكِ الْجِدَالِ فِيمَا لَايَعْنِيهِمْ وَ إِقْبَالِ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ وَ الْمُزَاوَره..ِ فَإِنَّ ذَلِكَ قُرْبَه..ٌ إِلَيَّ وَلَايَشْغَلُوا أَنْفُسَهُمْ بِتَمْزِيقِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً فَإِنِّي آلَيْتُ عَلَى نَفْسِي أَنَّهُ مَنْ فَعَلَ ذَلِكَ وَ أسْخَطَ وَلِيّاً مِنْ أَوْلِيَائِي دَعَوْتُ اللهَ لِيُعَذِّبَهُ فِي الدُّنْيَا أَشَدَّ الْعَذَابِ وَ كَانَ فِي الْآخِرَه..ِ مِنَ الْخَاسِرِينَ وَ عَرِّفْهُمْ أَنَّ اللهَ قَدْ غَفَرَ لِمُحْسِنِهِمْ وَ تَجَاوَزَ عَنْ مُسِيئِهِمْ إِلَّا مَنْ أَشْرَكَ بِي أَوْ آذَى وَلِيّاً مِنْ أَوْلِيَائِي أَوْ أَضْمَرَ لَهُ سُوءاً فَإِنَّ اللهَ لَا يَغْفِرُ لَهُ حَتَّى يَرْجِعَ عَنْهُ فَإِنْ رَجَعَ عَنْهُ وَإِلَّا نُزِعَ رُوحُ الْإِيمَانِ عَنْ قَلْبِهِ وَ خَرَجَ عَنْ وَلَايَتِي وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ نُصِيبٌ فِي وَلَايَتِنَا وَ أَعُوذُ بِاللهِ مِنْ ذَلِكَ»