معرفی پروژه تاریخ سیاسی اجتماعی و فرهنگی امامیه در دوره سلجوقیان

به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبري، درباره موضوع اين كتاب مي توان گفت در پى سيطره يافتن سلجوقيان بر ايران و عراق و به سبب علاقۀ آنان به حمايت از تسنن، شيعيان دوازده امامى كه اماميه خوانده مى‏شدند، با سختگيرى فرمانروايان جديد روبرو شدند.
سلجوقيان آنان را از مناصب ادارى راندند، پيشواى دينى آنان - شيخ طوسى - مجبور به فرار از بغداد گرديد و در پى سركوب شورش بساسيرى، شيعيان ساكن در محله كرخ، مورد حمله سنيان قرار گرفتند. اما اين وضع، پايدار نماند و در طى سلطنت سلجوقيان، شيعيان امامى مذهب توانستند متصدى مناصب ادارى گردند، به وزارت برسند و در عرصۀ اجتماعى از قدرت و نفوذ بسيار برخوردارگردند.
ناتوانى سلجوقيان در ايجاد ساخت سياسى پايدار، وجود اميران شيعه مذهب نظير خاندان مَزيَدْ در عراق و خاندان باوند در ايران، اشتغال سلجوقيان به نبرد با اسماعيليان، بروز اختلاف بين سلاطين سلجوقى و خلفاى عباسى و پايدارى نفوذ اجتماعى خاندان‏هاى شيعه مذهب و به ويژه نقيبان شهرها در طى دوره سلطنت سلجوقيان، از جمله عواملى هستند كه در ايجاد اين تحول نقش داشته‏اند.
در عرصه مذهبى نيز امامى مذهبان با ايجاد مدارس متعدد به تربيت دانشوران دينى پرداختند و بر توانايى خويشتن براى مقابله با مخالفين عقيدتى افزودند.
اين اثر، افزون بر توصيف جايگاه سياسى و اجتماعى اماميه در طى دوران سلطنت سلجوقيان، به تبيين عوامل مؤثر در تغيير معادله قدرت به سود آنان و نيز زندگينامه و آثار برخى از دانشوران امامى مذهب آن دوران پرداخته است.