سخنران حرم مطهر امام حسین(ع):
حماسه کربلا مرهون نقش تربیتی حضرت زهرا(س) است
سخنران حرم مطهر امام حسین علیهالسلام اظهار داشت: شکلگیری حماسه کربلا مرهون نقش تربیتی مادر سیدالشهداء (علیهالسلام) است.
به گزارش خبرنگار اعزامي پايگاه اطلاعرساني حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبري به كربلا، حجت الاسلام والمسلمين عبدوس كه در صحن حرم مطهر حسيني سخن ميگفت، افزود: يكي از عوامل موثر و مهم در شكل گيري شخصيت هر انسان مادر است و اثر تربيتي مادر به قدري مهم و اساسي است كه هر كجا انسانهاي بزرگ ميبينيم، بايد در كنار آنها وجود مادران بزرگ را جستجو كنيم.
وي تصريح كرد: مثلا وقتي حضرت موسي(ع) يك تنه در برابر ظلم و جور ميايستد، نمي توانيم از نقش مادر ايشان به خاطر تسليم بودن در برابر فرمان خدا و توكل به ذات مقدس الهي غافل شويم. عبدوس افزود: يا اگر پيامبر بزرگواري همچون حضرت عيسي(ع) ظهور ميكند كه داراي كرامات بسياري است، در پيشينه تربيتي او مادري مانند مريم عذرا قرار دارد.
وي ادامه داد: اگر به تاريخ اسلام بنگريم، حضرت زينب كبري(سلام الله عليها) را ميبينيم كه در سفر اسارت و در مقابل كوفيان و شاميان با شجاعت ميايستد و از حق اهل بيت عصمت و طهارت(ع) دفاع ميكند، ايشان مادري همچون فاطمه زهرا(سلام الله عليها) را دارد كه در زمان فتنه خلافت، با سخنراني كوبنده خود در مسجد، دستگاه حكومت را محكوم كرد.
وي در ادامه بحث خود به شخصيت باوقار و نجيب حضرت امالبنين(سلام الله عليها) مادر 4 شهيد كربلا اشاره كرد و اظهار داشت: ثمره ازدواج ايشان با حضرت علي(عليهالسلام) چهار پسر رشيد و دلاور از جمله حضرت ابالفضلالعباس(ع) بود كه همه آنها از آغاز قيام امام حسين(ع) در ركاب ايشان بودند و در واقعه كرببلا در خون خود غلتيدند.
عبدوس در پايان به شرح روضه معروف حضرت امالبنين(س) پرداخت و ابراز داشت: ايشان تا مدتها در قبرستان بقيع براي فرزندانش گريه ميكرد و اشعاري سوزناك را ميخواند كه مضمون آن بدين شرح است:
ديگر مرا امالبنين مخوانيد ديگر مرا با اين سمت ندانيد
زيرا كه من ديگر پسر ندارم از حال عباسم خبر ندارم
وي به زائران بارگاه ملكوتي حضرت حسين بن علي(ع) توصيه كرد به مقام مادران و پدران خود ارج نهاده و در اين سفر معنوي براي آنها از خداوند متعال طلب مغفرت نموده و به نيابت از آنها به زيارت بپردازند.
اين مراسم در ادامه با مرثيهخواني توسط مداحان اهل بيت(ع)و سينهزني خيل ارادتمندان همراه بود.